อ่านเจ้าหญิงอัตสึที่รัก 60
ค่ำวันนั้น เมื่อท่านหญิงอัตสึอยู่ในห้องพักส่วนตัว2ต่อ2กับอิคุชิมะ อิคุชิมะก็ยังคงอารมณ์เสียค้างจากการปะทะคารมกับทาคิยามะ จึงมาบ่นกับท่านหญิงต่อ
อิคุชิมะ "แม่คนนั้นทำให้ข้าสันสน" / "หมายถึง?"
"แม่ทาคิยามะคนนั้นสิเจ้าคะ ไม่รู้ตัวจริงอยู่ฝ่ายไหนกันแน่ ดูท่าทางไม่รู้ยังไงชอบกล"
"เจ้าระแวงมากเกินไปเองล่ะมั้ง" / "ท่านหญิงคิดเช่นนั้นรึเจ้าคะ?"
ท่านหญิงยิ้มและตอบว่า "ข้าน่ะ..ประทับใจฝีปากเจ้ามากนะ!"
แล้วท่านหญิงก็ลุกเดินออกไปชมสวนข้างนอก มองไปทางด้านที่ท่านคุโบพักอยู่
"ท่านอิเอซาดะน่ะ ตอนนี้กำลังทำอะไรอยู่กันแน่นะ?" / "พูดถึงท่านโชกุนรึเจ้าคะ?"
"นี่เขาจะรู้บ้างรึเปล่านะ ว่าข้ามาอยู่ที่นี่แล้ว?" / "ทราบแล้วแน่นอนเลยเจ้าค่ะ"
ท่านหญิงยิ้มเขินๆ "แล้วเขาสนใจอยากจะรู้จักข้าบ้างรึเปล่า?"
"ผู้ชายคนไหนๆก็ต้องสนใจ ว่าที่ภรรยาของตนเองทั้งนั้นแหล่ะเจ้าค่ะ"
"ข้าเร่งวันเร่งคืนอยากพบเขาเร็วๆจังเลย"
อิคุชิมะมองท่านหญืงที่กำลังรออย่างมีความสุข แต่ก็นึกห่วงทานหญิงเกี่ยวกับภรรยาอนุของท่านโชกุนขึ้นมา
"อิคุชิมะ" / "เจ้าคะ"
"กำลังคิดอะไรอยู่เหรอ?" / "ขออภัยเจ้าค่ะท่านหญิง ขอถามสักอย่างได้ไหมเจ้าคะ?"
"มีเรื่องอะไรก็ว่าไปสิ"
"ท่านหญิงน่ะลำบากมามาก กว่าจะได้เข้ามาเป็นภรรยาของท่านโชกุน จุดประสงค์จริงๆไม่ได้อยู่ที่งานแต่งงานแค่นั้น ท่านหญิงก็ทราบดีใช่มั้ยเจ้าคะ?"
"แน่นอน!ก็อย่างที่ท่านฮงจูอินพูดนั่นแหล่ะ ก่อนอื่นจะต้องมีทายาทให้ได้เสียก่อน"
"เป็นความมุ่งมั่นที่ยอดเยี่ยมเจ้าค่ะ แต่ทว่า!ขณะเดียวกันก็มีงานต้องทำด้วยใช่มั้ยเจ้าคะ?"
"ต้องเกลี้ยกล่อมให้ท่านอิเอซาดะให้เสนอชื่อท่านฮิโตสึบาชิ โยชิโนบุ เป็นทายาทรับตำแหน่งท่านโชกุนคนต่อไป ต้องขอร้องท่านให้ได้! ข้าสาบานกับท่านพ่อไว้ว่าถึงตายก็ต้องทำให้สำเร็จ!"
"ที่เตรียมทำใจไว้อย่างนั้น ยอดเยี่ยมจริงๆเจ้าค่ะ!"
"เพราะอย่างนั้น่ะสิข้าถึงอยากพบท่านอิเอซาดะ จะได้ดูว่าเขาเป็นคนที่ข้าจะขอร้องได้ไหม นอกจากนี้ข้าก็ยัง..อยากจะเป็นสามีภรรยาที่รักใคร่ผูกพันธ์กับเขา เหมือนกับท่านพ่อท่านแม่ที่อิไมสุมิที่เลี้ยงข้ามาน่ะ"
ท่านหญิงพูดด้วยรอยยิ้มและความหวัง แม้อิคุชิมะจะเข้าใจหัวอกของลูกผู้หญิงๆด้วยกันก็ตาม แต่ด้วยภาระหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายมาของอิคุชิมะ
.
เธอก็อดห่วงท่านหญิงไม่ได้เหมือนกันว่าหน้าที่และความรักจะไปด้วยกันได้หรือเปล่า..
--------------------
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่นางกำนัลกำลังหวีผมท่านหญิงอยู่บนที่นอน ทีละข้าง ทีละข้างท่านหญิงก็เอ่ยขึ้นว่า
"ฮัทสึเสะ!" / "เจ้าคะ"
"เคยคิดบ้างมั้ยว่า ทำอย่างนี้น่ะมันยุ่งยาก" / "เอ๊ะ!?"
"การหวีผมเนี่ย หวีไปครึ่งนึงก่อนแล้วค่อยพลิกตัวนอนให้หวีอีกด้านที่เหลือเนี่ยนะ" / "ทำไมเจ้าคะ?"
แล้วท่านหญิงก็หันมานอนคว่ำ มือชันคางขึ้น "นอนแบบนี้สิจะได้หวีได้ทีเดียวทั้ง2ข้างเลย ดีกว่ามั้ย?"
ฮัทสึเสะ "แต่ๆพวกเราไม่เคยมีใครทำอย่างนี้มาก่อนเลย ในโอโอขุต้องทำตามธรรมเนียมนะเจ้าคะ"
"แต่ที่ทำตามๆกันมาน่ะ ไม่ใช่จะถูกต้องไปเสียหมดทุกอย่างหรอกนะ ต่อไปนี้ให้หวีแบบนี้ก็แล้วกันนะ" / "แต่ว่าท่านผู้หญิง!"
อิคุชิมะ "ไม่ต้องค้าน ทำตามที่ท่านผู้หญิงสั่งก็แล้วกันนะ"
ไม่รู้เพราะเคยเห็นฝีปากอิคุชิมะ หรือเปล่าก็ไม่รู้ ฮัทสึเสะนางกำนัลอาวุโสหน้าที่รับใช้ใกล้ชิดท่านหญิง แม้จะไม่อยากทำตามคำสั่ง แต่ก็ไม่กล้าขัดคำสั่งเหมือนกัน จึงจำต้องรับปากไปว่า "รับทราบเจ้าค่ะ"
ส่วนในมื้อเช้าก็เช่นกัน ท่านหญิงคงรำคาญกับการที่ต้องทานไปด้วยหวีผมแต่งทรงไปด้วย ก็เลย..
"นี่ฮัทสึเสะ!" / "คราวนี้มีเรื่องอะไรเจ้าคะ?"
"เกล้าผมตอนทำอาหารเนี่ยข้ารู้สึกเหมือนถูกแกล้งเลย พลอยทานอะไรไม่อร่อยไปหมด ครั้งหน้าน่ะ ไม่ต้องทำแบบนี้อีกแล้วนะ"
"แต่ว่า..นายหญิงเจ้าคะ นี่เป็นธรรมเนียมที่ทำมาแต่โบราณนะเจ้าคะ"
"ของโบราณก็ใช่ว่าจะดีหมดจนเปลี่ยนไม่ได้เลยนี่นา ถูกรึเปล่าล่ะ?" / "เจ้าๆ..เจ้าค่ะ"
ดังนั้นจึงเกิดข่าวลือในเหล่าพวกนางกำนัลทั้งหลายว่า มิไดโดโกโระคนใหม่นี้เป็นคนเพี้ยนๆ เรื่องนินทาก็เช่นกันได้ถูกแพร่กระจายไปอย่างรวดเร็วจนรู้ทั่วโอโอขุ
ฮัทสึเสะ จึงแอบไปฟ้องต่อทาคิยามะหัวหน้านางกำนัลฉายาผู้คุ้มกฏแห่งโอโอขุ เกี่ยวกับเรื่องที่ท่านหญิงอัตสึกำลังเปลี่ยนแปลงกฏและระเบียบต่างๆในโอโอขุใหม่
ทาคิยามะ ได้ยินก็อารมณ์บ่จอย นำความเรื่องนี้ไปฟ้องต่ออีกทอดหนึ่งทันทีเช่นกัน และคนที่นำเรื่องแหกกฏของท่านหญิงนี้ไปบอกถึงหูท่านฮงจูอินก็คือ นางกำนัลอาวุโสคนสนิทของท่านฮงจูอินก็คือ อุตะฮะชิ
แต่ทว่า ท่านฮงจูอินกลับไม่ใส่ใจอะไร เพราะท่านกล่าวง่ายๆแค่ว่า
"เราต้องใช้ทายาท ขอแค่เขาคลอดลูกชายให้เราก็พอ เจ้าคิดว่าอย่างนั้นว่ามั้ยล่ะ? อุตะฮะชิ?"
"เจ้าค่ะ"
สรุปคือท่านฮงจูอินถือหางท่านหญิงแล้ว ทีนี้อะไรๆก็ง่ายขึ้น และในช่วงเวลาอ่านหนังสือ ท่านหญิงเห็นอากาศดี ก็เลย..
"นี่ฮัทสึเสะ" / "จะสั่งอะไรอีกรึเจ้าคะ?"
"อยากจะไปเดินเล่นในสวน" / "ในสวน..จะไปเดินเล่นในสวนรึเจ้าคะ?"
"อึม..ในสวนน่ะ" / "เป็นความคิดที่ดีเจ้าค่ะ ไปกันเถอะ ไปเดี๋ยวนี้กันเลยนะเจ้าคะ"
หากเราจำกันได้ สมัยตอนที่ท่านหญิงอยู่ที่ปราสาทสึรุมารุ ทุกอย่างจะต้องเป็นไปตามกำหนดเวลา ชั่วโมงอ่านหนังสือก็ต้องอ่านเท่านั้น จะออกไปเดินเล่นไม่ได้ เพราะถ้าเกิดท่านหญิงเป็นอะไร เช่นหกล้มไป นางกำนัลก็จะเดิอดร้อน ฮิโรกาวะหัวหน้านางกำนัลของปราสาทสึรุมารุเคยพูดไว้
แต่เมื่อมาถึงที่นี่ ที่โอโอขุแห่งเอโดะ ท่านหญิงสามารถเปลี่ยนแปลงระเบียบเก่าๆแบบนี้ได้ ก็เท่ากับว่า หนทางสู่มิไดโดโกโระของท่านหญิงอัตสึนี้ไม่ธรรมดาเสียแล้ว
-----------------------
ขณะที่ท่านหญิงเพลิดเพลินเจริญใจกับสวนสวยแห่งโอโอขุพร้อมๆกับเหล่านางกำนัลอยู่นั้น ก็บังเอิญได้สังเกตเห็นบางสื่งบางอย่างกำลังเคลื่นไหวอยู่หลังพุ่มไม้!?
"ตรงนั้นมีใครไม่รู้?" / "เอ๊ะ!" อิคุชิมะสงสัยตาม
ชายคนหนึ่งมือถือหน้ากากตัวตลกอยู่ โผล่ออกมาจากพุ่มไม้ แล้วหันมาทำสัญญาณจุ๊ๆ ให้ทุกคนในสวนเงียบ ฮัทสุเสะเห็นชายคนดังกล่าวก็ถึงกับตกตะลึง!!จนปากค้าง!!
อิคุชิมะตวาดถามออกไป "เจ้าคนนั้น!เป็นใครกัน?"
ชายคนนั้น "อย่าส่งเสียงดัง! ข้ากำลังเล่นซ่อนหาอยู่นะ"
ท่านหญิง "เล่นซ่อนหาเหรอ?" / "ชู้วว!..บอกแล้วไงว่าอย่างเอะอะไป แบบนี้เดี๋ยวก็หาข้าเจอน่ะซิ"
พูดจบชายคนนั้นก็วิ่งกระโดดๆหนีไปต่อหน้าต่อตาท่านหญิง
อิคุชิมะตะโกนตามไป "เจ้าเป็นใคร?บอกมาเดี๋ยวนี้นะ!!"
ฮัทสึเสะพูดตะกุกตะกักคิดจะบอกแต่ไม่ทันได้ตอบ ก็มีเสียงหนึ่งตะโกนเรียกว่า "ท่านคุโบ!ท่านอยู่ตรงนี้นี่เอง"
ชายคนนั้น "หาเจอซะแล้วสิเนี่ย ฮ่าๆ"
ท่านหญิง "ท่านคุโบเหรอ?" / อิคุชิมะ "ท่านผู้นั้น่ะรึ?"
"เจ้าค่ะ!" ฮัทสึเสะตอบด้วยหน้าตาเหยเก
ขณะที่ท่านหญิงยังตกตะลึงกับคนที่ได้พบและอยากพบ ท่านคุโบคนนั้นก็วิ่งกลับมาแล้วส่งหน้ากากตัวตลกใส่มือท่านหญิงอัตสึ แล้วท่านคูโบก็วิ่งกระโดดจนหายไป
ท่านหญิงได้แต่ตะลึง แบบไม่เชื่อในสิ่งที่เห็น "ท่านคนนั้นคือท่านอิเอซาดะเหรอ?"
.
.
อ่านเจ้าหญิงอัตสึที่รัก 62
.
.
สวัสดีค่ะ
ตอบลบวันนี้มาเข้าแถวรายงานตัวแต่เช้าเลยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
มีหลายคนที่ไม่ระบุชื่อ ผมเลยไม่รู้ว่าคนไหนกันแน่?
ตอบลบใส่นิคเนมท้ายความเห็นสักนิดก็ดีครับ ผมจะได้รู้จัก
ขอบคุณครับ