อ่านเจ้าหญิงอัตสึที่รัก 90
กลับไปที่สัทสุมะ ท่านนาริอาคิระได้เรียกนาโอโกโร่ที่กำลังตรวจงานอยู่ที่เขตโยชิโตชิให้กลับมาพบ
ท่านนาริอาคิระ "ขอบใจมากนะที่อุตส่าห์ไกล ข้าได้ยินเรื่องการปฏิรูปในเขตการปกครองของเจ้าแล้ว มีการลดค่าเช่าที่ดิน สร้างงานให้คนมีรายได้มากขึ้น ชาวบ้านอยู่ดีกินดีขึ้นใช่มั้ยล่ะ่?"
นาโอโกโร่ "ท่านเคยพูดว่านักปกครองต้องเอาใจใส่ไม่ให้ประชาชนอดอยากแม้แต่คนเดียว ข้าเพียงแต่ทำตามเท่านั้นเองขอรับ"
"พูดง่ายแต่ทำยากนะ แต่เจ้าก็ทำได้ดีสมใจข้า" / "ขอรับ"
"ข้าก็เลยอยากให้เจ้าเป็นหัวหน้าซามุไรหนุ่มๆในแคว้นเรา" / "แต่งตั้งข้าน่ะเหรอขอรับ!"
แล้วท่านเจ้าแคว้นก็พยักหน้าเรียกให้คนนำสิ่งหนึ่งเข้ามาให้ท่าน ซึ่งเป็นเพียงกระดาษหนึ่งแผ่นวางอยู่บนโต๊ะรองเล็กๆ (สังเกตแม้แต่กระดาษแผ่นเดียว ยังให้ความสำคัญในการจัดวางและการพับ) แล้วท่านเจ้าแคว้นก็คลี่กระดาษแผ่นนั้นออก ยกขึ้นให้นาโอโกโร่ดู
"นั่นอะไรขอรับ!?" / "ชือทาเตวากิ ข้าได้พิจารณาแล้วว่าน่าจะเป็นชื่อที่โดดเด่นแก่ตระกูลโคมัทสึ ตัวแรก คิโย มาจาก คิโยคาโตะ และ คิโยมิชิที่เสียไป ส่วนตัว คาโตะ แทนความซื่อสัตย์สุจริต รวมกันเป็นชื่อใหม่ของเจ้าไงล่ะ ทาเตวากิ"
"ขอบ..ขอบพระคุณขอรับ!" นาโอโกโร่ รู้สึกตื่นเต้นและดีใจมาก กับชื่อใหม่ของตนจากความเมตตาของท่านเจ้าแคว้น
แล้วท่านเจ้าแคว้นก็ลุกเดินเข้ามาหาทาเตวากิใกล้ๆ และมอบกระดาษเขียนชื่อแผ่นนั้นให้ แล้วพูดว่า
"ฟังนะทาเตวากิ บ้านเมืองกำลังจะเปลี่ยนแปลงสำคัญ พอเจรจากับอเมริกาสำเร็จ สัทสุมะของเราก็อาจโดนชาติตะวันตกระดมยิงเป็นเมืองแรกก็ได้ ข้าจึงอยากให้เจ้าจัดตั้งกองทหารแบบตะวันตก เตรียมทุกอย่างและฝึกคนให้พร้อมที่จะรับศึก ข้่าอยากให้เจ้ารับผิดชอบงานนี้ท้งหมดนะ"
"ข้าจะมอบกายถวายชีวืิตทำงานให้ท่านขอรับ!" / "อึม..ช่วนกันหน่อยนะ"
หลังจากนั้นทาเตวากิก็ได้ถามในเรื่องที่สงสัย (แต่ทาเตวากิก็จะมีอาการประเภทเกรงๆ ประหม่าทุกครั้งที่จะถามอะไรๆกับท่านเจ้าแคว้น)
"ขออภัยขอรับ ขออนุญาตถามสักเรื่องได้มั้ยขอรับ?" / "ว่ามาเลย"
"เจตนาจริงๆของท่าน ต้องการอะไรกันแน่รึขอรับ?" / "เจตนาเหรอ?"
"จะให้ท่านฮิโตะสึบาชิเป็นโชกุนเพื่อเปลี่ยนญี่ปุ่นให้เป็นอย่างไรขอรับ?" / "สรุปได้ประโยคเดียว ข้าอยากจะล้มบะขุฝุแบบเก่าน่ะสิ"
"ล้มรัฐบาล?"
.
"จะได้รวมไดเมียวที่เข้มแข็งมาอยู่ใต้อำนาจโชกุน แล้วหาทางคืนอำนาจการปกครองแก่พระจักรพรรดิ สร้างประเทศญี่ปุ่นขึ้นใหม่โดยรวมเอาริวกิวเข้ามาด้วย ตอนนี้บะขุฝุอ่อนแอเละเทะนัก ข้าอยากจะเปลี่ยนมันซะให้หมด!"
(ริวกิว แต่เดิมอาณาจักรหรือเกาะริวกิว และคนริวกิวก็ไม่ได้คิดว่าตนเป็นคนญี่ปุ่น อดีตริวกิว เคยเป็นเมืองขึ้นทั้งจีน ทั้งเกาหลี ต่อมาแคว้นสัทสุมะเคยยกพลไปตีเกาะริวกิวมาเป็นเมืองขึ้น และอาศัยเกาะริวกิวนี้ในการติดต่อค้าขายกับต่างชาติ(จีน) เช่นในต้นเรื่องเจ้าหญิงอัตสึ อดีตพ่อบ้านของสัทสุมะ ท่านสุโช ก็เคยโดนทางรัฐบาลโชกุนไต่สวนเรื่องแอบทำการค้ากับต่างชาติ ผ่านเกาะคิวชิวนั่นเอง)
"ถ้าเปลี่ยน..เปลี่ยนเป็นอย่างนั้นแล้ว แล้วท่านมิไดที่ยังอยู่ในระบบเก่า จะเป็นอย่างไรรึขอรับ?"
"โออัตสึน่ะ ยอมแต่งเข้าไปในสกุลโชกุน ทำงานตามคำสั่งของข้า ถ้าเกิดอะไรขึ้นนางย่อมไม่เสียหายหรอก"
"หมายความว่าหากเกิดอะไรขึ้นจริงๆ ท่านจะไม่ละทิ้งท่านมิได!ใช่มั้ยขอรับ!?" ทาเตวากิถามด้วยน้ำเสียงจริงจังมากกก..
"ข้าจะปกป้องไม่ให้มีอะไรเกิดขึ้นกับนาง" / ทาเตวากิได้เช่นนั้น ก็เริ่มสงบลง
(ริวกิว แต่เดิมอาณาจักรหรือเกาะริวกิว และคนริวกิวก็ไม่ได้คิดว่าตนเป็นคนญี่ปุ่น อดีตริวกิว เคยเป็นเมืองขึ้นทั้งจีน ทั้งเกาหลี ต่อมาแคว้นสัทสุมะเคยยกพลไปตีเกาะริวกิวมาเป็นเมืองขึ้น และอาศัยเกาะริวกิวนี้ในการติดต่อค้าขายกับต่างชาติ(จีน) เช่นในต้นเรื่องเจ้าหญิงอัตสึ อดีตพ่อบ้านของสัทสุมะ ท่านสุโช ก็เคยโดนทางรัฐบาลโชกุนไต่สวนเรื่องแอบทำการค้ากับต่างชาติ ผ่านเกาะคิวชิวนั่นเอง)
"ถ้าเปลี่ยน..เปลี่ยนเป็นอย่างนั้นแล้ว แล้วท่านมิไดที่ยังอยู่ในระบบเก่า จะเป็นอย่างไรรึขอรับ?"
"โออัตสึน่ะ ยอมแต่งเข้าไปในสกุลโชกุน ทำงานตามคำสั่งของข้า ถ้าเกิดอะไรขึ้นนางย่อมไม่เสียหายหรอก"
"หมายความว่าหากเกิดอะไรขึ้นจริงๆ ท่านจะไม่ละทิ้งท่านมิได!ใช่มั้ยขอรับ!?" ทาเตวากิถามด้วยน้ำเสียงจริงจังมากกก..
"ข้าจะปกป้องไม่ให้มีอะไรเกิดขึ้นกับนาง" / ทาเตวากิได้เช่นนั้น ก็เริ่มสงบลง
"เพราะอย่างนั้นน่ะสิ คราวนี้ข้าถึงได้สงฎีกาไปถึงบะขุฝุ ขอให้แต่งตั้งทายาทโชกุนเสียที โออัตสึจะได้ไม่แบกภาระหนักอยู่คนเดียวไงล่ะ"
"สงฎีกาไป!?" แต่ทาเตวาิกิกลับยังรู้สึกไม่สบายใจและกังวลเช่นเดิม
และใจความฏีกาของท่านนาริอาคิระนั้นมีอยู่ว่า บรรดาโทซามะไดเมียว ขอให้ตระกูลโทกุกาวะแก้ปัญหาด้วยการแต่งตั้งทายาทโชกุน
----------------------
เมื่อฎีกาของท่านเจ้าแคว้นสัทสุมะถึงบะขุฝุแล้ว จากนั้นต่อมาท่านอี นาโอสุเกะก็ได้อ่านฏีกาดังกล่าวเช่นเดียวกัน
หลังจากท่านอี อ่านฏีกาดังกล่าวต่อหน้าท่านที่ปรึกษาทาดาคาตะแล้ว ก็กล่าวว่า
"เขียนมาว่าสัญญาทางการค้าเป็นสิ่งที่ต้องทำ เพราะหลีกเลี่ยงไม่ได้ ขอให้เลือกคนที่จะเป็นศูนย์รวมหัวใจของประชาชนได้ ให้เป็นทายาทโดยเร็ว และคนๆนั้นก็คือท่านฮิโตะสึบาชิ โยชิโนะบุเป็นผุ้ที่เหมาะสมที่สุด"
ท่านทาดาคาตะ "แล้วท่านคิดว่ายังไงล่ะขอรับ?"
"อาศัยเหตุผลเรื่องฮาริสเป็นเหตุผลบังหน้า แต่เป้าหมายที่แท้จริงคือผลักดันให้ท่านโยชิโนะบุได้เป็นทายาทโชกุน ในที่สุดประมุขแห่งตระกูลชิมะสึก็เผยโฉมหน้าออกมาแล้ว" / "เข้าใจแล้ว"
"ฎีกาฉบับนี้ต้องรีบส่งไปให้ท่านทาคิยามะในโอโอขุทันที เพื่อแสดงให้เห็นว่า พวกเราอยู่ข้างพวกนางเหมือนเดิม"
--------------------------
ถ้าฎีกาของท่านนาริอาคิระเมื่อถึงทาคิยามะ ก็ต้องถึงท่านฮงจูอินเช่นกัน และทะเลที่กำลังจะสงบ ก็เริ่มเกิดพายุใหญ่อีกครั้ง!!
"พวกสัทสุมะ! มันแสดงธาตุแท้ออกมาให้เห็นจนได้ ฮึ่ย!!" ท่านฮงจูอินอ่านฎีกาดังกล่าวด้วยความโกรธ และเมื่ออ่านจบก็ขว้างฏีกาทิ้งอย่างโมโห!
ทาคิยามะ "มีอะไรรึเจ้าคะ?" / "ก็เห็นอยู่แล้วยังจะถามอีกเหรอ!! ทั้งๆที่แอบสนับสนุนฝ่ายตรงข้าม แต่กลับทำตัวน่ารักกับเรา ในที่สุดก็ส่งฎีกาแบบนี้มาถึงบะขุฝุ มันน่าไหว้หลังหลอกชัดๆเลย!!"
พูดจบท่านฮงจูอินก็วูบ!!และเกือบจะเป็นลม แต่ก็ฝืนลุกขึ้นมาไ้ด้ แถมยังมีแรงพูดต่ออีกว่า
"ข้าจะไม่ยอมเป็นอะไรไปตอนนี้หรอก ถ้าบังเอิญโยชิโนะบุได้ผู้สืบทอดตำแหน่งจากท่านคุโบล่ะก็ ข้าจะฆ่ามิไดโดโกโระ แล้วก็ฆ่าตัวเองตายไปซะด้วยเลย!!"
แววตาอาฆาตของท่านฮงจูอินกลับมาอีกครั้ง เพราะฎีกาจากสัทสุมะนี่เอง...
.
.
.
ท่านแม่ฟุขุ