อ่านเจ้าหญิงอัตสึ ที่รัก(24)
.
การเรียนของท่านหญิงอัตสึก็ยังเป็นไปแบบไม่ค่อยสนใจเรียน คงเพราะท่านหญิงขาดแรงจูงใจในการเรียน มีอยู่วันหนึ่งอิคุชิมะกำลังจะสอนเรื่องโครงสร้างในการบริหารงานแผ่นดินของรัฐบาลโชกุน แต่ท่านหญิงก็ไม่ค่อยอยากจะเรียนโดยอ้างว่ารู้มาตั้งนานแล้ว และท่านหญิงก็บอกว่าเหนื่อยจะขอพัก
แต่อิคุชิมะกลับไม่ยอมตามใจให้หยุด ท่านหญิงอัตสึก็จะไม่ยอมฟังเพราะต้องการจะหยุดเรียนให้ได้ แล้วลุกขึ้นดินหนีออกไปดื้อๆ แต่ไม่ทันจะพ้นประตู
"ท่านหญิงนะไม่ใช่เด็กๆแล้วนะ ทำตัวเป็นเด็กทารกไปได้!!"
"เด็กทารกเหรอ!!"
"มีอะไรไม่สบอารมณ์ ก็หันไปเล่น ล้อเลียน บ่นบ้า อาละวาด แน่จริงร้องให้ดังลั่น ลงดิ้นปัดๆเหมือนเด็กสิเจ้าคะ ข้าจะได้หัวร่อให้สนุกไปเลย" อิคุชะมะพูดประชดเข้าให้
ท่านหญิงอัตสึได้ฟังแล้วก็มีสีหน้าโกรธขึ้นมา แต่แค่เพียงไม่กี่ชั่ววินาทีเท่านั้น ท่านหญิงอัตสึก็กลับเปลี่ยนสีหน้ากลับมาสงบลงได้ทันควัน "รู้แล้ว.. วันนี้พอแค่นี้ก่อนก็แล้วกันนะ"
แล้วท่านหญิงก็นั่งลงต่อหน้าอิคุชิมะแล้วพูดว่า "เด็กทารกง่วงแล้วล่ะ ออกไปเถอะ ออกไปซะทีนะ อิคุชิมะ"
"ฮึ่ม!" อิคุชิมะเลยทำหน้าขมึงทึงใส่ท่านหญิงอัตสึ แต่โออัตสึก็ไม่ได้หวาดกลัว แถมทำหน้าขมึงทึงใส่หน้าอิคุชิมะเชิงล้อเลียนตอบ "ฮึ่ม!"
ขณะที่ทั้งสองคนกำลังเพ่งพลังด้วยสายตาใส่กันอยู่ ทากายามะก็เข้ามาบอกว่า "ท่านอิคุชิมะท่านเจ้าแคว้นขอเชิญไปพบเจ้าค่ะ"
--------------------------
"ตอนนี้ท่านหญิงเป็นยังไงบ้างล่ะ" ท่านนาริอาคิระถามอิคุชิมะ
"สอนยากมากเจ้าค่ะ ถ้ายังเป็นเช่นนี้ ไม่ต้องไปคิดถึงมิไดโดโกโระ กระทั่งเจ้าสาวของท่านซามุไรสูงศักดิ์ก็เป็นไม่ได้เจ้าค่ะ"
"ฝีมือขนาดเจ้ายังบอกว่ายากอีกหรือนี่"
"ท่านหญิงคนนี้ต้องยกเว้นไว้เจ้าค่ะ"
เมื่อได้ฟังอิคุชิมะบ่นแล้ว ท่านนาริอาคิระก็เล่าให้อิคุชิมะฟังถึงว่า .
"ตามแผนการพิทักษ์อิเซะของท่านอาเบะที่ผ่านมา ก็เคยเสนอท่านหญิงจากตระกูลใหญ่ที่เกียวโตถึง2คนไปเสนอต่อท่านอิเอซาชิแล้ว แต่ก็ถูกปฏิเสธ เลยต้องรอไปจนกว่าเชื้อพระวงศ์หรือตระกูลไดเมียวคนอื่นจะยอมตกลง เราจึงจำเป็นต้องเก็บแผนนี้ไว้เป็นความลับต่อไปก่อน"
"แล้วท่านหญิงรู้สถานการณ์รึเปล่าล่ะเจ้าคะ?"
"บอกซะดีมั้ย?" ท่านนาริอาคิระหันมาถามกลับเพื่อความแน่ใจ
"บอกให้ท่านหญิงรู้น่ะ" / "จะดีรึเจ้าคะ"
"เจ้าพูดเองไม่ใช่รึ ว่าควรจะบอก"
แล้วท่านนาริอาคิระก็รีบลุกเดินไปทางห้องของท่านหญิงอัตสึทันที
---------------------------------
เมื่อท่านนาริอาคิระไปถึงห้องท่านหญิงอัตสึแล้ว โออัตสึก็ทำการก้มหัวเคารพแต่หน้าตาดูไม่ค่อยสเบยเลย คงเพราะกลัวท่านนาริอาคิระจะมาดุเรื่องที่อิคุชิมะไปฟ้องกระมัง
แต่ท่านนาริอาคิระกลับบอกว่ามีเรื่องสำคัญที่อยากจะบอกโออัตสึ จึงสั่งให้ทุกคนในที่นั้นออกไปให้หมด เหลือเพียงอิคุชิมะเท่านั้นที่ยังนั่งอยู่ฟังด้วย
"โออัตสึ ที่ข้ารับเจ้ามาไม่ใช่เพื่อเป็นลูกบุญธรรม แต่เพื่อให้เป็นลูกแท้ๆ เพื่อส่งไปให้เบื้องสูง"
"หมายความว่า...อะไรรึงเจ้าคะ"
"แต่งงานเข้าไปตระกูลอื่น"
"แต่งงานเหรอ ท่านวางแผนไว้ก่อนแล้วรึเจ้าคะ"
"อิคุชิมะอยู่ที่นี่ ก็เพื่องานนี้"
"ท่านพ่อจะให้ข้าไปเป็นเจ้าตระกูลใดรึเจ้าคะ"
"ตระกูลโทกุกาวะ" / "โทกุ..กาวะ.."
"ตระกูลโชกุน เจ้าจะต้องได้เป็นมิไดโดโกโระของโชกนคนที่13 อิคุชิมะจะคอยกำกับดูแลเจ้า จำไว้ให้ติดตรึงใจ และตั้งใจเล่าเรียนให้เต็มที่ เข้าใจนะ! ข้าพูดจบแล้ว"
ท่านนาริอาคิระพูดจบก็ลุกเดินออกไปทันที แต่โออัตสึยังคงตกใจและงง!กับสิ่งที่พึ่งได้ยิน..
---------------------
และเช้าวันต่อมา โออัตสึก็มีอาการใจลอยอยู่แทบทั้งวัน ฮิโรกาวะบอกอิคุชิมะว่าเมื่อคืนท่านหญิงแทบไม่ได้หลับเลย
โออัตสึมีท่าทางกลุ้มใจและกังวลอย่างเห็นได้ชัด อิคุชิมะเองก็เข้าใจจิตใจท่านหญิงก็พยามยามปลอบและเล่าถึงประวัติเดิมๆของตระกูลชิมะสึในอดีตที่เคยส่งท่านหญิงไปเป็นมิไดโกโระ ซึ่งจะทำให้สายสัมพันธ์ของตระกูลโชกุนกับตระกูลชิมะสึแน่นแฟ้นยิ่งขึ้น
แต่ดูท่าท่างโออัตสึจะไม่ค่อยใส่ใจในคำพูดของอิคุชิมะเลย เพราะวันๆท่านหญิงเอาแต่หยิบพระพุทธรูปของท่านแม่มานั่งมองอยู่เรื่อยๆ และบ่นเบาๆอยู่หลายครั้งว่า
"อยากพบท่านแม่จังเลย อยากพบท่านแม่จังเลย"
ส่วนในช่วงเวลาเดียวกัน ท่านแม่โอยุกิก็กำลังตัดแต่งกิ่งกุหลาบปักแจกันอยู่ ก็เผอิญถูกหนามกุหลาบแทงนิ้วจนเลือดไหล!!!
.
******************
"
อ่านเจ้าหญิงอัตสึ ที่รัก(26)
.
.
.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
ถ้าแสดงความเห็นตรงช่องนี้ผมจะได้อ่านทุกความเห็นครับ แต่ถ้าความเห็นไม่ขึ้นอาจเพราะระบบรอตรวจสแปม ต้องรอ1-2วัน / ใหม่ เมืองเอก kaeake@ymail.com