อ่านเจ้าหญิงอัตสึที่รัก 109
หลายวันต่อมา โอชิงะได้มาขอพบท่านเท็นโชอินอีก และเป็นการพูดคุยกันโดยลำพัง
โอชิงะ "ข้ากำลังจะกลับไปที่คฤหาสน์ซากุระดะที่บ้านเดิมของข้า เพื่อไปอยู่ในวัดที่มีการสวดอุทิศให้ผู้ตายตลอดเวลาเจ้าค่ะ" (ภรรยาอนุทีไม่มีลูก เมื่อท่านโชกุนสิ้นไป ภรรยาอนุก็จะต้องออกไปจากโอโอขุ)
ท่านเท็นโชอิน "โออขุก็เหงาไปอีกสินะ" / "ท่านมิได ขอเรียกแแบบนี้เป็นวันสุดท้ายได้มั้ยเจ้าคะ?"
"ตามใจเถอะ" / "วันนี้มีเรื่องที่จะพูดกับท่านมิไดเป็นครั้งสุดท้ายนะเจ้าคะ"
"ก่อนอื่นข้าจะต้องขอโทษเจ้าเสียก่อน ที่ทำให้เจ้าโกรธเมื่อครั้งก่อนนี้ .... ขอโทษจริงๆนะ" ท่านเท็นโชอินยังอยากจะขอโทษโอชิงะ เพราะท่านคิดว่า ที่ผ่านมาตนเองไม่ได้ดูแลใส่ใจสุขภาพท่านคุโบเท่าที่ควร (ท่านเท็นโชอินน้ำตาเริ่มคลอเบ้า)
"คนที่จะต้องขอโทษคือข้าต่างหากล่ะเจ้าคะ ข้าไม่เข้าใจความรู้สึกของท่านมิไดเลยพูดไปตามใจตัวเอง ขออภัยด้วยเจ้าค่ะ" แล้วโอชิงะก็ก้มหัวขอโทษ
"ขออภัยทำไม...ข้าทำผิด..จริงอย่างที่เจ้าว่ามาทุกอย่างเลย" ท่านเท็นโชอินยังไม่เลิกที่จะโทษว่าเป็นความผิดของตัวเอง
"ท่านร้องไห้ทำไมเจ้าคะ?.. ในเมื่อท่านมิได..ได้รับความรักจากท่านคุโบตั้งมากมาย" / "ได้ความรักเหรอ?"
"ท่านคุโบน่ะ เวลามาพักผ่อนอยู่กับข้า ท่านก็..อุตส่าห์ทำท่าทางร่าเริงดีเหมือนเด็กๆ แต่ว่า..ถ้าเทียบกับท่านมิไดแล้ว ท่านคุโบไม่เคยรักข้าเลยสักนิดเดียว" / "โอชิงะ.."
"เมื่อเห็นท่านคุโบรักท่านอย่างล้นเหลือ แล้วท่านมิไดจะต้องเศร้าไปตลอดกาล ผู้หญิงที่ไม่เคยได้รับความรักอย่างข้าคิดว่า..ท่านควรจะพอใจนะเจ้าคะ" / "ควรจะพอใจเหรอ?"
ทุกคำพูดของโอชิงะ เต็มไปด้วยรอยยิ้มที่จริงใจเพื่อให้กำลังใจแก่ท่านเท็นโชอิน "ข้าเปิดอกพูดจนหมด เสียมารยาทอย่างยิ่งเจ้าค่ะ"
ซึ่งท่านเท็นโชอินก็เข้าใจทุกความหมายที่โอชิงะสื่อออกมาเพื่อท่าน
"ขออภัยนะเจ้าคะ" โอชิงะก้มหัวให้ท่านเท็นโชอินอีกครั้ง
"ขอให้ท่าน..โชคดี..ตลอดไป" แล้วโอชิงะก็ก้มหัวอีกครั้ง แค่คราวนี้เป็นการก้มหัวเืพื่ออำลา และเธอก็ลุกเดินออกจากห้องไป และเป็นการจากโิอโอขุไปตลอดกาล
"ควรจะพอใจ?" ท่านเท็นโชอินยังทบทวนคำพูดของโอชิงะที่ให้สติแก่ท่าน เพื่อหวังให้ท่านหลุดพ้นจากความโศกเศร้าเสียที....
---------------------
เมื่อโอชิงะจากไปแล้ว ท่านเท็นโชอินกลับมาที่ห้องพัก ท่านจ้องมององค์พระที่มีการจุดเทียนบูชาอยู่ แล้วท่านก็ยังคงคิดถึงคำพูดของโอชิงะซ้ำอีกครั้ง
โอชิงะ "ท่านร้องไห้ทำไมเจ้าคะ ในเมืื่่อท่านมิไดได้รับความรักจากท่านคุโบตั้งมากมาย"
แล้วท่านเท็นโชอินก็หวนคิดไปถึงคำสั่งเสียของท่านคุโบอีกครั้ง
ท่านคุโบ "ข้าเพิ่งจะคิดถึงจุดนี้เป็นครั้งแรก อยากจะให้สกุลโทกุกาวะคงอยู่ต่อไป ถ้ายังอยู่ก็สามารถให้เจ้าคุ้มครอง ให้เจ้าปกป้องลูกหลานของข้าได้ ปกป้องครอบครัวของข้า"
"โยชิโตมิยังเด็ก ถ้าให้เขาเป็นโชกุนคนต่อไป แล้วให้เจ้าเป็นผู้ปกครองเขา คุณสมบัติของเจ้าจะเป็นประโยชน์อย่างมาก ตอนโยชิโตมิว่าราชการ ข้าอยากให้เจ้านั่งอยู่ข้างๆ ช่วยเขาปกครองบ้านเมือง"
เมื่อท่านเท็นโชอินทบทวนคำพูดของโอชิงะ และคำสั่งเสียของท่านคุโบแล้ว เหมือนท่านเริ่มตระหนักถึงสิ่งที่ท่านต้องทำต่อไปได้แล้ว
"นี่ไม่ใช่เวลาที่ควรจะพอใจ! อยู่แค่นี้นะ" ท่านเท็นโชอินบอกกับตัวเองเสร็จ ก็หันกลับมาหาอิคุชิมะทันที
"อิคุชิมะ ข้าต้องพบไทโร!" แววตาที่มุ่งมั่นของท่านเท็นโชอินได้กลับคืนมาแล้ว หลังจากที่ไม่ได้เห็นแววตาแบบนี้ของท่านมานาน..
------------------------
ดังนั้นหลายวันต่อมา ไทโรอีจึงถูกสั่งให้เข้ามาในโอโอขุเพื่อพบท่านเท็นโชอิน
ไทโรอี "ในโอกาสที่ท่านคุโบถึงแก่กรรมไปแล้ว ข้าขอกล่าวแสดงความเสียใจด้วยนะขอรับ"
ท่านเท็นโชอิน "ที่เรียกท่านอีมาก็เพราะว่า มีธุระอยู่เรื่องนึง คือเรื่องคำสั่งเสียขอท่านพี่องเคียวอินที่เสียไป ข้าต้องทำให้เป็นไปตามคำสั่งของท่านพี่ จึงอยากจะปรึกษากับท่านสักหน่อย"
"คำสั่งเสียของท่านโชกุนอย่างนั้นรึขอรับ?"
"ท่านพี่น่ะ สั่งให้ข้าเป็นผู้ปกครองของท่านโยชิโตมิ ซึ่งได้เปลี่ยนชื่อเป็นท่านอิเอโมจิแล้ว แล้วให้ข้าเป็นผู้ช่วยว่าราชการอยู่ข้างๆท่านฝ่ายหน้า"
(ท่านโยชิโตมิ เปลี่ยนชื่อเป็น ท่านอิเอโมจิ โชกุนลำดับที่14ของโทกุกาวะ)
เมื่อท่านเท็นโชอินบอกเรื่องคำสั่งเสียแก่ไทโรอีแล้ว ไทโรอีกลับนิ่งเงียบไปจนน่าสงสัย??
"เป็นอะไรไปล่ะ?"
"เปล่าขอรับ คือ..เอ่อ.. เรื่องที่ท่านพูดมาน่ะ...เอ๋อ..." ไทโรอีทำหน้างงๆ
"ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยใช่มั้ย!?"
"ขอรับ! เพิ่งได้ยินเป็นครั้งแรกเลยขอรับ"
เอาแล้วสิ ไทโรอีเล่นแง่เสียแล้ว ท่านเท็นโชอินก็มองออก สายตาของทั้งคู่จึงเกิดปะทะกำลังกัน!!
"งั้นเหรอ? พูดแบบนี้เลยเหรอ?" ท่านเท็นโชอินถามด้วยน้ำเสียงท้าทาย
"ให้สตรีสูงศักดิ์ในโอโอขุมาว่าราชการด้วยอย่างนั้น นาโสุเกะคนนี้ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยขอรับ ถึงแม้ว่าจะไม่มีท่านเท็นโชอินช่วยอยู่ พวกข้าก็ดำเนินงานตามปกติได้ เพราะมันเป็นหน้าที่โดยตรงของพวกข้าอยู่แล้ว เชิญท่านวางใจไม่ต้องออกมาเหนือยกับฝ่ายหน้าดีกว่านะขอรับ"
"ไม่ว่าท่านจะคิดยังไงก็ตามเถอะ!! ข้าจะต้องทำตามเจตนารมณ์ของท่านพี่ที่เสียไป.. ไม่ทำ! ไม่ได้หรอก!!" (อิคุชิมะเฝ้ามองท่าทีที่เด็ดเดี่ยวเข้มแข็งของเจ้านายว่าได้กลับคืนมาแล้ว)
"ขอให้ท่านจำใส่ใจไว้ด้วยนะ!! เท่านี้แหล่ะ!!" ท่านเท็นโชอินประกาศศึกกับไทโรอีซะแล้ว
ไทโรอีก้มหัวลาท่านเท็นโชอินด้วยท่าทางเย่อหยิ่งจองหองเป็นที่สุด...
.
.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
ถ้าแสดงความเห็นตรงช่องนี้ผมจะได้อ่านทุกความเห็นครับ แต่ถ้าความเห็นไม่ขึ้นอาจเพราะระบบรอตรวจสแปม ต้องรอ1-2วัน / ใหม่ เมืองเอก kaeake@ymail.com