อ่านเจ้าหญิงอัตสึที่รัก 86
ส่วนที่ตำหนักใน ในเวลานั้นท่านมิไดอยู่ในสวนบนสะพานแดงมองดูปลาอย่างเหงาๆ ความรู้สึกที่ถูกกีดกันไม่ให้พบท่านคุโบ ทำให้ท่านมิไดดูเศร้าและน่าสงสารมาก วันๆก็เอาแต่เหม่อลอยอยู่บ่อยครั้ง อิคุชิมะเองก็คอยเฝ้าดูท่านหญิงอยู่ห่างๆ
ระหว่างนั้นชิเงโนะ สายสืบที่อิคุชิมะไหว้วาน ก็เข้ามากระซิบบอกข่าวบางอย่างให้อิคุชิมะฟัง
อิคุชิมะ "เป็นอย่างนั้นจริงๆเหรอ?" / ชิเงโนะจึงอธิบายต่อ "ท่านฮงจูิอินกำลังพยายามกีดกันไม่ให้ท่านมิไดพบท่านคุโบอยู่น่ะเจ้าค่ะ...ถ้าหากแจ้งว่าจะมาค้างด้วยก็ไม่ใ้ห้มาบอกท่านมิไดเจ้าค่ะ"
"เรื่องนั้นน่ะจริงๆน่ะเหรอ?" ท่านมิไดมายืนแอบฟังอยู่ข้างหลังทั้งสองคนตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ เมื่อทั้งสองคนหันมาเห็นท่านมิไดก็ตกใจพูดอะไรไม่ถูก และไม่ทันจะห้ามการใดๆ ท่านมิไดก็เดินออกไปทันที!
"ท่านมิได ท่านมิได รอก่อนสิเจ้าคะ!"
------------------------
และที่ที่มิไดกำลังจะไปนั่นก็คือ ห้องพักของท่านฮงจูอิน และเมื่ออุตะฮะชิมารายงานต่อท่านฮงจูอินว่า ท่านมิไดจะขอเข้าพบ ท่านฮงจูอินก็อนุญาตให้ท่านมิไดเข้าพบทันที (แม้อุตะฮะชิแนะนำว่า ไปเรียกทาคิยามะมาอยู่ด้วยดีมั้ย แต่ท่านฮงจูอินบอกไม่ต้อง)
ท่านมิได "ท่านแม่เจ้าคะ เรื่องของท่านพี่.." / ท่านฮงจูอิน "ให้ข้าพูดก่อน!"
"เรื่องที่ท่านมิไดมีความคิดที่จะสนับสนุนสายฮิโตะสึบาชิ โดยจะให้ท่านโยชิโนะบุเป็นทายาทโชกุน ข้าเองก็ได้รับรู้มานานแล้ว"
ท่านมิไดได้ยินเช่นนั้นก็หน้าถอดสี "คือ..คือ..เรื่องนั้น.."
"ท่านโยชิโนะบุน่ะเป็นลูกของท่านมิโตะ ที่มองว่าโออขุเป็นตัวเหลือบที่คอยแต่จะผลาญเงินทอง แล้วถ้าลูกที่คิดเหมือนพ่อมาเป็นโชกุน แล้วตำหนักของเราจะเป็นยังไง?" / "พ่อกับลูกอาจจะมีความคิดไม่เหมือนกันก็ได้ ถ้าแค่เรื่องนั้น.."
ท่านฮงจูิอินรีบชิงพูดต่อ "อีกอย่างถ้าคิดจะสนับสนุนให้ใครมาสืบทอดอำนาจก็..หมายความว่า ท่านมิไดไม่ได้มีความคิดที่จะให้กำเนิดบุตรของตัวเอง" / "ข้าไม่ได้คิดเช่นนั้นนะเจ้าคะ! และที่สำคัญ.."
"ที่สำคัญอะไร?" / "เพราะว่าท่านพี่มองออกแต่แรกแล้วเรื่องที่ข้าจะสนับสนุนท่านโยชิโนะบุ ท่านถึงยอมรับข้าในฐานะภรรยาไงเจ้าคะ"
"อะไรนะ!! นี่ท่านคิดจะหาประโยชน์จากควาามใจดีของท่านคุโบงั้นหรอ!!" ท่านฮงจูอินเดือดขึ้นมาจนถึงกับลุกขึ้นยืนต่อว่า
"ท่านแม่เจ้าคะ!! ก่อนที่จะพูดถึงเรื่องฮิโตะสึบาชิ.. ข้าเป็นมิไดโดโกโระนะเจ้าคะ! เป็นภรรยาของท่านพี่! จะยังไงก็ตาม! ไม่ว่าจะยังไง! ข้าก็อยากพบท่านพี่เจ้าค่ะ!!"
"เพื่อที่เจ้าจะได้กล่อมท่านเรื่องโยชิโนะบุงั้นรึ!?" / "ไม่ใช่เจ้าค่ะ!!" / "...?!..."
เมื่อได้ยินท่านมิไดตอบเช่นนี้ อิคุชิมะที่ตามเข้ามาด้วยถึงกับเงยหน้าขึ้นมอง
"เรื่องท่านโยชิโนะบุข้าต้องขออภัยที่ปิดบังท่านแม่ แต่ถึงยังไง..ข้าก็เป็นภรรยา จิตใจที่ข้ามีต่อท่านพี่ ความรู้สึกที่มีต่อท่านพี่ไม่ใช่เรื่องเสแสร้ง ให้ข้าได้พบกับท่านเถอะ ข้าขอร้อง ขอความกรุณาเถอะเจ้าค่ะ" ท่านมิไดก้มหัวคำนับขอร้องท่านฮงจูอินอย่างจริงใจกับความรู้สึกของตนเอง
แม้ท่านฮงจูอินจะโกรธท่านมิไดสักปานใด แต่ในความรู้สึกของผู้ที่เคยเป็นภรรยาเช่นกัน ก็ย่อมเข้าใจความรู้สึกในทุกข์ของภรรยาเหมือนกันนั่นเอง ความจริงใจที่ท่านมิไดแสดงออกมา ทำให้ท่านฮงจูอินถึงกับอ่อนไหว..
"นี่มันอะไรกัน..ยังกับว่าข้ากำลังรังแกสะใภ้อย่างนั้นแหล่ะ" ท่านฮงจูอินบ่นแล้วเดินไปมองนอกหน้าต่าง ท่านมิไดก็ยังก้มหัวอยู่เช่นนั้น
"จงกลับไปซะเถอะ!" แม้ท่านฮงจูอินจะสั่งเช่นนั้น แต่ท่านมิไดก็ยังคงก้มหัวต่อไปเหมือนเดิม ความโกรธเกรี้ยวของท่านฮงจูอินถูกความจริงใจของท่านมิไดสั่นคลอน แต่ท่านฮงจูอินก็ยังคงปากแข็งต่อไป
"ถ้างั้น! เจ้าไม่ไป งั้นข้าออกไปเองแล้วกัน!" แล้วท่านฮงจูอินก็เดินออกจากห้องไป แต่ก็แอบชำเลืองมองดูท่านมิไดอีกครั้ง
--------------------
หลังจากท่านมิไดได้กลับมาที่ห้องของตนแล้ว
อิคุชิมะ "ท่านมิได ท่านเกิดความรู้สึกกับท่านคุโบขึ้นมาจริงๆแล้วใช่มั้ยเจ้าคะ?"
ท่านหญิง "เรื่องนั้นมันธรรมดาอยู่แล้ว ก็คนเป็นสามีภรรยากันนี่นา" / "มากเกินกว่า..เป็นแค่ผู้ชายคนนึง?"
"ผู้ชายคนนึงรึ?" / "ที่รู้สึกรักและผูกพันธ์ด้วยน่ะเจ้าค่ะ"
"แต่ว่า..ท่านพี่กับข้าน่ะ...!??" / "ถึงแม้ว่าจะไม่มีอะไรกัน.. แต่ก็เกิดขึ้้น(ความรัก)ได้เจ้าค่ะ"
"ในฐานะที่ข้าก็เป็นหญิงเหมือนกัน ข้าอยากให้ท่านมีความสุขเหลือเกิน แต่ว่า! พอนึกถึงภาระกิจที่พวกเราต้องทำ สุดท้ายไม่ว่าจะดีหรือร้ายก็ตาม ข้าเป็นห่วงเพียงแค่นี้้แหล่ะเจ้าค่ะ"
สีหน้าท่านหญิงทั้งทุกข์ทั้งกังวลกับทุกเรื่องยิ่งกว่าเสียอีก...
--------------------------
กล่าวถึงท่านไซโกกับท่านโอคุโบะ ซึ่งในตอนนี้มาถึงเมืองคุมะโมโตะแล้ว
ที่ปราสาทคุมะโมะโตะฮิโงะ ท่านไซโกกับท่านโอคุโบะ แต่งตัวอย่างเรียบร้อยเพื่อรอเข้าพบท่านผู้ตรวจการแห่งแคว้นคุมะโมโตะ และเมื่อท่าผู้ตรวจการเข้ามา
ท่านนากาโอกะ "ท่านไซโกอุตส่าห์มาถึงที่นี่เลยเหรอ?" / ไซโก "ขอรับ!"
"แล้วอีกคนนึง ใช่ท่านโอคุโบะรึไม่?" / โอคุโบะ "ขอรับ!"
"เดินทางมาไกลคงลำบากแย่ล่ะสินะ?" / "ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยขอรับ"
"เข้าเรื่องเลยนะ มีคนส่งข่าวมาจากเอโดะว่า ท่านคุโบยอมให้ฮาริสที่มาจากอเมริกาเข้าพบที่ปราสาทเอโดะแล้ว"
"ท่านคุโบอนุญาตแล้วรึ? ถ้าอย่างนั้นก็ต้องเจรจาเรื่องการทำการค้ากันแล้วสิขอรับ" / "การค้าเหรอ?" ท่านโอคุโบะสงสัย
"ก็การค้าขายเป็นสิ่งที่ทางอเมริกาต้องการ ให้มีการค้าขายได้อย่างเสรีไงล่ะ" / "อ่อ..อ๋อ"
"ทางเอโดะสั่งมาว่าอีกไม่นานจะเริ่มเจรจาต่อรองกับฮาริสแล้ว" / "อ่อ..คิดไว้ไม่ผิดเชียว ว่าต้องมีวันนี้เข้าสักวัน ท่านชิมะสึเจ้าแคว้นของเรา มองออกมาตั้งแต่ต้นแล้วล่ะขอรับ"
การสนทนาของท่านไซโกกับท่านนากาโอกะ เป็นสิ่งใหม่มากที่ท่านโอคุโบะเพิ่งเคยจะได้ฟัง ซึ่งท่านโอคุโบะก็พยายามจะทำความเข้าใจและเีรียนรู้อย่างตั้งใจ
"แล้วที่ท่านเจ้าแคว้นสัทสุมะให้ท่านไปทีเอโดะนั้น..." ท่านนากาโอกะหยุดพูด!? แล้วชำเลืองมองไปที่ท่านโอคุโบะ
"แต่ว่าตอนนี้.." แล้วท่านนากาโอกะก็หยุดพูดอีก และนั่นจึงเป็นสัญญาณบอกบางอย่างแก่ท่านไซโก ทำให้ท่านไซโกจึงต้อง..
"เอ่อ..โชสุเกะ..ท่านออกไปข้างนอกก่อนนะ"
"เอ๊ะ!?" / "ขอโทษ!นะ" ท่านไซโกจำใจต้องขอร้องเช่นนั้นอย่างลำบากใจ แต่ก็จำเป็น ก็เพื่อต้องการคุยตามลำพังกับท่านนากาโอกะ ซึ่งทำให้ท่านโอคุโบะอึ้ง!และงง!
(มีต่อ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
ถ้าแสดงความเห็นตรงช่องนี้ผมจะได้อ่านทุกความเห็นครับ แต่ถ้าความเห็นไม่ขึ้นอาจเพราะระบบรอตรวจสแปม ต้องรอ1-2วัน / ใหม่ เมืองเอก kaeake@ymail.com