อ่านเจ้าหญิงอัตสึที่รัก 77
หลังจากท่านหญิงอัตสึได้พบกับท่านโยชิโนบุแล้วเมื่อหลายวันก่อน จนถึงตอนนี้ท่านหญิงก็ยังคงคาใจกับการสงวนท่าทีอย่างชัดเจนของท่านโยชิโนบุอยู่ นึกทบทวนไปมาอยู่หลายครั้ง ในที่สุดวันหนึ่ง
ระหว่างท่านมิไดเดินคุยกันกับอิคุชิมะโดยลำพัง
"จะพบท่านโยชิโตมิรึเจ้าคะ?" อิคุชิมะได้ยินก็ตระหนก เพราะเกรงท่านมิไดจะเกิดอาการลังเลหากได้พบคู่แข่งอีกคน
"อิคุชิมะ..มีคำโบราณว่าสิบปากว่าไม่เท่าตาเห็นนะ คือข้าไม่เห็นคู่แข่งอีกคนข้าก็ตัดสินใจอะไรไม่ได้"
"ก็เลยอยากจะพบท่านโยชิโตมิงั้นรึ?" / "จวนจะถึงเทศกาลชมดอกเบญจมาศแล้ว เชิญท่านมาที่ห้องนั้นก็แล้วกันนะ"
"ทำแบบนั้นน่ะเท่ากับช่วยท่านโยชิโตมิ ได้โกยคะแนนไม่ใช่รึเจ้าคะ?" / "ต้องพบกับเขาให้ได้! ข้าตัดสินใจแล้ว!"
อิคุชิมะคงจะขัดใจความประสงค์ท่านมิไดไม่ได้ ก็เจตนาท่านมุ่งมั่นซะปานนั้น!
"แต่ข้าก็นึกไม่ถึงว่าท่านโยชิโนบุจะเป็นอย่างนั้น! คนในตระกูลโทกุกาวะสายตรงน่าจะมีจิตสำนึกการแก้ปัญหาของบ้านเมืองสิ! แต่ข้า..ไม่รู้สึกว่าเขามีสิ่งนั้นเลยสักนิด แล้วทำไมท่านพ่อถึงได้เลือกสนับสนุนคนแบบนั้นนะ?"
"ได้พบกันแค่ครั้งเดียวเท่านั้น ยังไม่รู้น้ำใสใจจริงหรอกเจ้าค่ะ"
"ยังไงก็ขอพบท่านโยชิโตมิเสียก่อน ค่อยตัดสินใจแล้วกัน ข้าจะรอนะ!" ท่านหญิงกำชับเพื่อให้อิคุชิมะรับไปจัดการให้ได้ตามประสงค์
-----------------------
และแล้วเทศกาลชมดอกเบญจมาศก็มาถึง ในห้องที่ท่านมิไดใช้รับรองท่านโยชิโตมิ ยังมีทั้งอิุคุชิมะ ทาคิยามะ ท่านฮงจูอิน และอุตะฮะชิ มาร่วมรอรับการพบกันในวันนี้ด้วย
ทาคิยามะ "ท่านโยชิโตมิได้รับฉายาว่า 'จักรพรรดิแห่งเบญจมาศ' นะเจ้าคะ" / "จักรพรรดิแห่งเบญจมาศ?" / "ท่านมิไดเห็นก็จะเข้าใจค่ะ"
และตอนนั้นเองท่านโยชิโตมิก็เดินทางมาถึง ท่านมาด้วยท่าทางที่สง่างามน่าชื่นชม เรียกได้ว่า ใครเห็นก็ต้องสะดุดตา!
ท่านฮงจูอิน "โอ๋! ดูท่าทางสิเหมือนกับจักรพรรดิแท้ๆจริงๆเลยเน๊อะ!"
ท่านมิไดเมื่อเห็นท่านโยชิโตมิก็ยิ้มทันที และเมื่อท่านโยชิโตมิเข้ามาในห้อง
ท่านมิได "ท่านโยชิโตมิขอบคุณที่มาพบในวันนี้ เงยหน้าสิ" / "ขอรับ"
"วันนี้ท่านให้เกียรติเชิญข้ามา นับเป็นพระคุณหาที่สุดมิไดขอรับ ได้เห็นท่านมิได สดใสแข็งแรงเช่นนี้ ข้าเองรู้สึกดีใจมากเหลือเกินขอรับ"
"ข้าก็ดีใจ ท่านนี่ก็ช่างพูดจาปากหวานนัก ขอบใจมากเลยนะ" / "ไม่เป็นไรขอรับ ข้าพูดจากใจเท่านั้น"
"เบญจมาศกำลังบานพอดี ข้าจะพาไปชมนะ" / "ท่านมิได!" อิคุชิมะเตือน
"ท่านโยชิโตมิตามข้ามาสิ" / "ขอรับ"
---------------
ทั้งสองคนจึงออกมายืนนชมดอกไม้ที่ชานเรือนด้วยกัน
"แคว้นคิชู ได้ชื่อว่าเบญจมาศงามนักใช่มั้ย?" / "ขอรับ ไว้ข้าจะหาโอกาสเชิญท่านไปชมตอบแทนบ้าง"
"แหม! ได้ยินแล้วดีใจจัง ข้าจะรอนะ"
ระหว่างที่ท่านมิไดกับท่านโยชิโตมิชื่นชมดอกไม้อยู่นั้น ท่านฮงจูอินกับอุตะฮะชิที่เฝ้ามองจากในห้องรับรองก็ดูจะพลอยชื่นชมตามไปด้วย
อุตะฮะชิ "คุยกันกระหนุงกระหนิงเหมือนพี่สาวกับน้องชายจริงๆเลยนะเจ้าคะ" / ท่านฮงจูอิน "จริงๆด้วย"
แต่อิคุชิมะกลับไม่ได้ชื่นชมเหมือนที่ใครๆเขาชื่นชม เพราะนั่นอาจทำให้กระทบหน้าที่ที่ตนได้รับมอบหมายมาก็ได้
แต่ว่ายังไม่ทันไรก็เกิดเรื่องวุ่นวายที่คาดไม่ถึง! เมื่อกลับมาเข้ามาในห้องรับรองอีกครั้ง เมื่อท่านมิไดเชิญให้ท่านโยชิโตมิทานขนมด้วยกัน
"จะทานแล้วนะครับ" ขณะที่ท่านโยชิโตมิตัดชิ้นขนมกำลังจะเข้าปากนั้น ท่านก็เกิดได้กลิ่นที่ผิดปกติของขนม!! จึงร้องเตือนท่านมิไดทันที!!
"อย่าเอาเข้าปากนะขอรับ!! ขนมนี่มีพิษนะขอรับ ทุกท่านก็ไม่ควรทานนะขอรับ!"
ทาคิยามะเลยออกคำสั่งนางกำนัลทันที "ไปเรียกคนทำขนมมาเดี๋ยวนี้ ให้เขามาพิสูจน์พิษ!ต่อหน้าทุกคน!"
ท่านฮงจูอิน "ใช่แล้ว! ทำแบบนี้ต้องลงโทษให้หนักเชียวล่ะ"
แต่ท่านโยชิโตมิก็รีบบอกท่านมิไดทันที "ช้าก่อนขอรับ! ทั้งที่รู้ว่าขนมนี่มีพิษ ยังบังคับให้เขาชิมมันโหดร้ายเกินไป ครั้งนี้ข้าขออภัยเทนเขาก็แล้วกันขอรับ"
ทาคิยามะ "ถึงท่านจะขอแต่ถ้าชิมแล้วเป็นพิษจริงๆ เราก็ต้องลงโทษนะเจ้าคะ ได้โปรดเข้าใจว่ากฏต้องเป็นกฏ!"
"เรื่องนั้นข้าทราบดีขอรับ แต่ว่า คนที่ใส่พิษมากจนรู้ว่าทานไม่ได้เช่นนี้ คงมีเจตนาแค่ทดสอบความรู้ของข้าเท่านั้น ถ้าเราแสดงน้ำใจเขาคงไม่ทำอีก ขอให้ลืมเรื่องนี้ซะเถิดขอรับ"
"เจ้าค่ะ" เมื่อได้ยินเหตุผลแล้ว ทาคิยามะก็เข้าใจ และค่อยๆก้มหัวทำตามโดยดี
เพราะท่านโยชิโตมิอธิบายด้วยเหตุผลที่ฟังขึ้นจริงๆ แม้กฏจะต้องเป็นกฏ แต่เมื่อมีเหตุผลเพียงพอที่สมควรจะละเว้นกฏบ้าง คนอย่างทาคิยามะ ฉายาผู้คุ้มกฏแห่งโอโอขุ ก็ยังต้องยอมสยบให้แก่ท่านโยชิโตมิ
และด้วยเหตุผลที่สุดยอดนี้เช่นกัน ก็ทำให้ทุกคนในที่นั้นต้องถึงกับอึ้งในความสามารถและน้ำใจของท่านโยชิโตมิ อิคุชิมะเองก็อึ้ง!ไปเลย
ท่านมิได "ท่านโยชิโตมิ" / "ขอรับ"
"ฟังคำที่ท่านพูดเมื่อครู่นี้แล้ว ดีใจที่ยังมีคนดีๆอยู่ในโลก ต้องขอบคุณท่านที่ช่วยชีวิตเรา และขอบคุณท่านที่ท่านไม่โกรธเราด้วย"
"ไม่เป็นไร ท่านชมเสียจนข้าเขินแล้วขอรับ" ท่านโยชิโตมิก้มหัวขอบคุณ
ท่านมิไดดูจะชื่นชมท่านโยชิโตมิตั้งแต่แรกพบเสียแล้ว ช่างไม่เหมือนกับการพบกับท่านโยชิโนะบุเอาเสียเลยสินะ..
(เรื่องขนมใส่ยาพิษที่เกิดขึ้นนั้น ในละครไม่ได้เอ่ยถึงอีก และก็สุดที่จะเดาว่า ต้นสายปลายเหตุคืออะไรกันแน่ มีใครคิดทดสอบปัญญาท่านโยชิโตมิจริงหรือเปล่า? หรือว่าเป็นแผนที่เตี๊ยมกันมา? แต่จะแผนของใครล่ะ? ก็ไม่น่าจะใช่มั้ง? สุดท้ายก็แล้วแต่จะคิดดีกว่าครับ)
---------------------------------
ยามแดดล่มลมตกวันนั้น ขณะกำลังนั่งมองท้องฟ้ายามหมู่นกกาบินกลับรัง เมื่ออิคุชิมะได้นั่งคุยกับท่านมิไดในห้องพักโดยลำพัง
"ท่านมิได กำลังคิดเรื่องอะไรเจ้าคะ?" / "ก็คิดเรื่องเดียวกับเจ้านั่นแหล่ะ" ท่านหญิงตอบแบบเซ็งๆ
"ท่านโยชิโตมิ คนที่มาวันนี้น่ะ เป็นคนดีไม่มีที่ติจริงๆเจ้าค่ะ"
พอได้ยินอิคุชิมะพูดอย่างนี้ ท่านหญิงอัตสึก็หันกลับมาทันที แถมดูจะมีแววตาดีขึ้นด้วย
"แต่ว่า! พวกเราต้องทำตามคำสั่งนะเจ้าคะ" (ได้ฟังแค่นี้สีหน้าท่านหญิงก็กลับมาเซ็งเหมือนเดิม)
"เพราะอะไรท่านมิไดถึงมาอยู่ที่นี่ได้ตอนนี้? ต้องนึกให้ได้นะเจ้าคะ" / "ข้ารู้อยู่แล้วล่ะน่า"
"ท่านโยชิโนบุเสียเปรียบขนาดนี้ แล้วท่านมิไดยังอ่อนแอซ้ำเข้าไปอีก พวกเราจะไม่มีทางชนะได้เลยนะเจ้าคะ" / "ข้าอ่อนแออย่างนั้นเหรอ?" (พอโดนอิคุชิมะดุเข้าหน่อย ท่านหญิงชักจะงอนขึ้นมาแล้ว)
แต่ช่วงนั้นเองนางกำนัลก็เข้ามาแจ้งข่าวว่า ท่านคุโบแจ้งมาว่าจะมาหาท่านมิไดอีกในคืนนี้
"เจ้าแน่ใจเหรอว่าท่านจะมาน่ะ?" / "เจ้าค่ะ คืนนี้ท่านคุโบจะมาพักที่ห้องท่านมิไดเจ้าค่ะ" / "ขอบใจมาก"
หลังจากนางกำนัลออกไปแล้ว
"ท่านมิได!" / "ว่าไง?"
"คราวนี้ยังไงก็ต้องสู้กัน ให้รู้แพ้รู้ชนะไปเลยนะเจ้าคะ!" / "ตัดสินแพ้ชนะเหรอ?"
"ตามวัยวุฒิแล้ว ผู้ที่เหมาะสมมากกว่าก็คือท่านโยชิโนะบุ ท่านน่ะต้องย้ำจุดนี้ให้ท่านคุโบฟังหลายๆครั้งนะเจ้าคะ! ท่านต้องทำตามที่ข้าบอกะเจ้าคะ ขอให้คิดเสียว่า..ข้าน่ะพูดแทนท่านเจ้าแคว้นแห่งสัทสุมะก็แล้วกัน ตกลงตามนี้นะเจ้าคะ!" / "..(เงียบ).."
"ตกลงตามนี้นะเจ้าคะ!!"
"อิคุชิมะ! เข้ามาใกล้ๆซิ" / "เจ้าค่ะ มีอะไรเหรอเจ้าคะ?" / "ใกล้อีกนิด!"
อิคุชิมะจึงกระเถิบเข้าไปใกล้ท่านหญิง แล้วท่านหญิงก็ป้องปากกระซิบว่า
"เสียงเจ้าน่ะ....ดังแสบหู!!!"
อิคุชิมะถึงกับสะดุ้ง และทำหน้าดุใส่ท่านหญิง (เอาฮาอีกแล้วพี่น้องครับ นายบ่าวคู่นี้
)-----------------------
แล้วคืนนั้นก็มาถึง
.
.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
ถ้าแสดงความเห็นตรงช่องนี้ผมจะได้อ่านทุกความเห็นครับ แต่ถ้าความเห็นไม่ขึ้นอาจเพราะระบบรอตรวจสแปม ต้องรอ1-2วัน / ใหม่ เมืองเอก kaeake@ymail.com