วันจันทร์ที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

วันไต่สวน 115

atsuhime 115


อ่านเจ้าหญิงอัตสึที่รัก 114


การไปเยี่ยมท่านมุราโอกะ ท่านเท็นโชอินแม้ไม่ได้ไปด้วยตัวเอง แต่ท่านก็ได้ส่งใจตามไปด้วย เพราะความเป็นห่วง และหวังให้อิคุชิมะทำงานได้สำเร็จ

-------------------

เมื่ออิคุชิมะได้รับอนุญาตให้เข้าเยี่ยมท่านมุราโอกะได้ เมื่อเข้าไปถึงที่คุมขังของแล้ว เมื่ออิคุชิมะเห็นท่านมุราโอกะ ก็อดเสียใจไม่ได้ ถึงแม้ท่านจะได้อยู่ในห้องควบคุมที่ดีกว่าคุกแท้ๆก็ตาม

"ท่านมุราโอกะ" อิคุชิมะเรียกด้วยน้ำเสียงโศกเศร้า

ท่านมุราโอกะที่นั่งหลับตาอยู่อย่างสงบ ได้ลืมตาขึ้นเมื่อได้ยินเสียงเรียก
"อิคุชิมะเองรึ?"

"ต้องมาอยู่ที่แบบนี้ คงลำบากมากนะเจ้าคะ"
อิคุชิมะเริื่มร้องไห้

"ก็ไม่หนักหนาอะไรนักหรอก ว่าแต่ว่า..ท่านน่ะมาที่นี่ทำไมล่ะ?" / "ข้านำของอย่างนึงจากท่านเท็นโชอินมามอบให้เจ้าค่ะ"

"ท่านเท็นโชอินเหรอ? ท่านหญิงอัตสึน่ะเหรอ!?" / "เจ้าค่ะ"




แล้วนางกำนัลที่ติดตามอิคุชิมะมาด้วย ก็ได้นำกล่องใส่ของฝากเข้ามา และวางลง

"นี่คืออะไร?"

อิคุชิมะค่อยๆคลี่ผ้าสีส้มที่ห่อหุ้มของฝากออก เพื่อให้ท่านมุราโอกะได้เห็น

"หา! นี่มัน!" ท่านมุราโอกะตกตะลึงเมื่อได้เห็นของฝากชิ้นนี้ อิคุชิมะมองท่านอย่างเข้าใจ เพื่่อให้กำลังใจท่าน

"ไม่ไหวเลย..พอแก่ตัวก็เป็นอย่างนี้ทุกทีเลย.." ท่านมุราโอกะเช็ดน้ำตาด้วยความปลาบปลื้มใจ อิคุชิมะเองก็ร้องไห้ไปกับท่านมุราโอกะด้วย

"ยังไม่เสร็จธุระกันอีกเหรอ!? รีบๆหน่อยเร็วเข้า!" ผู้ดูแลโทดะเข้ามาเร่ง และหันเดินกลับออกไป

"ท่านมุราโอกะ ท่านเท็นโชอินกับข้าเชื่อมั่นในตัวท่าน และจะภาวนาให้ท่านได้รับอิสรภาพโดยเร็ว ขอให้ท่านจงเข้มแข็งต่อไปนะเจ้าคะ" / "ขอบใจมากนะ"

-------------------------

และแล้ววันนัดไต่สวนท่านมุราโอกะก็มาถึง ท่านเท็นโชอิน อิคุชิมะและชิเงโนะ ต่างร่วมกันสวดมนต์หันหน้าไปทางทิศของสถานที่ไต่สวน เพื่อร่วมจิตอธิษฐานให้ท่านมุราโอกะ (ในวันที่ฟ้าคำรามสนั่นร่วมรับรู้)

ณ.สถานที่ไต่สวน

ผู้ที่ทำการไต่สวนคือ ท่านอินาบะโนะคามิ "โรโจะแห่งบ้านโคโนะเอะ มุราโอกะ เข้ามาได้"

ท่านมุราโอกะเดินเข้ามานั่งลงอย่างช้าๆต่อหน้าื่ท่านผู้ไต่สวน ด้วยท่าทางที่สง่างาม พร้อมกับใส่ชุดกิโมโนขาวสวยงามมาด้วย

"ท่านอินาบะโนะคามิ "อ้อ! แต่งชุดขาวมานี่ จะสารภาพว่าทำผิดงั้นรึ?"

"ถูกต้องที่ว่าชุดของข้าเป็นชุดสีขาว แต่ว่า! ชุดนี้ก็คือชุดแต่งงาน!" / "อะไรนะ!! กล้าใส่ชุดแบบนี้มาในวันสวบสวนอย่างนี้ คิดว่าจะช่วยอะไรท่านได้รึยังไง?"

"เพราะวันนี้เป็นวันที่มีเกียรติที่สุดในชีวิตสำหรับข้า" ท่านมุราโอกะพูดจบ ฟ้าก็ร้องดังสนั่นหวั่นไหว

"วันที่มีเกียรติเหรอ!?!"

"ข้าเกิดมาบนโลกนี้ ก็ตั้ง72ปีแล้ว และก็ไม่เคยคิดมาก่อนว่าชั่วชีวิตนี้จะถูกพาในสถานที่แบบนี้ ถูกสอบสวน และมีทหารซามุไรมากมายล้อมรอบ ถ้าหากไม่ใช่วันที่มีเกียรติ แล้วจะเรียกว่าอะไรล่ะเจ้าคะ?"


"ถูกขังในคุกมานาน คงจะเสียสติไปแล้วสิเนี่ย" แล้วท่านผู้ไต่สวนก็ลุกขึ้นยืน สั่งการแก่ซามุไรทันที "ยังไงก็ตาม รีบจับเปลี่ยนเสื้อผ้าเดี๋ยวนี้ เร็ว!!" / "ขอรับ!!"

แล้วซามุไรสองคนก็ลุกขึ้นมาจับตัวท่านมุราโอกะแล้วฉุดให้ท่านยืนขึ้น แต่ท่านมุราโอกะกลับสะบัดแขนอย่างองอาจปัดพวกซามุไรให้กระด็นออกไป!!

แล้วท่านมุราโอกะก็ขยับชุดกิโมโนสีขาวด้วยท่าทางทรนง แล้วกล่าวว่า

"ข้าคงยอมแบบนั้นไม่ได้หรอก เพราะกิโมโนขาวชุดนี้เป็นของนายหญิงสูงสุดคือมิไดโกโระหรือท่านเท็นโชอินเป็นคนมอบให้ข้ามา" / "ท่านเท็นโชอินงั้นเร๊อะ!?"

"ท่านเท็นโชอินได้สวมชุดกิโมโนสีขาวนี้ ในวันที่ท่านเข้าพิธีสมรสกับท่านอิเอซาดะโชกุนคนก่อน ในฐานะที่ข้าทำหน้าที่เป็นตัวแทนมารดาของท่าน ท่านจึงไ้ด้มอบชุดนี้ให้กับข้า.. ว่าไปแล้วก็สำคัญไม่น้่อยไปกว่า ตราประจำตระกูล!" / "ตราประจำตระกูลเหรอ?"


ท่านมุราโอกะนั่งลงอีกครั้ง "หรือท่านคิดว่า ไม่ใช่ล่ะ?"

ถึงแม้ท่านอินาบะโนะคามิจะโกรธก็ตาม แต่ก็ไม่กล้าให้ถอดชุดกิโมโนขาวจากท่านมุราโอกะอีก

"ถ้างั้น! เริ่มการสอบสวนเลย! ท่านเป็นคนกลางที่คอยประสานงานระหว่างบ้านโคโนะเอะ กับพวกสัทสุมะ และจัดการให้พระที่ชื่อเก็ชโช นำสาสน์ลับจากราชสำนักออกมาส่งให้มิโตะ ถือเป็นความผิดที่ใหญ่หลวงยิ่งนัก!! จงสารภาพมาซะดีๆ!!"

"โรโจะอย่างข้า จะว่าไปแล้ว ก็มีหน้าที่แค่คอยเปิดปิดประตูเท่านั้น ไม่รู้ชื่อของคนที่มาเยือนเสียด้วยซ้ำ ส่วนแต่ละคนจะมาธุระใดนั้น ข้าไม่รู้อะไรทั้งสิ้นตามที่ท่านพูดมา"

"แต่ว่า ผลการสอบสวนของศาลเมื่อเกียวโตล่ะ?"

"ข้าไม่รู้อะไรทั้งนั้น!"
ท่านมุราโอกะยังคงยืนกรานอย่างหนักแน่นอย่างไม่เกรงกลัว

ผลปรากฏว่า ท่านมุราโอกะได้รับการปล่อยตัว หลังจากที่ถูกควบคุมตัวมานานถึง30วัน..

--------------------------

ขออธิบาย คุณผู้อ่านสงสัยมั้ยครับว่า ทำไมท่านมุราโอกะถึงได้รับการปล่อยตัวง่ายๆ ทั้งที่ๆท่านก็แค่ตอบว่าไม่รู้เท่านั้น? ก็เพราะ..

ตามปกติ การสอบสวนของคนสมัยโบราณไม่ว่าจะชาติไหนๆ ทั้งจีน ญี่ปุ่น หรือไทยก็ตาม หากจำเลยปากแข็ง ไม่ยอมรับโดยดี ก็มักจะถูกผู้สอบสวนสั่งลงโทษทรมานเพื่อให้ยอมรับสารภาพผิด

แต่เพราะกิโมโนสีขาวหรือชุดแต่งงานกิโมโนสีขาวของท่านเท็นโชอิน ที่ท่านมุราโอกะสวมอยู่นั้น เป็นเสมือนเกราะคุ้มครองให้ท่านมุราโอกะรอดจากการถูกทรมานจากการสอบสวน

เมื่อทรมานก็ไม่ได้ ผู้ไต่สวนก็หมดหนทางที่จะทำให้ท่านมุราโอกะยอมสารภาพ สุดท้ายก็ต้องจำนนแก่ท่านมุราโอกะ

Photobucket



ที่จริงกรณีแบบนี้ ในหนังจีนเช่นเรื่องเปาบุ้นจิ้นก็เคยมีกรณีแบบนี้เช่นกัน จำเลยเป็นเชื่อพระวงศ์ที่เคยได้รับพระราชทานชุดมังกรจากอดีตฮ่องเต้ เมื่อจำเลยถูกไต่สวนที่ศาลไคฟงต่อหน้าท่านเปา

แม้จำเลยจะตอบยียวนกวนประสาทท่านเปาแค่ไหน ท่านเปาก็ไม่อาจสั่งลงโทษด้วยวิธีก่ารโบยได้ เพราะจำเลยนำชุดมังกรของอดีตฮ่องเต้มาสวมคลุมตัวไว้นั่นเองครับ (เหมือนที่ท่านมุราโอกะวมคลุมกิโมโนขาวไว้)
.
.

2 ความคิดเห็น:

  1. เพิ่งเข้าใจว่าชุดขาวชุดนี้สำคัญยังไง
    ตอนดูในทีวีจำได้ว่างงๆ
    ขอบคุณนะคะ

    ตอบลบ
  2. สวัสดีครับคุณarporn

    ทุกวันนี้ผมยังเสียใจที่ไม่อาจเขียนอัตสึได้อีก

    ทั้งๆที่ผมเตรียมแผนการณ์ไว้ในใจว่าเมื่อถึงตอนไหนจะเขียนอย่างไรไว้จนถึงตอนจบ

    แต่เมื่อที่บ้านเกิดเรื่อง ก็จำต้องหยุดครับ เพราะใจไม่สงบพอที่จะเขียนเรื่องดีๆอย่างอัตสึได้อีก

    ขอบคุณที่ยังแวะมานะครับ

    ตอบลบ

ถ้าแสดงความเห็นตรงช่องนี้ผมจะได้อ่านทุกความเห็นครับ แต่ถ้าความเห็นไม่ขึ้นอาจเพราะระบบรอตรวจสแปม ต้องรอ1-2วัน / ใหม่ เมืองเอก kaeake@ymail.com


ผู้ติดตาม