ผมขอโทษคุณผู้อ่านที่ติดตามผมมาตลอดด้วยนะครับ แต่ผมต้องใช้เวลาเพื่อไปแก้ปัญหาหนักมากที่ตนกำลังประสบอยู่
หลายท่านอาจคิดว่าผมขี้เกียจ หรือแกล้งคนติดตามรึเปล่า?
แต่ด้วยความสัตย์ ผมมีความจำเป็นต้องหยุดเขียนอัตสึจริงๆ แต่เพราะเรื่องอัตสึเป็นบทความที่ต้องใช้เวลามาก และต้องมีจิตใจที่สงบในการเขียนมาก ซึ่งผมไม่สามารถทำเช่นนั้นได้อีก
ผมไม่อยากให้บล้อคนี่ร้างไปเลย เพราะผมสร้างจากใจ รักมาก
ผมจะพยายามเขียนบทความอื่นๆที่สั้นมากๆบ้าง หากทำได้
เพราะอยากจะรักษาบล้อคนี้ไว้ แต่ไม่รู้คุณผู้อ่านจะอยากติดตามเหมือนเดิมหรือเปล่า?
ขอบคุณคุณจูน คุณทศพรรษ คุณarporn คุณladda และอีกหลายๆท่านด้วยครับที่ติดตามมาตลอด
.
.
ช้อคมากเลยที่ได้เห็นบทความนี้ แต่ทุกคนย่อมมีภาระหน้าที่ที่ต้องกระทำ (จำได้ป่าวครับว่าเป็นคำพูดของใครในอัตสึ) แต่จะขอเป็นกำลังใจให้นะครับ ผมรออัตสึที่รักตอนจบอยู่เสมอนะครับ
ตอบลบมีปัญหาอะไรที่ผมพอช่วยได้ก็เมลมาได้นะครับที่ kamon_pat13@hotmail.com
ยังคงติดตามบล๊อกนี้เสมอ
ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ จะรอวันฟ้าสดใส ที่คุณจะกลับมาทำงานที่รักอีกครั้งนะค่ะ
ตอบลบเพิ่งมาเจอบล็อคนี้ค่ะ
ตอบลบชอบเจ้าหญิงอัตสึและก็ชอบจามองมากๆ
ขอให้ทุกปัญหาผ่านพ้นไปด้วยดีนะคะ
ภัส
ขอบคุณทุกท่านครับ ที่ให้กำลังใจ
ตอบลบในเจ้าหญิงอัตสึช่วงที่เหลือ มีข้อคิดดีๆอีกมาก และสนุกมาก
หากทำได้ สักวันผมจะกลับมาเขียนเฉพาะช่วงที่ผมประทับใจสำคัญๆในเจ้าหญิงอัตสึในส่วนที่เหลือบางตอน แบบสรุป
แต่คงไม่สามารถเขียนเล่าอย่างละเอียดได้อีกแล้วครับ
ถึง..คุณใหม่เมืองเอก
ตอบลบดิฉันขอขอบคุณที่คุณใหม่เมืองเอกแจ้งเรื่องการเขียนนิยายเจ้าหญิงอัตสึให้ทราบ
ขอให้คุณใหม่เมืองเอกอย่าได้เป็นห่วงและกังวลใจเรื่องนี้อีกเลย
ดิฉันเข้าใจและเห็นใจสภาวะจิตใจของคุณใหม่เมืองเอกในตอนนี้ดี
เพราะดิฉันเองเคยผ่านประสบการณ์และสภาวะแบบนี้มาก่อน
ถ้าจะเป็นการแชร์ความรู้สึกที่เคยผ่านมาเพื่อเป็นข้อคิดและกำลังใจให้คุณใหม่เมืองเอก
ดิฉันก็ยินดีที่จะเล่าสู่ให้ฟังค่ะ
เกือบ 10 ปีที่ผ่านมา ครอบครัวดิฉันภายในคุ้มบ้านเดียวกันมีบ้านอยู่ด้วยกัน3หลัง
หลังที่1 บ้านใหญ่ของพ่อแม่ ซึ่งมีดิฉันกับสามีและลูก2คนอาศัยอยู่ด้วย
หลังที่2 บ้านพี่ชายคนโตอยู่กับพี่สะใภ้ลำพัง2คน
หลังที่ 3 พี่ชายคนรองอยู่กับพี่สะใภ้และลูก2คน
ลำดับความสูญเสียของครอบครัวของดิฉันที่เกิดขึ้น
ปี2544 พี่สะใภ้คนโตที่อยู่ภายในรั้วบ้านเดียวกันมา 20กว่าปี อายุ 46 ปี ล้มป่วยได้ 2 เดือนก่อนเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็ง
ปี2546 พ่อดิฉันอายุได้ 69 ปี ป่วยได้ 1 เดือนกว่าๆ ก่อนเสียชีวิตด้วยโรคหัวใจล้มเหลว
ปี2549 หลายชายอายุได้ 19 ปี เสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุ กรณีนี้ทุกคนในบ้านจิตใจแตกสลายกันมากที่สุด ยากที่จะทำใจยอมรับสภาพได้
ปี2550 ห่างจากหลายชาย 6 เดือน แม่ดิฉันอายุได้ 74 ปี หลังล้มป่วยได้ 2เดือนก็เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็ง
เวลาที่ผ่านมาจนถึงวันนี้ ทุกคนในครอบครัวดิฉันเริ่มทำใจกันได้เรื่อยๆ
จากเหตุการณ์ความสูญเสียบุคคลในครอบครัวที่เกิดขึ้น 4 ครั้งโดยที่คนในครอบครัวไม่ทันได้เตรียมใจไว้ก่อนเลย
ทำให้ดิฉันคิดได้ว่าคนเรายามมีชีวิตอยู่ควรจะดูแลและใส่ใจกันให้มาก ถ้าตายจากกันไปแล้ว เราจะทำได้แค่จุดธูปบอกไปในใจเท่านั้น
หวังว่าเรื่องราวของครอบครัวดิฉันจะเป็นข้อคิด และกำลังใจให้คุณใหม่เมืองเอกสู้ต่อไปนะคะ
ถ้ามีอะไรที่คุณใหม่เมืองเอกอยากจะระบายให้ใครสักคนฟัง ก็ยินดีที่จะรับฟังและหาเวลาตอบกลับเท่าที่จะทำได้ค่ะ
ถึงจะไม่ได้อ่านเจ้าหญิงอัตสึจนจบ ดิฉันก็จะติดตามอ่านบทความอื่นๆใน Web side ต่อไปค่ะ
Ladda/CM
จริงๆ ได้อ่านหน้านี้ตั้งแต่ช่วงเดือน 2 แล้วคะ แต่ไม่ได้ร่วมแสดงความคิดเห็นสักที(เนตที่ได้ไปใช้ในช่วงนั้นช้ามากๆคะ)จึงอาจมาร่วมแสดงความคิดเห็นช้าไปสักหน่อย แต่มาแอบอ่านนู่นนี้บ้างตามโอกาสคะ
ตอบลบก็แอบเสียดายที่ไม่ได้อ่านจนจบ แต่ก็เข้าใจนะคะ มันทั้งเยอะทั้งยาว คุณใหม่ เมืองเอกก็มีน้ำใจเล่าซะละเอียดเลยด้วย (อันนี้ขอชมเลยคะ)
ไม่ทราบเหมือนกันว่าคุณมีปัญหาอะไร แต่คิดว่ายังไงตอนนี้เดือน 4 แล้ว คุณก็คงผ่านมันได้แล้วแน่ๆคะ
The harder, the stronger นะคะ
แล้วจะแวะแอบเยี่ยมคะ
ขอบคุณคุณarpornครับ
ตอบลบหากผมจะเขียนอัตสึอีกครั้ง คงต้องรออีกนานครับ รอจนกว่าวันที่ผมผ่านพ้นทุกข์ในครอบครัวไปให้ได้ก่อน ซึ่งผมยังหวังครับว่าจะมีวันนั้น