ในประเทศไทยมีคนรักหมาจำนวนมาก หลายคนรักเพราะเลี้ยงสุนัขที่บ้านมาตลอด และก็มีหลายคนไม่ได้เลี้ยงหมาที่บ้าน แต่ก็รักหมาที่ตัวเองไม่สามารถเลี้ยงมันไว้ที่บ้านก็มีอีกมาก นั่นก็คือเลี้ยงหมาไว้ข้างถนน หรือที่รู้จักกันทั่วๆไปว่า "หมาจรจัด"
การเลี้ยงหมานั้น หลายคนคงคิดว่านอกจากเป็นการเลี้ยงไว้เพื่อดูเล่น เป็นเพื่อน หรือไว้เฝ้าบ้านก็ตาม ไม่ว่าจุดประสงค์อะไรก็แล้วแต่ คนเลี้ยงหมาที่เลี้ยงด้วยความรักและเอาใจใส่มันอย่างดีก็ย่อมได้บุญจากการเลี้ยงหมาอย่างแน่นอน
หรือแม้แต่จะเลี้ยงไว้แบบเป็นหมาเฝ้าบ้าน ไม่ได้เอามาเลี้ยงแบบที่หลายคนที่นิยมเลี้ยงหมาให้เป็นเหมือนลูกก็ตาม ตราบใดที่เลี้ยงมันด้วยความเมตตาต่อมันก็ได้บุญเช่นกัน นี่เป็นสัจธรรมอย่างหนึ่ง
บางครั้งผมเห็นหลายๆคนที่รักหมามากเปรียบเสมือนเป็นลูก ที่จริงก็ดูน่ารักดี และดูน่าชื่นชมก็ตาม แต่บางครั้งผมก็อดคิดไม่ได้ว่า บางทีเจ้าของหมาอาจดูเหมือนเป็นคนรับใช้ให้หมาทีเดียว เพราะทำทุกอย่างให้หมาอย่างดีที่สุด จนดีกว่าทำเพื่อตัวเองเสียด้วยซ้ำ หากเลี้ยงแบบนี้ผมอดคิดไม่ได้ว่า หมาตัวนั้นเป็นเจ้านายของคนแน่ๆเลย
แต่ไม่ว่าจะเลี้ยงด้วยความรักความชอบแบบใดก็ตาม อย่าลืมว่า การเลี้ยงหมาที่ว่าได้บุญ ก็อาจกลายเป็นทำบาปโดยที่เราไม่รู้ตัวก็ได้ หรือรู้ตัวแต่ไม่สนก็ยิ่งบาปใหญ่
*************************
ทุกข์หนักของหมา สร้างบาปให้เจ้าของ
เจ้าของหมาทุกท่าน คุณเคยปล่อยหมาให้ออกไปถ่ายทุกข์นอกบ้านบ้างหรือไม่? และเมื่อหมาออกไปถ่ายทุกข์นอกบ้าน เจ้าของตามไปดูแลไม่ให้มันไปถ่ายที่ๆไม่ควรถ่ายหรือไม่? และได้เก็บกองทุกข์ของหมาคุณออกไปจากที่ๆไม่ควรถ่ายหรือไม่?
เจ้าของหมาที่ดีที่สุด ย่อมฝึกให้หมาหัดขับถ่ายที่บ้านไม่ออกไปทำสกปรกข้างนอก แต่ก็มีเจ้าของหมาที่ดีรองลงมาก็คือ ตามไปเก็บกองทุกข์ของหมาทุกครั้งที่หมาของตัวไปถ่ายทิ้งไว้
แต่เจ้าของหมาที่แย่มากก็คือ ปล่อยให้หมาออกไปขับถ่ายทุกข์หนักข้างนอก โดยไม่สนใจว่าหมามันจะไปถ่ายทิ้งที่ไหน และจะไปถ่ายทีๆไม่ควรถ่ายหรือไม่
แต่ที่แย่ที่สุดคือไปถ่ายในที่ๆมีคนอื่นเขาเดือดร้อนนี่แหล่ะ ที่เป็นการสร้างบาปให้แก่ตัวเจ้าของหมาโดยไม่อาจปัดความรับผิดชอบได้
หากใครที่เลี้ยงหมาแล้วปล่อยหมาให้ขับถ่ายทุกข์หนักเรี่ยราดในที่ๆไม่สมควร คุณโปรดรู้ไว้ด้วยว่า คุณคือคนเห็นแก่ตัวที่สุดชนิดหนึ่ง คุณอาจจะได้บุญจากการเลี้ยงหมาของคุณด้วยความรักก็จริง แต่คุณก็จะต้องได้รับบาปอันอาจจะมากกว่าบุญที่คุณได้เลี้ยงหมาของคุณเสียอีก
เพราะการเลี้ยงหมาแม้ได้บุญ แต่การสร้างความเดือดร้อนให้กับคนอื่นนั้นย่อมได้บาปมากกว่า เพราะคนนั้นเป็นสัตว์ประเสริฐ หากใครสร้างความเดือดร้อนให้กับคนก็ย่อมมีบาปมากพอควร ในขณะที่หมานั้นเป็นสัตว์เดรัจฉาน การทำบุญกับสัตว์เดรัจฉานย่อมได้บุญน้อยกว่าทำบุญกับคน
ฉะนั้นบาปที่ทำไว้กับคนจึงน่าจะมีมากกว่าที่คุณได้บุญจากการเลี้ยงหมาเป็นธรรมดา
ยิ่งทุกข์หนักของหมา หรือที่เรียกกันทั่วไปว่า ขี้หมา นั้น ยิ่งสร้างความเดือดร้อนให้แก่คนจำนวนมากขึ้นเท่าใด บาปของเจ้าของหมาก็จะมีจำนวนมากขึ้นตามไปด้วย แต่ในขณะที่เจ้าของหมาอาจได้บุญเล็กน้อยจากการเลี้ยงหมาเพียงแค่ตัวเดียว แต่อาจได้บาปจากคนอื่นจำนวนมากกว่า
ที่บาปหนักที่สุดก็คือ การปล่อยให้หมาไปขับถ่ายในที่ทางสาธารณะประโยชน์ เช่นฟุตบาท ทางเท้า ทางเดินแคบในซอยของชุมชุม ซึ่งเป็นสมบัติของคนทุกคน เป็นสมบัติของชาติ เจ้าของหมาที่ปล่อยให้หมาไปทำความสกปรกแก่บ้านเมือง ทำให้ประชาชนต้องเดิอดร้อนจากกองทุกข์ของหมา ยิ่งมีคนเดือดร้อนมาก เจ้าของหมาก็ยิ่งบาปมากขึ้น
ฉะนั้นเลี้ยงหมาต้องหัดรับผิดชอบภาระที่ควรทำด้วย มิฉะนั้น เจ้าของต้องได้รับบาปไปเรื่อยๆมากขึ้นๆ
.
(หมาไม่บาปหรอกครับ แต่เจ้าของได้บาปไปเต็มๆ)
**********************************
เลี้ยงหมาจรจัดได้บุญน้อย
หากใครได้ศึกษาธรรมะมาพอสมควร คุณย่อมรู้ว่า การทำบุญในแต่ละประเภทย่อมได้บุญไม่เท่ากัน การทำบุญกับคนย่อมได้บุญมาก ยิ่งทำบุญกับผู้ทรงศีลยิ่งได้บุญมากขึ้นตามลำดับ
การทำบุญทำทานกับสัตว์ใหญ่ก็ย่อมได้บุญมากกว่าทำกับสัตว์ตัวเล็ก อันนี้เป็นสัจธรรม
ผมไม่ได้แนะนำให้ใครเลือกที่รักมักที่ชังในการทำบุญทำทาน เลือกทำบุญกับสิ่งนั้น ไม่ทำบุญกับสิ่งนี้ คนเราเมื่อมีโอกาสทำบุญใดๆก็ตาม ก็ทำไปโดยไม่ต้องเลือกนี่แหล่ะดีที่สุด
ทีนี้ผมจะถามถึงคนที่ชอบเลี้ยงหมาจรจัดข้างทางว่า คุณคิดว่าการทำทานแก่หมาได้บุญมากกว่าให้ทานแก่คนยากไร้หรือไม่?
ที่จริงคำถามนี้ตอบง่ายมาก แน่นอนทำทานกับคนยากไร้ย่อมได้บุญมากกว่าทำทานแก่หมาจรจัดแน่นอน
คนที่เลี้ยงอาหารให้หมาจรจัด คุณเคยรู้บ้างมั้ยว่า คุณกำลังส่งเสริมให้หมานั้นแพร่ขยายพันธุ์มากขึ้น เพราะเมื่อมีอาหารสมบูรณ์ หมามันก็ต้องผสมพันธุ์มากขึ้น และเมื่อมีหมาจรจัดจำนวนมากขึ้น ใครล่ะที่จะพาหมาจรจัดพวกนี้ไปฉีดยาป้องกันพิษสุนัขบ้า คุณได้พาไปหรือไม่?
และหากหมามีจำนวนมาก แต่ไม่มีใครพามันไปควบคุมโรค หากมันบ้าแล้วไปกัดคนอื่นที่ไม่ได้เลี้ยงมันด้วย คุณคิดว่า คนอื่นนั้นเขาเดือดร้อนหรือไม่ ยิ่งถ้าเป็นเด็กโดนกัด คุณว่าพ่อแม่เด็กจะเดือดร้อนหรือไม่?
และหากหมาจรจัดมีจำนวนมากขึ้น แต่มีอาหารไม่พอกินกันเพราะคุณไม่สามารถเพิ่มอาหารขึ้นได้ มันก็ต้องแย่งกันกิน กัดกัน คุณคิดว่า หมามันเดือดร้อนหรือไม่?
และคนที่เอาอาหารให้หมาจรจัด คุณคิดว่า ได้ช่วยให้บ้านเมืองสกปรกหรือไม่? ทำให้เชื้อโรคแพร่ระบาดได้หรือไม่?
เพราะมีเด็กๆชอบเล่นหรือเดินถอดรองเท้าในที่สาธารณะ ก็อาจได้รับเชื้อหรือพยาธิเข้าร่างกายได้ เพราะอุจจาระหมามีเต็มบ้านเต็มเมือง (หมาไม่ผิดหรอกที่จะถ่าย แต่คนไม่ควรส่งเสริมให้สกปรกเพิ่มขึ้น )
หากมีเงินจำนวนจำกัดที่คุณอยากทำบุญ ผมแนะนำให้คุณนำไปทำบุญตักบาตรหรือนำไปช่วยเหลือคนทุกข์ยากยังดีเสียกว่าที่จะทำทานกับหมา เพราะหมานั้น นอกจากบุญน้อยแล้วอาจได้บาปมากกว่าตามมาด้วย
(แต่ถ้าเป็นอาหารเหลือทิ้งฟรีๆ ที่จะนำไปให้ทานแก่หมา ก็ต้องระวังอย่าให้หมาพวกนั้นสร้างความเดือดร้อนให้คนอื่นก็แล้วกัน เช่นไปวางอาหารไว้หน้าบ้านคนอื่น แล้วหมามันไปทำความสกปรกหน้าบ้านคนอื่นเขา)
.
(ผมไม่ได้ห้ามไม่ให้ใครทำทานแก่หมา แต่แค่ฝากให้ฉุกคิดครับ เพราะผมเองก็เคยให้ขนมหรือลูกชิ้นแก่หมาจรจัดเหมือนกัน แต่มันกินหมดไม่เลอะเทอะ และให้ครั้งละตัวโดยบังเอิญ ไม่ได้ตั้งใจมาให้หมาเป็นฝูงทุกวันเหมือนที่หลายคนทำ)
*******************
ที่ๆเขาห้ามเลี้ยง แต่ก็แอบเลี้ยง
มีคอนโดฯจำนวนมาก ห้ามเลี้ยงสัตว์ในห้องพัก แต่ก็มีคนแอบลี้ยงอยู่มากมาย หากเลี้ยงหมาดีไม่สร้างความเดือดร้อนให้คนอื่นก็ยังพอทำเนา แต่เลี้ยงแล้วสร้างความเดือดร้อนให้คนอื่นนี่สิ ควรประนามมาก
เช่นปล่อยให้หมาออกมาขับถ่ายนอกห้องตน แต่ไปขับถ่ายหน้าห้องคนอื่น หรือปล่อยให่หมาเห่าหอนไม่หยุด ทำให้คนอื่นไม่ได้หลับพักผ่อน อันนี้บาปหนักมากกว่าอันกรณีแรกเสียอีก เพราะการทำให้คนอื่นไม่ได้นอน ถือเป็นการสร้างความเดือดร้อนอย่างมาก จึงบาปมาก ลองเอาใจเขามาใส่ใจเราดูสิครับ
ผมจึงอยากฝากใครก็ตามที่มีโอกาสอ่านบทความตอนนี้ หากคุณรักหมาและเลี้ยงหมาอยู่ โปรดหยุดไตร่ตรองด้วยว่า คุณรักหมาแต่กำลังทำร้ายคนอื่นหรือเปล่า?
หากใครทำอยู่ เชื่อผมเถอะครับ มันไม่คุ้มกับบุญที่คุณได้รับจากหมาที่คุณเลี้ยงหรอกครับ เพราะบาปที่คุณทำกับคนอื่นนั้นบาปมากกว่าแน่นอน
.
จงอย่ารักหมาบนความเห็นแก่ตัวของตน
***(บทความตอนนี้เหมาะแก่คนที่เชื่อในบาปบุญคุณโทษเท่านั้น)
อ่านข้อคิดเรื่องการกินหมา
ผมเป็นคนหนึ่งที่ต้องทนทุกข์กับความเห็นแก่ตัวและการกลั่นแกล้งของบ้านข้างๆ ที่พาหมามาขี้หน้าบ้านเป็นประจำ มันไม่ใช่ความบังเอิญหรอกครับ แต่มันเป็นความเลวและความต่ำทรามของจิตใจคน บ้านของผมเป็นบ้านเดี่ยวอยู่ในหมู่บ้านธนากรวิลล่า 2 บ้านของเราอยู่กันอย่างสงบ มีคุณแม่อายุมากซึ่งท่านเดินไม่สะดวกเพราะผ่าตัดก้นกบมาเมื่อหลายปีก่อน ผมคิดว่ามันเป็นเวรกรรมของผมที่ต้องมาอยู่ติดกับคนใจต่ำเช่นนี้ เขาเริ่มจากการจาบจ้วงล่วงเกินผมด้วยคำพูดหยาบๆ คายๆ ก่อน ซึ่งผมก็อดทนไม่โต้ตอบเพราะปกติแล้วชอบเข้าวัดทำบุญ ถ้าผมร้ายกลับก็คงเป็นคนเลวพอๆ กับเขา แต่เขาไม่หยุดแค่นั้นครับ เขาพาหมามาขี้หน้าบ้านทุกวัน บางวันก็ยืนกอดอกและยิ้มเยาะด้วย เขาจะไม่ให้หมาของเขาเข้าบ้านจนกว่ามันจะขี้หน้าบ้านผมเสร็จก่อนเขาจึงเปิดประตูให้มันเข้า ทุกวันที่ผมกลับจากสอนหนังสือที่มหาวิทยาลัยผมต้องเอาสายยางไปราดหน้าบ้านแล้วเก็บกวาดขี้หมาของเขาก่อนถอยหลังเข้าบ้านเสมอ เพราะผมไม่อยากให้พื้นบ้านเลอะเทอะ พอเขาเดินสวนมาเขาเห็นผมล้างหน้าบ้าน เขาก็พูดกับลูกสาวเขาว่า "ดูมันสิลูก ไอ้ควายไอ้โง่" แล้วเขาก็หัวเราะแล้วเดินไป บางครั้งเขาก็ถ่มน้ำลายลงพื้นแล้วด่าด้วยคำหยาบ เมื่อหมาเขาตาย เขาร้องไห้กันทั้งบ้าน ทำให้ผมนึกถึงคำของพระรูปหนึ่ง คือสมณเพาะพุทธจันทเสธโฐ(ท่านจันทร์) ท่านกล่าวว่า "คนบางคนใจดีกับหมา แต่ใจร้ายกับมนุษย์ด้วยกัน เขารักหมาเพราะหมามันสนองอัตตาของเขาได้ สั่งก็ได้ ตีก็ได้ ด่าก็ไม่เถียง แต่กลับมนุษย์ด้วยกันเขาทำเช่นนั้นไม่ได้ อย่างนี้เขาเรียกว่าเอาสัตว์เลี้ยงมาสนองอัตตาของตน" คำพูดของท่านจันทร์ทำให้ผมปลงได้กับสิ่งที่เกิดขึ้น เพราะผมคงแก้นิสัยของเขาไม่ได้ เพราะเมื่อตอนเย็นวันนี้เขาก็เพิ่งเอาหมาตัวใหม่ของเขามาขี้หน้าบ้านผม ผมเห็นเวลาเขาพูดกับหมาเขาพูดอย่างไพเราะ แต่เวลาเขาด่าผมซึ่งเป็นคน เขาด่าด้วยถ้อยคำที่ไม่น่าจะหลุดจากปากของมนุษย์ได้ ทุกครั้งที่เขาด่าผม ผมจะนิ่งเฉยไม่ต้อตอบเพราะผมบอกตัวเองเสมอว่า "คนเราทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว บาปบุญมีจริง" อย่าหาว่าผมงมงายเลยนะ ผมเชื่อเช่นนั้น เพราะตอนนี้ผมก็กำลังศึกษาปริญญาเอก ทางพุทธศาสตร์ ที่มหาวิทยาลัยปิดชื่อดังของรัฐบาลแห่งหนึ่งอยู่
ตอบลบผมคงแก้ไขอะไรไม่ได้นอกจากบอกตัวเองว่า "อดทน" แล้วเวลาไปทำบุญที่วัดทุกครั้งผมก็จะอุทิศส่วนกุศลให้เขา และขอพรพระคุ้มครองให้พ้นจากคนอันธพาลเช่นนี้
เขียนโดย วิทูร ผู้อาศัยในหมู่บ้านธนากร 2
ผมอยู่ธนากร 4 ผมโดนเหมือนพี่แหละครับ แล้วไอ้เจ้าช่างแอร์ที่อยู่ร้านตรงข้ามเยื้องธนชาติ มันแกล้งผมอยู่ แม่ง รอให้เราขึ้นนอน ตีสาม โยนกระดูกไก่ข้ามระเบียงบ้านผมเลย บ้านผมอยู่หัวมุม แถมมันทิ้งถุงหน้าบ้านโดยไม่เก็บ มาท้าตีท้าต่อยผม ด่าผมเหี้ย ไม่ต่างกันครับ
ลบขอบคุณ คุณวิทูร ที่ร่วมแสดงความคิดเห็นครับ
ตอบลบและขอบคุณความเห็นดีๆของคุณด้วยครับ
สุนัขรักเจ้าของจริงหรือไม่?
ตอบลบเราหลายคนเป็นคนรักสุนัขนำมาเลี้ยงบ้าง ให้ความเมตตาแก่สุนัขที่เราไม่ได้เลี้ยงแต่พเนจรร่อนเร่อยู่ข้างถนนบ้าง เพราะคนไทยใจดี และมีความเชื่อลึกๆ อยู่ในใจว่าสุนัขก็มีความคิดเหมือนคนด้วยนั่นคือรักเจ้าของอย่างสนิทเสน่หา เหมือนกับที่คนรู้สึกกับคน
ในประเด็นหลังนี้น่าคิดว่า สุนัขนึกคิดและมีความผูกพันอย่างคนกับคนจริงหรือไม่
ก่อนอื่นเราต้องทำความเข้าใจก่อนว่า ความรักของสุนัขต่อเจ้าของ หรือที่เรามักเรียกว่าความจงรักภักดีนั้น โดยธรรมชาติแล้วสุนัขเพียงต้องการความเป็นสังคมเท่านั้นเอง การได้อยู่ร่วมกับมนุษย์นั้นก็เปรียบเสมือนได้อยู่ภายในสังคมของมนุษย์ โดยมีมนุษย์ที่เป็นเจ้าของเป็นผู้นำฝูงหรือจ่าฝูง สุนัขจึงมีความเชื่อมั่นและเคารพเชื่อฟังต่อผู้นำ ที่สามารถประกันความปลอดภัยจากภยันตรายต่อตน มองในแง่ของคนก็เหมือนกับเป็นความรักของสุนัขต่อเจ้าของ แต่พฤติกรรมที่แฝงอยู่คือความจงรักภักดีที่เกิดจากการยอมตามผู้นำฝูงนั่นเอง
ความรักของสุนัขจึงเปรียบเทียบกับความรักของคนไม่ได้ นอกจากนั้นสุนัขแต่ละสายพันธุ์ต่างมีความฉลาดและความสามารถในการเรียนรู้ที่ไม่เหมือนกัน การรับฟังคำสั่งย่อมแตกต่างกัน เพราะแต่ละพันธุ์เกิดขึ้นจากการคัดพันธุ์ของมนุษย์เพื่อวัตถุประสงค์ในการใช้งานที่หลากหลาย เรียกว่าความฉลาดเฉลียว ซึ่งจะนำไปสู่ความเคารพเชื่อฟังและการปฏิบัติตามคำสั่งไม่ใช่ด้วยความรู้สึกนึกคิดหรืออารมณ์ภายในอย่างเดียว
แต่ก็เอาละครับ อะไรก็ตามที่เป็นสื่อสัมพันธ์ที่ดีต่อสิ่งมีชีวิตด้วยกัน ถึงจะแตกต่างไปจากคนซึ่งมีความสามารถทางสมองอีกระดับหนึ่ง ก็นับเป็นเรื่องดีงามเสมอ
ที่มา วิทยาศาสตร์รอบตัว(จาก สสวท.)
http://knowledgesharing.thaiportal.net/บทความ/tabid/93/articleType/ArticleView/articleId/180/.aspx
มียารักษาขี้เรื้อนสุนัขทุกพันธุ์ ได้ผ่านการทดลองมาแล้ว สนใจแวะชมได้ที่ www.keelearn.com
ตอบลบคนไทยเรามีความเชื่อและค่อนข้างจะหมกมุ่นแต่เรื่องการทำทาน แต่ไม่ค่อยรักษาศึล ไม่ค่อยคิดถึงความเดือดร้อนของเพื่อนบ้าน คนไทยหลายคนออกจากบ้านไปวัดแต่เช้าเพื่อให้ทันถวายภัตตาหารพระ แต่พอกลับมาถึงบ้านกลับปล่อยหมาที่เลี้ยงไว้ไปขี้หน้าบ้านคนอื่น พอไม่ชอบใจคนข้างบ้าน(ถึงแม้ว่าเขาจะไม่เคยทำความเดือดร้อนอะไรให้ตน) ก็ออกนิสัยพาลด่าว่าเขาด้วยถ้อยคำหยาบคายและรุนแรง สิ่งพวกนี้ผมประสบมากับตัวเองแล้ว แต่ก็ไม่คิดจะโต้ตอบ ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นเรื่องของเวรกรรมไป...ผมเชื่อว่าวงล้อแห่งกรรม มันจะหมุนเวียนของมันเอง คงเป็นวิบากกรรมของผมที่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้อยู่เสมอ แต่สิ่งหนึ่งที่อยากเตือนเพื่อนชาวพุทธด้วยกันเพราะในฐานะที่ตัวผมเองก็มีความรู้ทางพุทธศาสนาพอสมควร สิ่งนั้นก็คือ คนพุทธผู้หวังสวรรค์นิพพานจริงๆ ต้องรักษากายวาจาให้สะอาดครับ และที่สำคัญ ถ้าคุณอยากเลี้ยงหมา ก็เลี้ยงไป แต่อย่าปล่อยหมาของคุณไปสร้างความทุกข์ร้อนให้บ้านใกล้เรือนเคียงเป็นอันขาด เพราะวิบากกรรมทั้งหมดจะตกเป็นของผู้เลี้ยงแต่เพียงผู้เดียว เวลามีคนมาต่อว่าคุณเรื่องหมาของคุณขี้เลอะเทอะหน้าบ้านเขา ก็อย่าพูดเป็นอันขาดว่าหมามันฟังไม่เป็นมันไม่รู้เรื่องหรอก เพราะนั่นคือข้ออ้างของคนวจีทุจริต ซึ่งเป็นการผิดศีลข้อที่ 4 จะทำให้คุณบาปเพิ่มขึ้นไปอีก มนุษย์ทุกคนเกิดมามีบุญอย่างหนึ่ง คือมีสำนึกผิดชอบชั่วดีอยู่ในใจ มีเมล็ดพันธุ์แห่งโพธิที่พร้อมจะงอกเงยเติบโตอย่างเป็นสุขและสงบได้ในอนาคตถ้าเราเรียนรู้ที่จะเห็นใจเพื่อนมนุษย์ด้วยกันและให้ความเป็นธรรมแก่ผู้อื่นบ้าง แต่หมาไม่มีในสิ่งนี้ เมื่อเราเป็นเจ้าของหมา เราเลือกที่จะรับผิดชอบดูและเขา ก็จงพร้อมที่จะรับเอาสิ่งปฏิกูลของเขาด้วย เพราะนั่นเป็นการแสดงออกถึงความเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ ไม่ใช่เป็นเพียงแต่ผู้ที่เรียกตัวเองว่า "มนุษย์"เท่านั้น เพราะมนุษย์ หมายถึงผู้มีใจสูง สิ่งต่ำทรามเขาย่อมไม่ทำ คำพูดเลวทรามเขาย่อมไม่พูด
ตอบลบต้องขอขอบคุณคุณใหม่เมืองเอกสำหรับ webpage ที่เปิดโอกาสให้คนที่เดือดร้อนได้แสดงความคิดเห็น เพราะ webpage ของคุณเปรียบเสมือนเวทีอันยิ่งใหญที่ช่วยสร้างกระแสแห่งบุญกุศลให้เกิดขึ้น เพราะอย่างน้อยมันก็ทำให้โลกใบนี้น่าอยู่ขึ้น ชี้ให้เห็นถึงความมักง่ายของผู้เอาเปรียบและความทุกข์ของผู้ถูกเอาเปรียบให้สาธารณชนได้เข้าใจได้มากขึ้น
ถ้าการโพสต์ข้อความของผมจะช่วยเตือนจิตสะกิดใจเจ้าของสุนัขท่านใดที่เผอิญเข้ามาอ่านเจอ แล้วทำให้เขาเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมไปในทางที่ดีขึ้น มีความรับผิดชอบต่อหมาของตนมากขึ้น ซึ่งก็จะช่วยให้ผู้อยู่อาศัยใกล้บ้านเขาเดือดร้อนน้อยลงจากปัญหาขี้หมาหน้าบ้าน ผมก็ขอให้อานิสงส์ผลบุญนี้ช่วยให้ผมพ้นจากการกลั่นแกล้งของครอบครัวอันธพาลที่มักง่ายซึ่งอาศัยอยู่ข้างบ้านผมด้วยเทอญ...สาธุ!
ผู้เขียน: วิทูร ผู้อาศัยในหมู่บ้านธนากร 2 (บางกรวย)
ไม่ชอบอ่านกระทู้นี้เลย
ตอบลบอ่านแล้วก็เหมือนว่าเจ้าของกะทู้อยากจะระบายที่มีหมามาขี้ที่หน้าบ้านตัวเอง อุสาห์พิมพ์ซะหลายบรรทัด สงสัย ในใจขณะที่พิมพ์มีแต่จิตใจที่มีแต่ความชิงชัง เครียดแค้น ว่าถูกกระทำ จากคนที่รักหมา ..
ตอบลบ^
ตอบลบ^
บ้านผม ไม่ค่อยมีหมามาขี้หน้าบ้านครับ นานๆจะเจอสักครั้ง แล้วมันก็แห้งไปเองครับ
เรื่องนี้ถ้าคุณไม่เชื่อเรื่องบาปเรื่องกรรม เรื่องการทำให้คนอื่นเดือดร้อน ก็ไม่มีใครบังคับให้คุณเชื่อครับ
ผมถือคติที่ว่าเอาใจเขามาใส่ใจเรา ผมไม่เคยเบียดเบียนใครหรือสร้างปัญหาให้ใครเดือดร้อน แค่นี้ผมก็สบายใจแล้วครับ ^^
การทำให้บ้านเมือง หรือที่สาธารณะสกปรก จากหมาไม่มีเจ้าของ อันนี้ผมไม่ถือสาหมาจรจัดเลยครับ ลองกลับไปอ่านให้ละเอียดนะครับ ว่าผมเน้นเรื่องหมามีเจ้าของและเจ้าของเห็นแก่ตัวปล่อยให้หมามาทำความสกปรก
ตอบลบซึ่งผมกำลังจะบอกเรื่องจิตสำนึกในการรักษาความสะอาดของบ้านเมือง
ด้วยการรับผิดชอบหมาที่ตัวเองเลี้ยง ต้องฝึกขับถ่ายให้ถูกที่ถูกทาง ไม่ใช้เห็นแก่ตัวปล่อยออกมาทำความสกปรกและแพร่เชื้อโรค หรือพยาธิในที่สาธารณะ
นั่นเพราะความเห็นแก่ตัว ให้บ้านตัวเองสะอาด แต่บ้านเมืองสกปรกช่างมัน
การทำความสกปรกให้บ้านเมือง ก็เป็นบาปครับ
หมาน่ะไม่บาปหรอกครับ คนน่ะบาปที่เห็นแก่ตัว ผมเขียนไว้ในบทความแล้ว กรุณาอ่านให้ละเอียด!
เดี๋ยวนี้บ้านเรือนเปลี่ยนแปลงไปมากแล้ว แทบจะไม่มีพ้ืนที่ว่างให้เหมือนเมื่อก่อน ฉะนั้นคนที่เลี้ยงหมา ควรให้ขับถ่ายของเสียในบ้านของตัวเองก่อนปล่อยออกมา วิ่งแล่นบนถนนสาธารณะที่สะอาดหน้าบ้าน ทุกคนไม่เว้นแม้แต่คนเลี้ยงหมาเอง ย่อมอยากมีหน้าบ้านสะอาด เดินบนถนนที่ไม่มีขี้หมา ลองคิดดูก็แล้วกัน คุณชื่นชมกับหมา แต่พอขี้ ให้คนอื่นเขาเก็บกวาด เห็นน้ำใจตัวเองหรือยัง ว่าช่างไม่มีความละอายใจเลย เห็นแก่ตัวเป็นที่สุด ลองนึกถึงหมาบ้านอื่น แล้วทำกับบริเวณบ้านของคุณอย่างนี้บ้าง คุณจะรู้สึกอย่างไร ถึงพวกเราไม่ทำอะไรคุณ แต่เวรกรรมมันจะจัดสรรให้คุณอย่างสาสมทีเดียว
ตอบลบผมว่าเจ้าของกระทู้เหมือนจะดี (แต่ดีไม่เสร็จนะคัฟ) ในส่วนตัวผมคิดว่าถ้าตั้งใจจะเลี้ยงแล้ว ก็เลี้ยงไปเถอะคัฟ ไอ้เรื่องผลบญ-เวรกรรม อย่าไปมองมันเลย คิดแค่ว่า..ชาตินี้คุณเป็นคน ก็ทำความดีให้สมกับที่ได้เกิดมาเป็นคน ให้สมกับบุญบารมีที่ได้สั่งสมมาแต่ชาติปางก่อน เพราะไม่มีใครรู้ว่าคุณจะมีโอกาสได้เกิดมาเป็นคนอีกหรือไม่ในชาติหน้า ส่วนจะได้บุญหรือไม่ มันอยู่ที่เจตนาคัฟ
ตอบลบโดยส่วนตัวผมก็ให้ข้าว-ยารักษาโรคเป็นเป็นหลักแล้วแต่โอกาส ส่วนเรื่องพาไปทำหมัน ก็รอระยะเวลาตามสมควร เมื่อถึงวัยของเค้า ถ้าเราทำได้ ก็ดี...
ขอบอกว่าผมไม่ได้ร่ำรวยมาจากไหน ก็เป็นพนักงานกินเงินเดือน ทำงานเลี้ยงชีพไปวันๆ ตักบาตร-ทำบุญตามแต่โอกาส
ท้ายนี้ ก็แค่อยากจะบอกอ้ะคัฟ ถ้าตั้งใจทำ ก็ทำไปเลย ผลบุญจะหนุนนำเรามากแค่ไหน มันอยู่ที่ใจคัฟ ไม่มีอะไรเป็นตัวกำหนดมูลค่าว่าทำบุญให้ใคร แล้วจะได้บุญมาก-น้อยแค่ไหน...มันอยู่ที่แรงใจและความตั้งใจของเราคัฟ ถ้าคุณมีความตั้งใจอันแรงกล้า สิ่งที่ได้มา ก็คือความอิ่มใจ....
บทความนี้ยังแค่ออเดิฟ ผมมีเจาะลึกมากกว่านี้ แต่คุณตีความบทความไม่แตกครับ
ลบหากคุณเลี้ยงสุนัข แต่ทำความเดือดร้อนให้เพื่อนมนุษย์ ผมกำลังบอกว่า คุณทำบาปกับคน แต่คุณทำทานกับหมา
คุณลองชั่งใจเอาแล้วกัยว่า คนที่เห็นแก่ตัวเห็นแก่หมา แต่ไม่เมตตาแ่เพื่อนมนุษย์ด้วยกัน น่ายกย่องหรืออย่างไร
บทความนี้ไม่ได้ห้ามใครทำทานแก่หมา แต่บทความเน้นว่า อย่าให้การเลี้ยงหมา มาเบียดเบียนคนอื่นครับ เข้าใจ๋ ??
สมมุติว่า แค่บ้านคุณเลี้ยงหมา แล้วหมาเห่าเดือดร้อนสร้างความรำคาญให้แก่คนอื่น คุณก็บาปแล้วครับ
ผมไม่มองว่าการเลี้ยงสุนัขเป็นการทำทานทำบุญหรือทำบาปอะไรหรอกนะครับ เรียกได้ว่าเป็นสมาชิกในครอบครัวดีกว่า สุนัขประเสร็ฐกว่าคนหลายๆคนมากครับ สุนัขมีความซื่อสัตย์ สุนัขสร้างความสุขให้กับเราโดยที่ไม่เคยหวังอะไรตอบแทนเลยแม้แต่น้อย จะว่าไปสุนัขก็เหมือนเด็กแหละครับ ก็ต้องมีออกไปเล่นข้างนอก บางทีอาจทำชาวบ้านชาวช่องเค้าเดือดร้อนไปบ้างโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ อาจจะร้องเสียงดังไปบ้างโดยไม่ตั้งใจ ผมว่าคนมากกว่าครับที่ควรเข้าใจมากกว่า เปิดใจบ้าง เปิดกว้างๆ ธรรมชาติสร้างคนให้มีสมองที่มีความคิดความอ่านที่มากกว่าสุนัขยิ่งนัก ผมอยากบอกว่าไม่มีใครต้องการทำตัวเบียดเบียนใครหรอกครับ เพราะไม่มีใครในโลกหรอกที่อยากให้คนอื่นมองเราไม่ดี ทำไมจะต้องเป็นบาปในเมื่อคนเราไม่ได้ตั้งใจให้เกิดขึ้น ยกตัวอย่างเช่น มีเพื่อนบ้านผมเป็นคุณยายคนนึง แกให้อาหารนกหน้าบ้านแก แต่นกมาทำรังที่บ้านผม มีขี้นกเต็มบ้าน ผมก็แก้ปัญหาด้วยตัวเอง ไปซื้อเครื่องฉีดน้ำแรงดันสูงมาล้าง ซึ่งผมคิดว่าปัญหาถ้าไม่ไหวจริงๆ ค่อยไปคุยกับแกดีๆ ว่าเป็นแบบนั้นแบบนี้ เป็นใครๆก็เข้าใจกันแน่ๆครับ ลองชั่งใจดูใหม่นะครับ
ตอบลบเพราะคุณยังไม่เคยเจอกับตัวเองว่า เสียงหมาเห่าดัง ๆ ไม่เลือกเวลาสร้างความเดิอดร้อนแค่ไหน
ลบบางบ้านมีเด็กอ่อน ต้องตกใจตื่นร้องไห้ นอนไม่พอ เพราะหมาฝรั่งข้างบ้านเห่าดัง
คนทำงานเป็นกะ ต้องการพักผ่อน แต่ดันต้องตื่นเพราะหมาเห่าหนวกหู
คุณเข้าใจวิถีชีวิตหมาผิดแล้ว หมามันจะรักคนที่เลี้ยงมัน ให้อาหารมัน ใครไม่ไห้อาหารมัน ไม่ได้เลี้ยงมัน มันไม่ซื่อสัตย์ด้วยหรอกครับ
หมาจะซื่อสัตย์ต่อเจ้าของมันเท่านั้น ไม่ซื่อสัตย์กับคนอื่น ๆ ไปศึกษาเรื่อง หมามองเจ้าของเป็นจ่าฝูงบ้างนะครับ
เดือดร้อนคนอื่นจริงๆนะ เพียงแต่เขาจะพูดหรือไม่พูดเท่านั้นเอง
ตอบลบคนเราก็ช่างเห็นแก่ตัว เขาไม่พูดก็นึกว่าเขาไม่เดือดร้อน ไปๆมาๆ..ขี้ทุกวัน
บ้านผมเลี้ยงไม่เคยปล่อยหมาออกมาเลย ให้ขี้ในบ้านด้วยซ้ำไป
แต่แปลกบ้านข้างๆทั้งหลายของเรานั้น..กลับปล่อยให้มาขี้กันทุกวัน
แล้วไม่เคยที่จะมาดู..มาตามหมาตัวเองซะนิดเดียว
บางทีเห็นต่อหน้าต่อตาก็มี..แต่ก็ไม่อยากไล่มันอ่ะ เหมือนคนปวดขี้แล้วไม่ได้ขี้มันทรมาน
หมามันมีสมองไม่เหมือนคน แยกแยะไม่ได้..แต่คนนี่สิ สมองมี แต่แยกแยะไม่ได้เหมือนหมา..เอ๊ะ! ยังไงกัน
ดีนะที่เป็นบ้านผม..เลี้ยงหมาเหมือนกัน ทำหมาไม่ลงหรอก แม้มันจะมาขี้หน้าบ้านก็ตาม
บอกเลย ถ้าเจอเพื่อนบ้านโหดๆนะ หมามีแต่ตายกับตาย คนเลี้ยงสุดจะบาป
เลี้ยงหมาอย่าไปคิดว่าบุญหรือบาปเลย เราเกิดมาเป็นเพื่อนร่วมโลกกันแล้ว
ตอบลบมีโอกาสก็ต้องเอื้ออาทรกัน พอใจบ้าง ไม่พอใจบ้าง เป็นเรื่องธรรมดา
คนดี คนเลว มีปะปนกันไป คุณจะอยู่บนโลกนี้เพียงลำพัง โดยเอาความพอใจของคุณเป็นที่ตั้งหรืออย่างไร
ไม่คิดว่าเป็นบุญนั่นแหละดีแล้ว แต่อย่าไปทำคนอื่นเดือดร้อน และทุกข์เพราะสัตว์เลี้ยงของคุณ
ลบจะเลี้ยงสัตว์แล้วไปสร้างความเดือดร้อนแก่คนอื่น แบบนี้เขาเรียกว่า คนเห็นแก่ตัว
และยิ่งแย่มาก ถ้าไม่รู้ตัวว่า ได้ทำให้คนอื่นเดือดร้อนอย่างไร
ประเทศไทยมีคนแบบนี้จำนวนมาก บ้านเมืองไทยจึงไร้ระเบียบวินัย และมีคนเห็นแก่ตัวเต็มบ้านเต็มเมือง
ที่คุณแสดงความเห็รก็เท่ากับคุณโชว์โง่แล้วครับ
เพราะผมไม่ได้เอาความพอใจผมเป็นที่ตั้ง ผมยึดตามกฎหมายเป๊ะ ๆ
ที่ผมเขียนคือ พวกที่ทำผิดกฎหมายบ้านเมืองทั้งนั้น
ถ้าคุณยังไม่รู้ว่า ผิดกฎหมายอย่างไร ผมก็เชื่อครับ เพราะคนไทยแบบคุณมีเยอะเหลือเกิน เห็นแก่ตัวโดยอ้างไม่รู้กฎหมาย