อ่านเจ้าหญิงอัตสึที่รัก55
ในคืนก่อนเข้าปราสาทเอโดะ ท่านนาริอาคิระได้เรียกท่านหญิงอัตสึให้ไปพบ (อิคุชิมะก็มาด้วย)
ท่านนาริอาคิระ "ทุกอย่างพร้อมหมดแล้วนะ พรุ่งนี้เจ้าจะได้ไปอยู่ในปราสาท ต้องอวยพรให้เจ้าก่อน" / "ขอบพระคุณท่านพ่อเจ้าค่ะ"
"มีเรื่องนึง ที่อยากพูดให้ฟัง จงจำเอาไว้ให้ดีๆด้วยล่ะ" / "เจ้าค่ะ!"
"ตั้งแต่เพอร์รี่เข้ามา ประเทศเราต้องทำสนธิสัญญาทางการค้ากับฝรั่งจนได้ นี่เป็นก้าวแรก..ต่อไปฝรั่งชาตือื่นก็จะแห่มาบังคับให้เราทำการค้าด้วย..คนที่ยอมรับการเปิดประเทศก็มี พวกทหารที่อยากให้ปิดประเทศก็มีมาก ขัดแย้งกันแบบนี้ไม่ช้าต้องเกิดจราจลขึ้น"
"ประเทศเราจะแตกเป็นสองฝ่ายรึเจ้าคะ?" / "อาจจะเป็นไปได้"
หลังจากนั้นท่านนาริอาคิระก็ปิดประตูจนสนิท!?
"เราจึง..ต้องหาวิธีป้องกันไว้ก่อน โดยการปรับปรุงรัฐบาลทหารไงล่ะ ข้าถึงต้องขอให้เจ้าทำงาน เข้าไปในปราสาทเอโดะ ไปเป็นภรรยาโชกุนแล้ว จงจำใส่ใจไว้ให้ดี!"
"หมายความว่าอะไรเจ้าคะ?"
"ก่อนอื่นเจ้าต้องช่วยท่านอิเอซาดะ โชกุนคนปัจจุบัน" / "ช่วยสนับสนุนโชกุน!เจ้าค่ะ!"
"มันมีวิธีตั้งเยอะนะ สำคัญที่สุดก็คือการมีทายาท"
เมื่อได้ยินเรื่องมีทายาท โออัตสึก็ก้มหน้าลงนิดหน่อย (ก็คงจะเขินตามประสาหญิงบริสุทธิ์) (!?!)
"ก่อนหน้านี้ท่านอิเอซาดะ เคยมีภรรยาตั้ง2คนเป็นหญิงสูงศักดิ์จากตระกูลชั้นคุเงะ(ตระกูลขุนนางชั้นสูงในราชสำนัก) แต่ไม่ทันไรก็ป่วยจนเสียไปทั้งคู่" / "อย่างนั้นรึเจ้าคะ!?"
"ท่านก็เลยไม่มีลูก ถ้าเจ้ามีลูก เขาจะได้เป็นทายาท!" / "เจ้าค่ะ!"
"แต่ทว่า! ถ้าเจ้าเกิดมีลูกชายให้เขาไม่ได้ และบังเอิญว่าท่านอิเอซาดะเกิดเป็นอะไรขึ้นมา เช่นท่านเสีย รู้มั้ยจะเกิดอะไรขึ้น? ดูอย่างที่เกิดแผ่นดินไหวคราวนี้ ทำให้วุ่นวายกันไปหมด เพราะฉะนั้นรัฐบาลจึงเห็นว่า สิ่งสำคัญที่สุดคือการแต่งตั้งคนที่จะเป็นโชกุนคนต่อไปสำรองไว้ เพราะไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว"
"เข้าใจแล้วเจ้าค่ะ!" ท่านหญิงตอบด้วยแววตามุ่งมั่น
"จำท่านเจ้าแคว้นมิโตะได้มั้ย?" / "จำได้ขึ้นใจเจ้าค่ะ"
"คนที่จะได้เป็นทายาทโชกุนคนต่อไปเป็นลูกชายคนที่7ของเขา และเป็นลูกบุญธรรมของตระกูลฮิโตสึบาชิ ชื่อท่านโยชิโนบุ!"
"ท่านโยชิโนบุ!" / "ท่านโยชิโนบุ!" อิคุชิมะก็ร่วมจดจำด้วย
"เจ้าเป็นคนเข้มแข็งและฉลาด เมื่อเข้าไปในโอโอขุได้แล้ว จงทำให้คนศรัทธาเจ้า และหน้าที่สำคัญที่สุดของเจ้าก็คือ..ต้องเกลี้ยกล่อมให้ท่านอิเอซาดะตั้งท่านโยชิโนบุเป็นทายาทให้ได้ งานนี้ไม่ใช่เพื่อใครหรือตระกูลใด มันเป็นงานสำคัญของประเทศเรา"
"งานสำคัญของประเทศเรา?"
"แต่ก่อน ข้าเคยบอกโออัตสึว่า งานบางอย่างต้องเป็นผู้หญิงเท่านั้นถึงจะทำได้" / "ข้าจำได้เจ้าค่ะ"
"ตอนนี้ถึงเวลาแล้ว ภาระที่หนักหนาเร่งด่วนนี้ ต้องพึ่งความสามารถของเจ้าสถานเดียว เพื่อประเทศเรา ข้าอยากให้เจ้าทำงานนี้ให้สำเร็จ!!"
"เพื่อชาติเรา" / "ใช่แล้ว!"
"เพื่อประเทศของเรา" / "ถูกแล้ว!"
โออัตสึถูกมอบหมายหน้าที่และภาระที่หนักหนาตั้งแต่ยังไม่ทันได้แต่งงาน ความเป็นหญิงสาวอายุยังน้อยแต่ต้องมารับภาระที่หนักเช่นนี้ โออัตสึจึงเกิดหวันใจและกังวลไม่น้อย แต่ด้วยคำว่า หน้าที่! เพื่อประเทศชาติ! เธอจะต้องไม่หวั่นเกรง
เพราะวิถีแห่งสตรี มีแต่ก้าวไปข้างหน้า มิอาจหันหลังมาให้อายคน
หลังจากหยุดทบทวนอะไรบางอย่างอยู่สักพัก ในที่สุดท่านหญิงก็ตอบแก่ท่านนาริอาคิระด้วยแววตามุ่งมั่น
"รับทราบแล้วเจ้าค่ะ!"
"เข้าใจแล้วสินะ" ท่านนาริอาคิระถามอย่างเป็นห่วง
"แม้จะต้องเอาชีวิตเข้าแลก ข้าก็จะทำ จะทำหน้าที่นี้ให้สำเร็จจนได้เจ้าค่ะ!!"
------------
เมื่อออกมาจากห้องท่านพ่อ
"อิคุชิมะ" / "เจ้าคะ?"
"เจ้าคิดว่าข้าจะทำได้สำเร็จมั้ย?" / "ไม่รู้เจ้าค่ะ"
"ไม่รู้รึ!?" ท่านหญิงเริ่มหน้าเครียด
"ข้ารู้แต่ว่า งานนี้ท่านหญิงไม่ได้ทำคนเดียวนะเจ้าคะ แต่มีข้าทำด้วยเจ้าค่ะ!"
เมื่อได้ยินคำพูดหนักแน่นเช่นนี้จากอิคุชิมะ ท่านหญิงก็มีสีหน้าผ่อนคลายลง
"อิคุชิมะ" / "เจ้าคะ!"
"รู้มั้ยว่า ข้าเคยเกลียดเจ้ามาก...แต่มันลืมไปเมื่อไหร่แล้วก็ไม่รู้นะ" ท่านหญิงเริ่มยิ้มได้
"จะลืมไม่ได้นะเจ้าคะ!" อิคุชิมะยิ้มตอบ
ทั้งสองนายบ่าวหยอกกันอีกแล้ว
ระหว่างนั้น มีนางกำนัลเข้ามาแจ้งแก่ท่านหญิง "ขออภัยเจ้าค่ะ ท่านผู้หญิงเชิญไปพบเจ้าค่ะ"
"ท่านแม่น่ะเหรอ!?"
.
"
อ่านเจ้าหญิงอัตสึที่รัก 57
"
.
.
แค่กรุณาพิมพ์ให้อ่าน
ตอบลบก็ขอบคุณมากๆแล้วค่ะ
ขอบคุณค่ะ