อ่านเจ้าหญิงอัตสึที่ 99
เมื่อท่านอี นาโอสุเกะได้เข้ารับตำแหน่งไทโร ตำแหน่งไทโร คือที่ปรึกษาอาวุโสสูงสุด เป็นตำแหน่งสูงสุดแห่งบะขะฝุ ทำให้ท่านอีมีบทบาทสำคัญในฐานะผู้นำรัฐบาล
ท่านอีกล่าวกับบรรดาที่ปรึกษาว่า "ความวิตกจากแรงกดดันภายนอก ทำให้มีปัญหาใหญ่ภายในประเทศ ข้าผู้โง่เขลาจึงได้รับมอบหมายให้เป็นไทโร เพื่อแก้ปัญหานี้"
ผลคือ ฝ่ายนิยมฮิโตะสึบาชิคือท่านโยชินางะจึงตกที่นั่งลำบาก พันธมิตรเก่าอย่างท่านนาริอาคิระจึงต้องเคลื่อนไหวแทน ท่านไซโกจึงรีบเดินทางกลับสัทสุมะทันที
------------------------------
บทที่100
หลังจากค่ำคืนอันอบอุ่น ท่านมิไดรู้สึกมีความสุขมากขึ้น ในวันนี้ท่านมิไดได้ลงมาเดินชมสวนอย่างสบายใจ แต่ขณะที่ชื่นชมดอกไม้ในสวนอยู่นั้น ใจท่านก็กลับไปหวนคิดคำพูดของท่านคุโบที่คืนนั้นอีกอย่างมีความสุข
และขณะที่ท่านมิไดใจลอยอยู่นั้น อยู่ๆก็เผลอไปดึงดอกไม้หลุดออกมาทั้งต้นทั้งราก!! จนท่านเองก็ตกใจ
-----------------------
วันที่5เดือน4 ปีอันเซที่5 ท่านอี นาโอสุเกะเข้ามาทำงานในฐานะไทโร ปัญหาในตระกูลโชกุนคือ ฝ่ายฮิโตะสึบาชิต้องกระเด็นออกไป และฝ่ายคิชูเข้ามากุมอำนาจแทนทันควันด้วยแนวคิดตรงกันข้าม
และในวันหนึ่งท่านอี ก็เข้ามาพบกับท่านโชกุนอิเอซาดะ
ท่านอี "เร็วๆนี้ เราจะแต่งตั้งท่านโยชิโตมิเป็นทายาท ข้าจึงมาแจ้งให้ท่านทราบขอรับ"
ท่านคุโบ "ข้าอยากจะขอให้ท่านช่วยเรื่องนึง!" / "มีอะไรให้รับใช้โปรดบอกมาเลยขอรับ"
"หลังจากแต่งตั้งให้โยชิโตมิเป็นโชกุนแล้ว ขอให้แต่งตั้งมิไดโดโกโระเป็นผู้ปกครองคนหนึ่งของเขาด้วย"
"ขออภัยขอรับ ไม่เคยมีการทำอย่างนี้มาก่อน ข้าก็เลยอยากจะถามเหตุผลได้มั้ยขอรับ?"
"อย่างที่ข้าเคยบอกแล้วไง มิไดเป็นคนรู้เรื่องการเมืองดี และไม่มีอคติด้วย" / "ขอรับ"
"นอกจากนี้แล้วยังมองโลกในแง่ดี มีทัศนะคติกว้างไกลต่างจากคนอื่นๆ ใฝ่รู้และรับฟังเหตุผล คิดรอบคอบแล้วจึงทำ ไม่เหมือนกับพวกผู้ชายที่เอะอะอะไรๆ กฌใช้กำลังเข้าสู้กันอยู่เรื่อย" / "อย่างนั้นรึขอรับ"
"ข้าอยากจะสร้างวิถีใหม่ทางการเมือง ให้มิได ไปนั่งกับ โยชิโตมิ เวลาประชุมบะขุฝุก็ปรึกษานางด้วย ทำอย่างนี้จนกว่าโยชิโตมิจะโตนะ"
"ทราบแล่ว ข้าจะทำตามที่ท่านต้องการขอรับ"
-------------------------
ท่านอิเอซาดะ นอกจากสั่งเรื่องนั้นกับท่านอีแล้ว ท่านยังสั่งความอย่างเดียวกันนี้กับอีกบุคคลหนึ่งด้วย ซึ่งก็คือ
ท่านฮตตะ "ให้ท่านมิไดเป็นผู้ปกครองด้วยรึขอรับ?"
ท่านอิเอซาดะ "เพราะโชกุนคนต่อไปคือโยชิโตมิ" / "ขอรับ"
"ก็เลยให้มิไดช่วยดูแลน่ะ" / "เอ่อ..แล้วต้องทำอย่างไร?"
(ท่านคุโบคุยไปโยนพัดเล่นไป ไม่พูดจริงจังแบบที่พูดกับท่านอี )
"รายละเอียดว่ารัฐบาลจะทำอย่างไร ข้าบอกอี ไว้หมดแล้วล่ะ แต่ข้าชอบที่เจ้าเป็นคนซื่อคงไว้ใจได้ ก็เลยบอก" / "เป็นพระคุณอย่างที่สุดมิได้ขอรับ แต่ว่า..เอ่อ...เรื่องนี้มัน.."
"ทำไมไม่พอใจเหรอ?" / "เปล่าขอรับ เพียงแต่..เอ่อ..."
"เจ้าอยากรู้เหตุผลใช่มั้ยล่ะ?" / "ถ้าท่านจะกรุณา.."
"ข้าบอก อี ไปหมดแล้ว ไม่อยากพูดเรื่องเดิมซ้ำอีก มันน่าเบื่อน่ะ" / "ขอรับ"
แ่ล้วท่านอิเอซาดะก็เดินออกจากห้องไป
------------------------------
ท่านคุโบออกไปยืนชมสวนจากชานหน้าห้องของท่าน
"โอ้!! ดอกโบตั๋นงามเหลือเกินนะ" / "เพิ่งบานได้2วันขอรับ" ซามุไรติดตามตอบ
"อึม..ไปเอากรรไกรมาซิ" แล้วท่านคุโบก็เดินลงไปในสวนเพื่อจะตัดดอกไม้นั้น
"คืนนี้ข้าจะหอบเอาไปให้มิไดหน่อย"
แล้วท่านคุโบก็เอื้อมมือจะไปตัดดอกไม้ แต่! ท่านหยุดนิ่ง!! กรรไกรค่อยๆหล่นออกจากมือท่าน ท่านคุโบเอามือมาจับที่หน้าอก!! แล้ว..ท่านคุโบก็ล้มลงทันทีตรงนั้น!!
"ท่านคุโบ!! ท่านคุโบ!! ......"
---------------------------
ขณะเดียวกัน ในวลานั้น ท่านมิไดอยู่ๆก็มีสีหน้าไม่สบายใจขึ้นมาแวบหนึ่ง จนอิคุชิมะต้องถาม "เป็นอะไรไปรึเจ้าคะ?"
ท่านมิได "เปล่า...แต่..จู่ๆก็นึกถึงท่านพี่ขึ้นมาเท่านั้นเอง"
"เพราะท่านหญิงมีใจผูกพันกับท่านคุโบมากล่ะมั้ง แต่ว่า ท่านอี ได้เป็นไทโรแล้ว ก็หมายความว่า โชกุนคนต่อไปจะต้องเป็นท่านโยชิโตมิ อย่างไม่ต้องสงสัยเลยเจ้าค่ะ"
อิคุชิมะ ลุกขึ้นมานั่งให้ตรงหน้าท่านมิได จรดมือรูป3เหลี่ยม แล้วพูดอีกว่า
"ข้าขอความกรุณาเป็นครั้งสุดท้ายเจ้าค่ะ ยืนยันว่าขอร้องเป็นครั้งสุดท้ายนะเจ้าคะ ยังไงท่านต้องไปพบกับท่านคุโบให้ได้ ต้องขอให้ท่านเปลี่ยนทายาท จากท่านโยชิโตมิเป็นท่านโยชิโนะบุให้ได้นะเจ้าคะ คนที่จะทำอย่างนั้นได้ ตอนนี้มีแต่ท่านมิไดคนเดียวเท่านั้น ไม่มีคนอื่นอีกแล้วเจ้าค่ะ....นี่เป็นความปรารถนาอันแรงกล้า ของท่านพ่อแห่งสัทสุมะ กรุณาอย่าลืมเรื่องนี้นะเจ้าคะ!"
ท่านมิไดเองก็ไม่สบายใจเลย ที่อิคุชิมะได้ขอร้องในเรื่องนี้อีก แต่ท่านมิไดก็ไม่อาจจะโทษอิคุชิมะได้ ก็เพราะท่านมิไดเข้าใจถึงหน้าที่ที่อิคุชิมะได้รับคำสั่งมาจากท่านเจ้าแคว้นสัทสุมะที่เป็นเจ้านายของอิคุชิมะ
ไม่ว่าจะซามุไรหรือสตรีอย่างอิคุชิมะก็ตาม หัวใจแห่งหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายจากเจ้านาย ก็คือภาระที่สำคัญที่สุดนั่นเอง
-----------------------
ท่านมิได กลับไปนั่งทบทวนและนั่งมองกล่องจดหมายของท่านพ่อที่ท่านมิไดยังไม่ได้เปิดอ่านเลย หลังจากที่ได้รับมา...
.
.
ถึงตอนที่ 100แล้ว
ตอบลบขอบคุณนะคะ