อ่านเจ้าหญิงอัตสึ ที่รัก(21)
.
วิถีบูชิโด ซามุไรจงเชื่อใจเจ้านายเสมอ แล้วถ้ารู้ว่าเจ้านายจะต้องทำผิดพลาดแน่ๆ และได้เตือนเจ้านายแล้ว แต่เจ้านายไม่ยอมเชื่อฟังคำทัดทานของซามุไร ทีนี้ซามุไรจะทำอย่างไรได้บ้าง
วิธีแรกคือ ยอมทำตามคำสั่งเจ้านายอย่างเต็มใจที่สุด ส่วนวิธีที่สองก็คือ หากไม่สามารถทำตามคำสั่งเจ้านายได้ ซามุไรก็ต้องยอมสละชีวิตของตนเพื่อใช้เตือนสตินาย
ขอตัวอย่างเช่น เมื่ออาทิตย์ที่แล้วดูซีเรีย์เกาหลีเรื่อง"มูยุล" พระราชายูริได้เดินทางเข้าไปประณามอำมาตย์ทรยศชื่อ "แพกึย" ที่กำลังจะขึ้นครองราชย์ เมื่อองค์ชายมูยุลทราบเรื่อง ก็คิดจะตามไปช่วยเสด็จพ่อคือพระราชายูริให้ได้ แต่เมื่อลูกน้องผู้ซื่อสัตย์ของมูยุลรู้เข้าก็ออกมาห้ามมูยุลไว้ก่อน เพราะอันตรายมากหากมูยุลบุกไปถิ่นศัตรูในยามนี้คนเดียวและไปด้วยอารมณ์โกรธ
แต่มูยุลก็ไม่ยอมยังไงๆก็จะตามไปช่วยยูริให้ได้ สุดท้ายลูกน้องของมูยุลคือท่านแม่ทัพใหญ่ จึงใช้มือเปล่าจับคมดาบที่มูยุลถืออยู่ จนบาดมือตัวเองเลือดอาบ แล้วยังดึงดาบของมูยุลมาจ่อที่อกตัวเองอีก แล้วท่านแม่ทัพก็บอกมูยุลว่า หากมูยุลจะไปช่วยพระราชายูริให้ได้ ก็ให้ฆ่าแม่ทัพเสียก่อน
ที่ยกตัวอย่างแม้จะเป็นละครเกาหลี แต่วิถีบูชิโดก็จะทำคล้ายๆแบบนี้เช่นกัน
************************
กลับมาที่เรื่องเจ้าหญิงอัตสึ เมื่อ2บทที่แล้ว ในบทที่20 อิคุชิมะแม้จะไม่เห็นด้วยกับท่านนาริอาคิระเรื่องการรับโอคัตสึเป็นท่านหญิงแห่งตระกูลชิมะสึ แต่ด้วยความภักดีต่อท่านเจ้าแคว้นก็ยอมที่จะฝึกโอคัตสึต่อไปเต็มความสามารถ
ส่วนในบทที่21 ก็จะเป็นตอนที่แสดงให้เราได้เห็นการดูถูกของชนชั้นที่สูงกว่าอย่างพี่ชายของโอคัตสึ ที่ดูถูกซามุไรจากตระกูลต่ำกว่าอย่างท่านไซโกกับท่านโอคุโบะ ซึ่งทั้งท่านไซโกกับท่านโอคุโบะก็เป็นผู้สูงด้วยคุณธรรมพอที่จะไม่ถือโทษโกรธพี่ชายของโอคัตสึ (ไม่มีทีท่าจะโกรธแม้แต่น้อย)
นอกจากนี้ทั้งสองคนยังค่อนข้างเจียมตัวและถ่อมตนมาก และ2คนนี้แหล่ะครับ คือบุคคลที่สำคัญในประวัติศาสตร์ญี่ปุ่นช่วงเปลี่ยนแปลงสำคัญ ส่วนพี่ชายของโอคัตสึที่สูงศักดิ์กว่าแต่กลับไร้ชื่อเสียงในประวัติศาสตร์
----------------------
การเรียนการสอนของอิคุชิมะเป็นไปอย่างเข้มงวด โอคัตสึเองก็ขาดแรงจูงใจในการเรียน เพราะไม่รู้จะเรียนให้มันมากมายเร่งรัดไปทำไม ในวันหนึ่งขณะเรียนโอคัตสึรู้สึกเบื่อหน่ายจึงบอกอิคุชิมะว่า
"วันนี้ข้าเหนื่อยละจะพักแล้วล่ะ"
"จะทำเป็นเล่นๆไม่ได้นะเจ้าคะ หากเป็นอย่างนี้ก็คงจะไปไม่ถึงไหน เพราะฉะนั้นจะสอนต่อเลยนะเจ้าคะ" อิคุชิมะไม่ยอมหยุดสอนกลางคัน
"ข้าบอกว่าจะพักก็พักสิ ชิโนะ!" / "เจ้าค่ะ"
"ท่านหญิงจะพูดกับใครไม่ได้ นอกจากพูดกับข้าและฮิโรกาวะเท่านั้น"
"หมายความว่ายังไง!?!"
"ถึงจะหัดพูดสักเพียงไหน ถ้ายังได้ยินเสียงชิโนะพูดอยู่ ท่านก็แก้สำเนียงไม่ได้"
ชิโนะที่นั่งอยู่ห่างๆถึงกับหน้าถอดสี
"เดี๋ยวก่อน! นี่มันมากเกินไปแล้วนะ!!"
"คนใช้ประจำตัวจะทำให้คนอื่นจับพิรุธได้ ถ้าท่านยังขืนทำตามใจตัวเองเช่นนี้ ทั้งหมดที่ทำจะสูญเปล่านะเจ้าคะ"
โออัตสึหันไปมองทางชิโนะ ซึ่งหน้าตาของชิโนะก็รู้สึกแย่ลงถนัด แต่ชิโนะก็พยายามหลบตาท่านหญิง ถึงตอนนี้โออัตสึรู้สึกแย่มากเช่นกัน เพราะชิโนะเปรียบเสมือนพี่เลี้ยงอีกคนของตนเช่นกัน เพราะตามรับใช้โออัตสึมาแต่โออัตสึยังเด็ก ในฐานะที่โออัตสึเป็นนายหากไม่สามารถปกป้องบ่าวของตนได้ ก็น่าเสียใจเป็นที่สุด
"เอาล่ะเรียนต่อได้ ท่านหญิงนะเกิดและโตในแคว้นนี้เรียนไปเล่นไปเช่นนี้ ความรู้เกี่ยวกับเอโดะและทั้งประเทศจึงยังมีไม่มากไม่พอนะเจ้าคะ ไม่ช้าก็เร็วจะต้องไปแต่งงานกับใครสักคน ที่ไม่ใช่คนในสัทสุมะอย่างแน่นอนเจ้าค่ะ"
โอคัตสึนิ่งเงียบ สีหน้าบ่งบอกถึงอารมณ์ที่ถูกกดดันเป็นทีสุด "พอซะที.."
"ทานหญิงน่ะ ไม่ว่าจะรู้ตัวหรือไม่ก็ตาม ต้องไม่ให้สำเนียงสัทสุมะหลุดออกมาเป็นอันขาด"
"หยุดซะที!! .... ข้าไม่ใช่ท่านหญิงอิคุนะจำไว้" / "ที่พูดหมายความว่ายังไงเจ้าคะ"
"ข้าจะไม่ทำอะไรตามความต้องการของเจ้าน่ะสิ"
"ท่านหญิงอิคุยังทำได้อย่างหมดใจเลยนะ"
โออัตสึนิ่งไปครู่หนึ่ง แล้วโออัตสึก็นึกถึงภาพความทรงจำเก่าๆเกี่ยวกับคิขุโมโตะผ่านเข้ามาในความคิดห้วงเวลานั้น ก่อนที่จะตอบไปว่า
"ข้าก็.. ข้าก็มีพี่เลี้ยงเหมือนกัน ชื่อคิขุโมโตะ สำเนียงสัทสุมะของข้าก็ติดมาจากพี่เลี้ยงคนนั้นนั่นแหล่ะ... แต่ว่า คิขุโมโตะไม่เหมือนกับเจ้าเลยสักนิด เขาใจดีร่วมทุกข์ร่วมสุขกับข้าเสมอ แล้วเจ้าล่ะเป็นยังไง ท่านหญิงอิคุน่ะ มีความสุขมั้ยที่ได้อยู่กับเจ้า แบ่งปันความรู้สึกกัน หัวเราะและร้องไห้ด้วยกันเหมือนกับข้าและคิขุโมโตะบ้างมั้ย!"
อิคุชิมะได้ฟังโออัตสึพูดแล้ว ก็พลันคิดถึงภาพอดีตที่ตัวเองกับท่านหญิงอิคุหัวเราะและเคยมีความสุขเมื่อยามอยู่ด้วยกันจนเกือบจะมีน้ำตาไหลออกมา แต่แล้วอิคุชิมะก็ตัดบทพูดขึ้นว่า
"ขออภัยเจ้าค่ะ เรื่องท่านหญิงอิคุ ข้าจะไม่พูดให้ท่านได้ยินอีกเจ้าค่ะ" / "ทำไมล่ะ!!"
"เพราะว่าข้าก็ไม่อยากฟังท่านหญิงพุดถึงคิขุโมโตะพี่เลี้ยงคนก่อน เพราะฉะนั้นเราทั้งสองคนก็ต่างไม่พูดถึงจะดีกว่า"
อ่านเจ้าหญิงอัตสึ ที่รัก(23)
..
.
.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
ถ้าแสดงความเห็นตรงช่องนี้ผมจะได้อ่านทุกความเห็นครับ แต่ถ้าความเห็นไม่ขึ้นอาจเพราะระบบรอตรวจสแปม ต้องรอ1-2วัน / ใหม่ เมืองเอก kaeake@ymail.com