ความโกรธของท่านฮิสะมิสึ 135

atsuhime 135


อ่านเจ้าหญิงอัตสึที่รัก 134


ที่สัทสุมะ ขณะนี้ท่านไซโก คิชิโนะสุเกะ ได้เข้ามาพบกับท่านฮิสะมิสึตามคำสั่ง โดยมีทาเตวากิ และท่านโอคุโบะ นั่งอยู่ข้างๆด้วย และหลังจากผ่านเรื่องเลวร้ายเมื่อครั้งหนีตายร่วมกับท่านเก็ชโช จนท่านเก็ชโชต้องมรณภาพไป บัดนี้ท่านไซโกดูเคร่งขรึมขึ้น

เมื่อท่านฮิสะมิสึเข้ามาในห้องแล้ว ก็ได้เริ่มถามความเห็นของท่านไซโก ว่า คิดอย่างไรที่สัทสุมะจะยกทัพไปเมืองหลวง? ซึ่งท่านไซโก็ตอบด้วยน้ำเีสียงที่เรียกเฉย อย่างตรงๆไปว่า "เป็นความคิดที่ไม่รอบคอบเลย ควรจะยกเลิกเสีย"

เมื่อท่านฮิสะมิสึได้ยินเช่นนั้น ก็มีสีหน้าเจื่อนลงไป เพราะผิดหวังและเหมือนถูกท่านไซโกดูถูกความคิด

แถม!ท่านไซโกยังบอกต่ออีกว่า "ได้ยินมาว่า ท่านจะไปรับคำสั่งเรื่องการปฏิรูปการปกครองจากจักรพรรดิ จึงตั้งใจจะไปเอโดะ แต่ว่า! ถึงกระนั้น ท่านฮิสะมิสึก็ไม่ใช่เจ้าแคว้น(เพราะลูกเป็น) ไม่มีอำนาจ และมีความสัมพันธ์กับไดเมียวคนอื่นน้อยมาก แม้จะไปที่เอโดะ ก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี"

ท่านฮิสะมิสึเริ่มจะโกรธ ท่านโอคุโบะเห็นดังนั้นจึงพยายามบอกกับท่านไซโกว่า เรื่องไปเิอโดะ สัทสุมะได้รับอนุญาตจากทางบะขุฝุแล้ว แต่ท่านไซโกก็ไม่เห็นด้วยอยู่ดี โดยแนะนำให้บอกบะขุฝุกลับไปว่า ทางสัทสุมะเกิดปัญหาขึ้นนิดหน่อยขอเลื่อนไปก่อน

ท่านฮิสะมิสึ ที่กำลังเดือดปุดๆแต่พยายามสงบอารมณฺไว้ ถามขึ้น "เลื่อนออกไปรึ?"

ไซโก "ท่านต่างจากท่านนาริอาคิระ ขออภัยที่ต้องพูดว่า ท่านฮิสะมิสึก็แค่คนบ้านนอกคนนึง" / "แค่คนบ้านนอกคนนึงเร๊อะ!!"

"ท่านคงไม่ทราบถึงสถานการณ์ที่เอโดะ ก่อนอื่นควรรู้ทิศทางของบ้านเมืองให้ชัดเจนเสียก่อน แล้วค่อยหาเวลาที่เหมาะสมจะดีกว่าขอรับ"

ท่านฮิสะมิสึพยายามข่มใจ และบอกให้ท่ายไซโกกลับไปก่อน แต่เมื่อท่านไซโกกลับไปแล้ว ท่านฮิสะมิสิก็ถึงจุดเดือด! ระเบิดอารมณ์ด้วยการหักกล้องยาสูบทิ้ง!

ทาเตวากิ กับท่านโอคุโบะรีบขออภัยแทนเพื่อน และยังบอกว่า ถึงยังไงท่านไซโกก็จะต้องทำประโยชน์เพื่อสัทสุมะได้แน่

--------------------------------

เมื่อท่านไซโกกลับไปถึงบ้าน ท่านโอคุโบะก็ตามไปพูดคุยด้วย

โอคุโบะ "เพราะเชื่อท่านคิชิโนะสุเกะพูด ท่านฮิสะมิสึจึงยอมเลื่อนการเดินทางออกไป" / "งั้นเหรอ"

และท่านโอคุโบะจึงอธิบายต่ออีกว่า ท่านฮิสะมิสึมีความปรารถนาที่จะปฏิรูปการปกครองของรัฐบาลบะขุฝุ โดยร่วมมือกับไดเมียวคนอื่นๆ แต่ท่านไซโกก็ยังดูเหมือนไม่สนใจคำพูดของท่านโอคุโบะเท่าที่ควร

"ใช่แล้ว!! ก็เรื่องที่ท่านนาริอาคิระเคยพูดนั่นแหล่ะ" (ท่านไซโกมีหันมามองนิดนึง)

"ท่านฮิสะมิสึเคารพท่านนาริอาคิระจริงๆ แล้วเราไม่อยากทำให้ความหวังของนายท่านให้สำเร็จรึ!?"

"พอได้แล้ว" ท่านไซโกลุกขึ้นเดินหนี

"ท่านคิชิโนะสุเกะ!!?"

ท่านไซโกหยุด "จะไปเกียวโต หรือจะตกนรก อาจจะไม่ต่างกันก็ได้"

"ถ้าอย่างนั้น เราไปด้วยกันนะ!"

ท่านไซโกเพิ่งจะยิ้ม "ก็ท่านเล่นพูดแทงใจดำข้า เรื่องความหวังของท่านนาริอาคิระแบบนี้ ข้าจะปฏิเสธได้ยังไง"

ท่านโอคุโบะดีใจอย่างมากเมื่อได้ยิินคำตอบจากเพื่อนรัก ถึงกับกระโดดโลดเต้นดึงไม้ดึงมือท่านไซโกยกใหญ่ จนท่านไซโกต้องร้องบอกว่า "พอได้แล้ว!!ๆ"

----------------------------

ที่โอโอขุ นางในได้มาแจ้งข่าวแก่ท่านมิยะว่า ท่านคุโบจะมาค้างด้วยในคืนนี้

นิวาตะถึงกับถอนหายใจแล้วบ่นแทน "เฮ่อ..อีกแล้วรึนี่"

เมื่อท่านมิยะออกมาจากหลังม่านบังตา สนมคังเงียวอินได้เข้าไปถามท่านมิยะว่า "เรื่องนั้น เป็นเรื่องเข้าใจผิดใช่มั้ยเพคะ?"

(คนจากราชสำนักยังใช้คำราชาศัพท์กับท่านมิยะเช่นเดิม)

"ก็เรื่องที่มีคนบอกว่า องค์หญิงแอบพกมีดไว้ในอกเสื้อน่ะเพคะ?" / "จะทำแบบนั้นได้ยังไง" ท่านมิยะปฏิเสธ

"พูดจริงๆนะเพคะ?" / "พูดจริงสิ"

นิวาตะ "เฮ่อ..จะไปใส่ใจกับคำพูดพวกเอโดะทำไมกัน เฮ่อ....ถ้าข้าทำแทนองค์หญิงได้ ข้าทำแทนไปแล้ว.."

นางกำนัลฟูจิโกะ "ถึงจะทำแทนทุกอย่างได้ แต่คิดว่าบางอย่างก็คงจะไม่ไหวแล้วล่ะเจ้าค่ะ"

นิวาตะรู้ทัน จึงจ้อง ทำตาดุใ่ส่หน้่านางกำลัลฟูจิโกะ จนนางต้องรีบเอ่ยปากขอโทษ

ส่วนท่านมิยะก็ยังคงเงียบขรึมและดูเศร้าๆเช่นเดิม

------------------------

ส่วนทาคิยามะก็ไปแจ้งกำหนดการเรื่องท่านคุโบจะไปค้างที่ห้องพักท่านมิยะ ให้ท่านเท็นโชอินรับทราบ ซึ่งทาคิยามะก็ยังบอกอีกว่า ยังได้กำชับคนให้เฝ้าระวังเรื่องมีดพกให้ดี

ท่านเท็นโชอิน "ถึงกระนั้นก็เถอะ พอได้ยินว่าท่านจะไปค้าง ข้ากลับรู้สึกเงียบเหงาขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกเลยล่ะ"

ทาคิยามะ "คงเป็นการยืนยันความรู้สึกของคนเป็นแม่น่ะเจ้าค่ะ" / "ของแม่เหรอ?"

"ความรู้สึกที่มีต่อลูกชาย เคยได้ยินว่าเป็นแบบนี้ล่ะเจ้าค่ะ"

"ไม่หรอก คงเป็นความรู้สึกเหงาของผู้หญิงต่างหาก.. ระยะนี้ข้ามักจะคิดถึงท่านพี่ออยู่บ่อยๆ"

"หญิงสาวที่อยู่ในโอโอขุนั้น มีมากมายที่ต้องอยู่โดยไม่มีคนรักเลยจนชั่วชีวิตเจ้าค่ะ"

"อุ้ย..จริงด้วยสินะ" เมื่อท่านเท็นโชอินได้ยินคำพูดของทาคิยามะดังกล่าว ก็เพิ่งนึกขึ้นได้ และรู้สึกผิดเล็กน้อยที่ตนพูดความรู้สึกตัวเองออกไปเช่นนั้น ต่อหน้าผู้หญิงที่น่าสงสารในโอโอขุอย่างเช่นทาคิยามะ และชิเงโนะ

"ข้าขอตัวก่อน จะไปตรวจสอบเรื่องมีดพกอีกครั้งเจ้าค่ะ"

ท่านเท็นโชอินถึงกับขมวดคิิ้้วทันที เมื่่อทาคิยามะกล่าวเช่นนั้น...

.

.

อ่านเจ้าหญิงอัตสึที่รัก 136

.

.

.

.