astuhime 131
.
.
.
.และแล้วก็ถึงวันพบหน้าระหว่างท่านอิเอโมจิกับองค์หญิงคะสึโนะมิยะ
องค์หญิงนั่งรอในห้องรับรองอยู่ก่อนแล้ว เมื่อท่านโชกุนมาถึง องค์หญิงก้มหัวเล็กน้อยให้เกียรติเจ้าบ้าน และเมื่อโชกุนนั่งลงแล้ว
โชกุนก้มหัวเล็กน้อยแนะนำตัวก่อน องค์หญิงก็ก้มหัวเล็กน้อยแนะนำตัวตาม แต่ทั้งสองยังไม่มองหน้ากัน
"มาตามทางสายคะเนชิโย ต้องผ่านป่าเขามาไกล คงลำบากแย่สินะขอรับ" ท่านคุโบหันไปถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน / "ไม่หรอก" องค์หญิงก็ยังไม่กล้ามองหน้าท่านคุโบ
"ไม่เป็นไรรึ? คงเพราะเกียวโตหนาวไม่แพ้บนเขาใช่ไหมขอรับ"
ด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนและสุภาพ ทำให้องค์หญิงจึงค่อยๆหันมามองหน้าท่านคุโบ ซึ่งนั่นก็ทำให้คำเล่าลือที่ได้ยินมาว่า ท่านโชกุนหน้าเหมือนงูเหมือนยักษ์ ต้องถูกลบล้างไปจนสิ้น..
--------------------------
ขณะเดินกลับที่พัก หลังจากการพบหน้ากันครั้งแรกของผู้สูงศักดิ์ทั้งสอง
องค์หญิงทรงแอบรำพึงเบาๆว่า "ไม่เห็นเหมือนยักษ์ตรงไหนเลย" / "อะไรนะเพคะ?" นิวาตะถาม
องค์หญิงทรงอมยิ้ม "เปล่า"
และองค์หญิงก็ทรงเดินอมยิ้มไปตลอดทาง...
-----------------------
เมื่อท่านคุโบได้พบกับองค์หญิงแล้ว ก็ถึงคราวที่ท่านเท็นโชอินต้องพบบ้าง ซึ่งก่อนจะพบนั้นทาคิยามะก็แนะนำท่านเท็นโชอินว่า
ทาคิยามะ "ขออนุญาตแยกที่นั่งให้ชัดเจนนะเจ้าคะ ท่านเท็นโชอินต้องนั่งสูงกว่าเพราะเป็นแม่สามี ท่านคะสึโนะมิยะเป็นสะใภ้ ต้องนั่งต่ำกว่าท่านเจ้าค่ะ"
ท่านเท็นโชอิน "แบบนั้นจะดีเหรอ?" / "ขนบธรรมเนียมบ้านซามุไรเป็นแบบนี้เจ้าค่ะ"
------------------------
ถึงวันพบหน้าระหว่างท่านเท็นโชอินกับองค์หญิง
เมื่อท่านเท็นโชอินมาในห้องรับรองก่อน ก็สังเกตเห็นว่้่ามีเสื้อรองนั่งและมีเบาะรองนั่งวางบนเสื่อแค่ชุดเดียวสำหรับท่านเท็นโชอิน แต่ไม่มีสำหรับองค์หญิง เมื่อท่านเท็นโชอินถาม"แล้วเบาะสำหรับองค์หญิงล่ะ?" ทาคิยามะก็ตัดบทด้วยการบอกว่า "องค์หญิงเสด็จมาแล้วเจ้าค่ะ"
เมื่อองค์หญิงมาถึง ท่านเท็นโชอินก็ก้มหัวให้
ทาคิยามะ "เชิญนั่งทางโน้นเจ้าค่ะ" / "หมายความว่าอย่างไร?" สนมคังเงียวอินถามอย่างไม่พอใจ
ทาคิยามะ "??" / "ทำไมทำแบบนี้ล่ะ นี่ให้องค์หญิงนั่งต่ำกว่า มิหนำซ้ำไม่มีเบาะรองนั่งให้ด้วย?? ทำอย่างนี้จะให้ท่านนั่งได้อย่างไรกันล่ะ!!" นิวาตะสำทับอย่างแรง
"ขอโทษที่เสียมารยาท" ท่านเท็นโชอินรีบขอโทษและลุกขึ้นจากเบาะรองนั่งของตน ทาคิยามะหันไปมองท่านเท็นโชอิน ท่านเท็นโชอินจึงบอกไปว่า "ทาคิยามะ ใช้เบาะนี้"
"ตายจริง!! เบาะที่นั่งคนอื่นนั่งแล้วแม้แต่ครั้งเดียวก็ใช้ไม่ได้หรอก" สนมคังเงียวอินร้องขึ้น!
เมื่อสถานการณ์เป็นแบบนี้ ท่านเท็นโชอินก็ไม่รู้จะทำอย่างไรได้อีกดี แต่สนมคงเงียวอินก็พูดต่ออีกว่า
"มิยะซัง นี่เป็นธรรมเนียมของคนเอโดะ! เมิ่อเขาเชิญแล้ว ก็ฝืนใจนั่งหน่อยเถอะนะ" สนมคงเีงียวอินก้มหัวเล็กน้อยเชิญ
---------------------
เมื่อท่านเท็นโชอินกลับมาจากการพบหน้าองค์หญิง ก็รู้สึกไม่สบายใจที่ฝ่ายเอโดะไม่ได้เตรียมเบาะไว้ให้องค์หญิงแต่แรก แต่ทาคิยามะก็บอกว่าท่านอย่างไปกังวลใจ เพราะตามธรรมเนียมแม่สามีต้องนั่งสูงกว่าสะใ้ภ้อยู่แล้ว
นางกำนัลอะซะโนะ ผู้รับหน้าที่ดูแลฝ่ายองค์หญิง "ขออภัยเจ้าค่ะ พวกที่มาจากเกียวโตทุกคน กำลังนั่งรอบตัวองค์หญิงคะสึโนะมิยะร้องห่มร้องไห้กันใหญ่โต เพราะฝ่ายโน้นใช้ศักดิ์ที่สูงกว่ามาข่มเราไม่ได้เจ้าค่ะ"
ท่านเท็นโชอิ"นึกแล้วเชียว เพราะเรื่องเมื่อกี้แน่เลย"
ทาคิยามะ "เข้าเมืองตาหลิ่วก็หลิ่วตาตาม เขาจะแค้นใจก็ช่วยไม่ได้นะเจ้าคะ"
ครู่ต่อมา นางกำนัลอีกคนก็นำจดหมายจากองค์หญิงมามอบให้ท่านเท็นโชอิน และเมื่อท่านเท็นโชอินเปิดออกอ่านก็ถึงกับตกใจ "อะไรกันเนี่ย!?"
และท่านก็ส่งให้ทาคิยามะและชิเงโนะดู คำนำขึ้นต้นของจดหมายเขียนว่า "ถึงเท็นโชอิน"
ชิเงโนะ "ทำไมไม่ใส่คำนำหน้าว่า 'ท่าน' ล่ะ" / "สงสัยจะทำเพราะข่มเราไม่ลงล่ะมั้ง"นางกำนัลอีกคนเสริม
ทาคิยามะ "ไม่ใช่ ซองนี้ส่งมาพร้อมของฝากอื่นๆ ทางเรารับไว้ก่อนพิธีพบหน้า3วันแล้ว ข้าจำได้"
นางกำนัลอีกคน "ช่างมารยาททรามจริงๆ คนเกียวโตเขาปฏิบัติต่อแม่สามีแบบนี้รึไง?"
ชิเงโนะ "แบบนี้เจตนาดูหมิ่นกัน ไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่ๆเจ้าค่ะ" / "คงจะมีการเข้าใจผิดอะไรกันล่ะมั้ง"
"ไม่ใช่การเข้าใจผิดแน่เจ้าค่ะ" ทาคิยามะมั่นใจ
ท่านเท็นโชอินลำบากใจมากกับเหตุการณ์ในวันนี้ทั้งหมด เพราะท่านการมองไกลกว่าที่ทุกคนคิด
.
.
.
.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
ถ้าแสดงความเห็นตรงช่องนี้ผมจะได้อ่านทุกความเห็นครับ แต่ถ้าความเห็นไม่ขึ้นอาจเพราะระบบรอตรวจสแปม ต้องรอ1-2วัน / ใหม่ เมืองเอก kaeake@ymail.com