อ่านเจ้าหญิงอัตสึที่รัก 79
เข้าสู่ฤดูใบไม้ร่วง หลังจากท่านหญิงแต่งงานไปประมาณสิบเดือน ท่านคุโบยังชอบที่จะมาเล่นหมากเรียง5กับท่านหญิงอยู่เสมอ คืนนี้ก็เช่นกัน ในระหว่างการเล่นหมากอยู่นั้น
"ฝีมือดีขึ้นแล้วนะเจ้าคะ" / "แน่ล่ะสิ หมกมุ่นเล่นซะหามรุ่งหามค่ำขนาดนี้"
"ท่านพี่กำหนดจะพบกับฮาริสเมื่อไหร่เจ้าคะ?" / "ข้ากำลังสนุก อย่าพูดเรื่องน่าเบื่อแบบนั้นจะได้มั้ย!"
"ไม่อยากพูดขนาดนั้นเลยรึเจ้าคะ?" / "ก็ข้าน่ะไม่เคยพบฝรั่งมาก่อนเลย"
"นึกไม่ถึงว่าท่านจะวิตกกังวลขนาดนี้" / "ลองคิดดูสิ มันเหมือนกับพบกับตัวประหลาด แถมยังพูดกันไม่รู้เรื่องด้วย"
"เพราะอย่างนั้นมันถึงน่าสนุกไงเจ้าคะ เราจะได้รู้ว่าฝรั่งที่อุตส่าห์ข้ามน้ำข้ามทะเลมาหน้าตาท่าทางเป็นยังไง จะได้รู้ว่าพวกเขาใช้ชีวิตกันแบบไหน ไม่ดีรึเจ้าคะ?" / "เจ้านี่เป็นคนเพี้ยนไม่เหมือนใครจริงๆด้วยนะ"
"ถ้าข้าเป็นคนเพี้ยนๆ ท่านพี่ก็เป็นคนตาขาวนะเจ้าคะ" / "ข้าตาขาวงั้นเหรอ?"
"ใช่! ขอโทษนะเจ้าคะ เดิน3เจ้าค่ะ" / "เจ้านี่เป็นผู้หญิงพูดมาก เถียงคำไม่ตกฟากจริงๆ เอ้า!เดิน3"
แหม! สามีภรรยาแซวกันไปแซวกันมาอย่างอารมณ์ดีในระหว่างเิดินหมาก สนิทกันแล้วสินะ!
"ถ้าเป็นเจ้าจะทำแบบไหนว่ามาสิ?" / "?" / "เรื่องฮาริสน่ะ ในฐานะโชกุนที่ต้องพบกับเขาอย่างสง่า ให้ดูมีอำนาจน่าเกรงขามจะต้องทำอย่างไรดี?"
"เรื่องแบบนี้..จะต้องวางแผนให้รอบคอบเลยล่ะเจ้าค่ะ" ท่านหญิงเองก็ยังไม่รู้จะตอบว่ายังไงดี ก็ไม่เคยเจอคำถามแบบนี้มาก่อนเลยนีี่นา
"คิดอะไรได้ก็บอกให้ข้ารู้ด้วยแล้วกัน" / "จะเอาความคิดข้าไปใช้จริงๆเหรอจ้าคะ!?" ท่านหญิงตกใจ!ระคนแปลกใจ! นึกว่าท่านจะถามเล่นๆซะอีก
"ก็ในปราสาทนี้ไม่มีใคร เป็นที่พึ่งให้ข้าได้สักคนนี่"
ท่านหญิงยิ้มหวานทันที เมื่อได้ยินคำพูดประโยคนี้จากสามีที่เริ่มไว้วางใจเธอแล้ว "เจ้่าค่ะ!!"
ส่วนท่านคุโบเมื่อเห็นรอยยิ้มหวานๆของภรรยา ก็รู้ว่าท่านหญิงดีใจมาก ท่านคุโบอมยิ้ม แต่แสร้งทำเป็นข้ามผ่านไป "เดิน3อีก!"
"คราวนี้ข้าขนะเป็นตาที่5แล้วเจ้าค่ะ" แล้วท่านหญิงก็วางหมากตัวสุดท้ายลงไป
"เฮ้ย!ได้ไง มาๆเล่นใหม่อีกตานึง" ท่่านคุโบก็ยังเอาชนะหมากเรียงท่านหญิงไม่ได้สักที..
ส่วนท่านหญิงตอนนี้ก็ยิ้มอย่างมีความสุขมากๆจริงๆ
----------------------
วันต่อมา ท่านหญิงก็พยายามนึึกถึงวิธีต่างๆที่จะทำให้ท่านโชกุนดูสง่าที่สุด แต่อิคุชิมะกลับไม่ค่อยอยากจะสนใจด้วย
ท่านหญิงเดินบ่นไปมา "ก่อนอื่นต้องสวมเสื้อผ้าที่ดูดีมีสง่าราศี ที่เห็นแวบแรกต้องสะดุดตามากที่สุด แต่ก็ต้องทำให้เดุเป็นท่านโชกุนที่ทรงอำนาจเหนือใครๆด้วยล่ะนะ? ใช่มั้ย!?อิคุชิมะ!"
"ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องแบบนั้นนะเจ้าคะ" / "แล้วจะให้คิดตอนไหนล่ะ ท่านพี่กำลังลำบากอยู่นะ" / "เรื่องนั้นจะำยังไงต่อล่ะเจ้าคะ?"
"เรื่องไหนล่ะ?" ท่านหญิงอัตสึรู้ว่าอิคุชิมะกำลังถามถึงเรื่องอะไร แต่ก็แสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง ส่วนอิคุชิมะเห็นท่านหญิงเสแสร้งก็หน้าดุขึ้นทันที
"เรื่องเสนอท่านโยชิโนะบุ ยังไม่คืบหน้าไปไหนสักนิดเลยนะเจ้าคะ"
"ฟังนะ!อิคุชิมะ! ตอนนี้สิ่งสำคัญที่สุดก็คือ กระชับความสัมพันธ์ของสามีภรรรยา ถ้ารักใคร่กลมเกลียวกันเมื่อไหร่น่ะ เรื่องท่านโยชิโนบุก็จะก้าวหน้าไปเองนั่นแหล่ะ ใช่รึเปล่าล่ะ?" ท่านหญิงตอบอย่างยิ้มๆ
"กลัวว่าจะไม่เป็นอย่างนั้นสิเจ้าคะ"
"ท่านพี่ปรึกษาข้าเรื่องฮาริสว่าจะทำยังไงดี ให้ข้าช่วยออกความคิดหน่อย นี่เป็นคร้้งแรกที่ท่านปรึกษาข้า อย่างนี้สิถึงจะเป็นคู่ชีวิตกันจริง แต่ว่า...ข้าติดใจอยู่นิดนึงน่ะ" / "เรื่องท่านโยชิโนะบุรึเจ้าคะ?"
"ท่านฮงจูอินต่างหาก" / "ท่านฮงจูิอินทำไมเจ้าคะ?"
"หมู่นี้..ท่านทำท่าทางแปลกๆไป"
ท่าทางแปลกของท่านฮงจูอินที่ท่านหญิงอัตสึหมายถึง ก็คือ ในช่วงหลายวันที่ผ่านมา เวลาท่านหญิงอัตสึไปเยี่ยมเยียนท่านฮงจูอิน ท่านฮงจูอินกลับทำสีหน้ามึนตึงใส่ และไม่พูดไม่จาด้วย แถมยังชอบลุกหนีท่านหญิงไปดื้อๆ
"แปลกจัง! อยู่ๆก็เย็นชาห่างเหินไปอย่างนั้น ไม่รู้เป็นเพราะอะไรน่ะสิ"
อิคุชิมะรู้ว่าคืออะไร แต่ก็ไม่อยากจะพูดให้ท่านหญิงไม่สบายใจ เพราะเห็นว่าท่านหญิงกำลังมีความสุขอยู่
---------------------
แต่หลังจากนั้นอิคุชิมะเรียกนางกำนัลที่ชื่อ 'ชิเงโนะ' มาสั่งการอะไรบางอย่าง เพราะชิเงโนะคนนี้ปฏิบัติงานอยู่ใกล้ทางฝ่ายท่านฮงจูอินและทาคิยามะและในตำหนักกลาง(**และขอให้คุณผู้อ่านจดจำ ชิเงโนะ คนนี้ไว้ด้วย เพราะเธอจะสำคัญมากขึ้นเรื่อยๆ**)
ชิเงโนะ "ให้จับตาดูท่านฮงจูอินไว้เหรอเจ้าคะ?"
อิคุชิมะ "ดูท่านทาคิยามะด้วย ดูเหมือนว่าพวกเจากำลังสงสัยท่านมิไดอยู่ ถ้าหากว่าพวกเขาทำอะไรแปลกล่ะก็ รีบมาบอกให้ข้ารู้ทันทีเลยนะ" / "แต่ว่าถ้าเขารู้ตัวล่ะเจ้าคะ?"
"ไม่ต้องกลัวหรอก ถ้าเกิดอะไรขึ้นข้าจะปกป้องเจ้า คิดเสียว่าเรื่องนี้ทำเพื่อท่านมิได!แล้วกัน ไม่ใช่ทำเพื่อข้า! จำไว้ว่าทั้งหมดนี้ทำเพื่อท่านมิไดเท่านั้นก็พอ" / "เจ้าค่ะ"
"ช่วยหน่อยนะ" / "เจ้าค่ะ"
.
.
วันนี้อ่านแล้วน่าปลื้มใจกับเจ้าหญิงจังเลยนะคะ
ตอบลบน่ารักดี
เมื่อวานไม่ว่างครับ เลยไม่ได้เขียนตอนที่81 แต่วันนี้ว่าจะเขียน แต่ไมรู้ว่าจะเสร็จหรือไม่
ตอบลบ