อ่านเจ้าหญิงอัตสึที่รัก 108
หลังจากที่รู้ข่าวการจากไปของลูกชายแล้ว ท่านฮงจูอินก็ได้ไปเคารพศพท่านอิเอซาดะที่ห้องพิธี
ท่านฮงจูอิน "อิเอซาดะ เพราะอะไร..ทำไมถึงได้ไปก่อนแม่..ทำไมถึงทิ้งแม่ให้ว้าเหว่อยู่คนเดียว..ฮือๆๆ...."
มันเป็นเรื่องที่น่าศร้ายิ่งนัก เศร้ายิ่งกว่าสามีที่จากภรรยาไป เพราะนี่คือการที่ต้องสูญเสียแก้วตาดวงใจของผู้เป็นแม่ แม่ที่ต้องสูญเสียลูกชายเพียงคนเดียว แม่ที่ต้องมานั่งร้องไห้ต่อหน้าหีบศพของลูกชายตัวเอง
จึงไม่มีความเสียใจใดๆในโลกนี้ ที่เสียใจมากไปกว่าการที่แม่ต้องสูญเสียลูกอีกแล้ว
ท่านฮงจูอินก็เช่นกัน ท่านนั่งร้องไห้อย่างน่าสงสารอยู่ต่อหน้าหีบศพของลูกชายตัวเอง
ทั้งโอชิงะ ทาคิยามะ และอุตะฮะชิที่ตามมาด้วยก็ร้องไห้ไปตามๆกัน...
---------------------
เมื่อกลับมาจากการไปพบท่านฮงจูอินแล้ว ท่านหญิงอัตสึก็ยังร้องไห้ไม่หยุด
อิคุชิมะ "ถ้าเป็นแบบนี้ ท่านมิไดจะจิตใจสลาย ร่างกายทรุดโทรมนะเจ้าคะ"
"ช่างมันเถอะ" ท่านหญิงอัตสึกำลังร้องไห้อยู่ต่อหน้าพระพุทธรูปของท่านแม่ที่อยู่ในมือของท่าน "ท่านพี่..."
สิ่งหนึ่งที่ทำให้ท่านหญิงไม่เสียใจจนขาดสติสัมปชัญญะ ส่วนหนึ่งก็มาจากพระพุทธรูปของท่านแม่นี่แหล่ะ ที่เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวทางใจ ที่ทำให้ท่านหญิงยังสามารถเข้มแข็งอยู่ได้ทุกครั้งที่ต้องเผชิญกับความเสียใจครั้งใหญ่หลายๆครั้งในชีวิต
(ผมคิดว่า ท่านหญิงคงจะให้พระพุทธรูปเป็นเสมือนที่สิงแทนดวงวิญญาณของคนที่ท่านหญิงรักที่จากไปทุกๆคน ไม่ว่าจะเป็นแม่นมคิขุโมโตะ ท่านพ่อทาดาตาเกะ ท่านพ่อนาริอาคิระ และท่านคุโบอิเอซาดะผู้เป็นสามี)
-----------------------
ขณะเดียวกันที่เกียวโต คนจากแคว้นมิโตะถูกเรียกเข้าไปในราชสำนักอย่างลับๆ แล้วได้รับพระบรมราชโองการที่จักรพรรดิทรงเขียนไปถึงเจ้าแคว้นมิโตะ!!
การสื่อสารจากราชสำนักถึงไดเมียวโดยตรงโดยไม่ผ่านรัฐบาลเช่นนี้ เป็นสิ่งที่ไม่เคยมีมาก่อน!!
แต่!! พระบรมราชโองการลับซึ่งควรจะรู้เฉพาะแึคว้นมิโตะ กลับรั่วไหลไปถึงท่านไทโรอีจนได้!!
และนั่นคือสาเหตุของการกวาดล้างอันเซในเวลาต่อมา
ที่ปรึกษาโอตะ "พวกฮิโตะสึบาชิเริ่มเคลื่อนไหวแล้วสิ"
ที่ปรึกษาทะนะเบะ "พวกที่เกี่ยวข้องกับราชโองการลับ ควรจะต้องถูกลงโทษหนักนะ"
ไทโรอี "คนที่ดำเนินการเรื่องนี้ คือพวกที่ยุยงไม่ให้จักรพรรดิยอมทำสัญญา ก็คือ พวกที่ติเตียนการบริหารบ้านเมืองของบะขุฝุ เราต้องกวาดล้่างพวกต่อต้านที่แวดล้อมราชสำนักเสียก่อน ไม่ว่าจะเป็นคุเงะ หรือซามุไร ใครที่ต้องสงสัยว่าเกี่ยวข้อง ให้จับมาลงโทษหนักให้หมด ไม่ต้องไว้หน้าใครทั้งสิ้น!!"
"ขอรับ!!"
-------------------------
วัดคันเอ วัดประจำตระกูลโทกุกาวะ
อีกด้านหนึ่งเมื่่อข่าวการจากไปของท่านอิเอซาดะผู้วายชนม์ได้ถูกประกาศแล้ว ร่างของท่านได้ถูกนำไปบำเพ็ญกุศสและทำพิธี ฝังไว้ที่วัดคันเอในอุเอโนะ เอโดะ (ปัจจุบันอยู่ตำบลอุเอโนะ เขตไทโต กรุงโตเกียว)
ท่านมิไดนั่งชมสวนอยู่ริมระเบียงอย่างเศร้าๆเช่นเคย และเมื่อทาคิยามะเข้ามาพบ
(สังเกตในคลิป ตอนนี้ท่านมิไดได้เปลี่ยนชุดที่สวมใส่แล้ว เป็นชุดหญิงหม้ายเหมือนที่ท่านฮงจูอินสวมใส่ แต่ท่านมิไดยังไม่ได้ปลงผม)
ทาคิยามะ "ท่านมิได" / "ว่าไง"
"ท่านมิไดจะต้องเข้าพิธีระขุโชขุ ตามประเพณีนะเจ้าคะ" / อิคุชิมะ "พิธีระขุโชขุ.."
"คือพิธีตัดผมหญิงหม้าย แต่ท่านมิไดอายุแค่23ปีเท่านั้นเองนะเจ้าคะ น่าเสียดายจริงๆเจ้าค่ะ!" ฮัทสึเสะรู้สึกอาลัยในท่านมิได จึงตัดพ้อขึ้น
ท่านมิได "แต่ข้าไม่เสียดายเลยสักนิดเลย นี่จะได้เตือนใจให้ข้าสวดมนต์ระลึกถึงท่านพี่ตลอดไป"
ในตอนค่ำ เมื่อท่านมิไดกลับเข้าไปในห้องพัก ซึ่งตอนนี้้ท่านมิไดอยู่ในชุดนอนขาวและปล่อยผมสยายยาวลงมา
อิคุชิมะ "ตั้งแต่วันนี้ไปจนถึงวันพิธีตัดผม ทุกสิ่งที่เกี่ยวข้องกับร่างกายของท่านมิได ข้าจะดูแลเองทั้งหมด"
ท่านมิไดได้ยินอิคุชิมะพูดเช่นนี้ ท่านจึงเงยหน้ามองมาที่อิคุชิมะ
"พวกเจ้าทั้งหมดออกไปได้แล้วล่ะ" อิคุชิมะสั่งนางกำนัลในห้อง แล้วอิคุชิมะก็ลุกเข้าไปนั่งใกล้ๆท่านมิได
"ข้ายังดูแลร่างกายของตัวเองได้อยู่นะ เจ้านึกยังไงถึงจะมาช่วยดูแลล่ะ?" ท่านมิไดยังคงพูดเนิบๆช้าๆเหมือนคนที่ยังโศกเศร้าอยู่เช่นเดิม
"เผื่อจะมีตัวอะไรมาไต่ตอม ข้าจะได้กัดมันให้ไงล่ะเจ้าคะ" อิคุชิมะเริ่มยิงมุขใส่ท่านหญิง
"สงสัยจะมีอะไรมาบ่นข้าอีกมากกว่า.."
"มีเยอะเลยเจ้าค่ะ แต่ว่า พูดไปเท่าไหร่ท่านมิไดก็ไม่เคยเชื่อฟังข้าสักที อิคุชิมะก็เลยเก็บกดเก่งขึ้นเยอะแล้วนะเจ้าคะ"
มุขของอิคุชิมะได้ผล ท่านมิไดเริ่มยิ้มสวยๆบนหน้าเศร้าๆออกมาบ้างแล้ว
"ข้าไม่ได้เห็นหน้าตายิ้มแย้มของท่านมิไดมานานแล้วเจ้าค่ะ" แล้วอิคุชิมะก็ลุกขึ้นไปสางผมให้ท่านมิไดอย่างอ่อนโยน
"ผมของท่านมิไดนี่ ดกดำนุ่มสลวย สวยเสมอเลยนะเจ้าคะ" / "อย่างนั้นเหรอ.."
"ท่านมิได พอถึงวันทำพิธีตัดผม วันที่ถูกตัดผม ขอให้นึกว่าเป็นวันที่เกิดใหม่อีกครั้งนึง คิดอย่างนั้นนะเจ้าคะ"
"ให้นึกว่า ตั้งแต่นี้ไปจะมีชีวิตใหม่ที่ไม่เหมือนเดิมใช่มั้ย?" / "ใช่จริงๆเจ้าค่ะ มนุษย์เราตั้งต้นชีวิตใหม่ เหมือนเกิดใหม่กี่ครั้งก็ได้นะเจ้าคะ"
"อิคุชิมะ ขอให้เจ้า..ขอให้เจ้าอยู่ใกล้ๆข้าต่อไปได้มั้ย?" ท่านหญิงหันชำเลืองไปด้านหลังเพื่อขอคำตอบจากอิคุชิมะ แต่อิคุชิมะกลับนิ่งเงียบไปเพราะความตื้นตันใจ..
"เป็นอะไรไปอีกล่ะ?" / "เปล่าเจ้าค่ะ เพียงแต่รู้สึกดีใจ ที่ได้หวีผม ให้ท่านมิไดอย่างใกล้ชิดแบบนี้เท่านั้นเองเจ้าค่ะ"
ช่างเป็นภาพความประทับใจที่แสนน่ารักในความสัมพันธ์ของนายหญิงกับบ่าว ที่อบอุ่นยิ่งนัก....
------------------------
หลายวันต่อมา ท่านหญิงอัตสึก็ได้เข้าพิธีตัดผมตามประเพณีของหญิงหม้าย โดยมีนักบวชเป็นผู้ตัดผมให้ ระหว่างพิธีทุกคนในพิธีจะต้องร่วมพนมมือจนกว่าพิธีตัดผมใหม่จะเสร็จสิ้น
หลังจากเสร็จจากพิธีระขุโชขุแล้ว เมื่อท่านมิไดกลับมาที่ห้องรับรอง (ตอนนี้ท่านมิไดมีทรงผมเหมือนท่านฮงจูอินแล้ว น่ารักไปอีกแบบจริงๆ)
ทาคิยามะ "ท่านมิไดเจ้าคะ วันนี้ท่านไ้ด้รับนามใหม่ว่า ท่านเท็นโชอิน ตั้งแต่นี้ไป"
นางกำนัลทุกคนก้มหัวทำความเคารพ แล้วทาคิยามะก็หยิบกระดาษที่พับไว้อย่างเรียบร้อยออกมาคลี่ให้ท่านมิไดได้เห็นนามใหม่ของท่าน
"เท็นโชอิน... ท่านพี่เปลี่ยนชื่อเป็นท่าน องเคียวอิน ทำให้รู้สึกเหมือนกับท่านพี่ยังอยู่ใกล้ๆข้าเลยนะ" ท่านหญิงยิ้มหวานปนเศร้า
"ท่านมิได"
---------------------
บทนี้ขอปิดท้ายที่โฆษณาชุดใหม่ของเซเว่นอีเลฟเว่น ชุด "ครู"
ซึ่งได้นำเพลงประกอบจากละครเจ้าหญิงอัตสึมาใช้ ไม่ทราบว่าคุณผู้อ่านรู้กันบ้างรึเปล่า??
แล้วไม่รู้ว่าเขาไปซื้อลิขสิทธิ์เพลงมาใช้ถูกต้องรึเปล่า??อันนี้ผมตั้งข้อสงสัยไว้
.
.
.
.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
ถ้าแสดงความเห็นตรงช่องนี้ผมจะได้อ่านทุกความเห็นครับ แต่ถ้าความเห็นไม่ขึ้นอาจเพราะระบบรอตรวจสแปม ต้องรอ1-2วัน / ใหม่ เมืองเอก kaeake@ymail.com