ท่านไซโกขัดคำสั่ง 140

atsuhime 140


อ่านเจ้าหญิงอัตสึที่รัก 139


ท่านชิมะสึ ฮิสสะมิสึได้ยกทัพไปที่เกียวโต จุดประสงค์คือต้องการปฏิรูปบะขุฝุ จึงเดินทางไปขออนุญาตจากราชสำนัก และยังคิดที่จะขอพระราชทานอภัยโทษให้แก่ท่านฮิโตะสึบาชิ โยชิโนบุ และรวมทั้งท่านโยชินางะด้วย

หากเป็นไปตามแผนที่วางไว้ จากเกียวโตก็จะมุ่งหน้าไปเอโดะต่อไป กองทัพแห่งสัทสุมะยกทัพคราวนี้ขนทั้งปืนเล็กปืนใหญ่จำนวนมากไปด้วย

ระหว่างนั้นท่านเท็นโชอินยังไม่ทราบข่าว แต่ข่าวนี้ทางบะขุฝุและทางโออขุได้รับรู้แล้ว

------------------------------

ีระหว่างที่ท่านเท็นโชอินเดินชมความงามของสวน ก็เผอิญไปเห็นท่านคุโบกับท่านมิยะดูอ่อนหวานซาบซึ้งกันอยู่

-------------------------------

เมื่อท่านคุโบมาพบท่านเท็นโชอินที่ห้องรับรอง ท่านเท็นโชอินก็แซวท่านคุโบเรื่ืองที่ได้เห็นทั้งสองคนหวานกันอยู่ ระหว่างนั้นทาคิยามะขออนุญาตเข้ามาแจ้งข่าวเรื่องที่สัทสุมะยกทัพไปเกียวโตพร้อมปืนเล็กปืนใหญ่มากมาย

พอเมื่อทราบข่าวท่านเท็นโชอินตกใจและกังวลมาก จนท่านคุโบต้องปลอบไปว่า อย่าเพิ่งตกใจไปเพราะเรายังไม่รู้อะไรแน่ชัด

ส่วนฝ่ายท่านฮงจูอืน เมื่อได้รู้ข่าวทัพสัทสุมะก็ถึงกับโกรธทันที โดยท่านฮงจูอินเข้าใจในทันทีว่า เหตุการณ์คราวนี้ท่านเท็นโชอินต้องชักใยบงการอยู่เบื้องหลังแน่ๆ แ้ม้ท่านจะไม่รู้ว่า ท่านเท็นโชอินจะไปอย่างนั้นไปเพื่ออะไร

ทางฝ่ายผู้ติดตามของท่านมิยะ เมื่่อได้รู้ข่าวกองทัพแห่งสัทสุมะยกพลไปเกียวโต นิวาตะออกความเห็นทันทีว่า ทัพสัทสุมะต้องไปบีบบังคับราชสำนักให้ทำอะไรสักอย่างเป็นแน่

ท่านมิยะ "ยกทัพไปกันเยอะเลยเหรอ??" / "ก็ตั้งใจจะไปขู่นี่เพคะ คงคิดล่ะสิว่าคนเกียวโตตาขาวมากล่ะสินะ เหอะๆๆ" นิวาตะหัวเราะอย่างดูถูกทัพสัทสุมะ แต่ท่านมิยะกลับไม่สนความเห็นของนิวาตะ

-----------------------------

เรื่องทัพสัทสุมะนั้น ที่ปรึกษาคุเสะ หัวหน้าที่ปรึกษาคนใหม่ได้เข้ามาขอพบท่านคุโบและท่านเท็นโชอิน

ท่านคุเสะ "กองทัพสัทสุมะเคลื่อนพลเข้าไปใกล้เกียวโตเข้าไปทุกทีแล้วขอรับ"

ท่านคุโบตวาด! "เรื่องนั้นท่านกำลังหาว่าท่านแม่มีส่วนเกี่ยวข้องด้วยรึไง!!?"

ท่านเท็นโชอิน "ไม่เป็นไร ข้าก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าใครคิดยังไง" / ท่านคุโบพยักหน้ารับ

"พูดต่อไปสิ"

ท่านคุเสะ "ต้องขออภัยจริงๆขอรับ เรื่องที่สัทสุมะกำลังทำนี่ ท่านโอมิไดรู้เห็นอะไรบ้างรึเปล่าขอรับ?" / "ข้าไม่รู้อะไรทั้งนั้นน่ะ"

"ถ้าอย่างนั้นข้าขอถามว่า ท่านโอมิไดเคย.. เคยได้รับจดหมายลับจากสัทสุมะ" / "หยุดเดี๋ยวนี้นะ!!" ท่านคุโบตวาดอย่างรุนแรง!!

"บังอาจสงสัยท่านแม่ได้อย่างไร มันเกินไปแล้ว!!"

"ขออภัยจริงๆขอรับ กรุณายกโทษให้ข้าด้วยขอรับ"

ท่านเท็นโชอินตกใจที่เห็นท่านคุโบโกรธมากขนาดนั้น แต่เรื่องของสัทสุมะก็ทำให้ท่านเท็นโชอินกลุ้มใจมากจริงๆ

--------------------------

ขณะเดียวกันกองทัพสัทสุมะกำลังมุ่งหน้าไปทางชิโมโนสึกิ แต่เมื่อไปถึงชิโมโนสึกิแล้ว ตามแผนกำหนดไว้นั้น ต้องให้ท่านไซโกซึ่งออกเดินทางมาก่อนแล้วจะต้องมารับ

แต่ว่ากลับไม่มีท่านไซโกอยู่ที่นี่เลย

ท่านฮิสสะมิสึโกรธมากที่ท่านไซโกไม่ทำตามคำสั่งท่าน เพราะท่านไซโกส่งข่าวมาว่า ที่ไม่มาตามนัดเพราะต้องการอยู่ควบคุมซามุไรกลุ่มเซจูที่ตีตัวจากมาไปชุมนุมที่โอซาก้าไม่ให้ทำอะไรนอกลู่นอกทาง

ท่านฮิสสะมิสึโกรธมาก เพราะท่านเคยห้ามไม่ให้ไปยุ่งกับพวกซามุไรคลั่งจักรพรรดิ

แม้ทาเตวากิ และท่านโอคุโบะพยายามหาทางอธิบายช่วยท่านไซโกด้วยเหตุผลต่างๆ แต่ก็ไม่ทำให้ท่านฮิสสะมิสึหายโกรธได้ เพราะท่านไซโกยังเป็นนักโทษที่รัฐบาลตามล่าตัวอยู่ และหากท่านไซโกถูกจับได้ แผนทั้งหมดอาจไม่สำเร็จ

ท่านฮิสสะมิสึถึงกับออกคำสั่งให้ทาเตวากิและท่านโอคุโบะตามไปจับท่านไซโกแล้วเนรเทศไปอยู่เกาะอีกครั้ง

-----------------

เมื่อทาเตวากิและท่านโอคุโบะไปโอซาก้า เพื่อพบทานไซโก หลังจากที่ท่านไซโกรู้ว่าท่านฮิสสะมิสึได้ออกคำสั่งให้จับท่านไซโกไปอยู่เกาะอีก

ท่านไซโก "อย่างนั้นรึ โดนปล่อยเกาะอีกแล้วรึ" / "ถ้าท่านไปอธิบายให้ท่านฮิสสะมิสึฟัง ท่านก็คงจะยกโทษให้หรอก" ท่านโอคุโบะพยายามเกลี้ยกล่อม

"ข้าไม่อยากจะทำแบบนั้น" / "ท่านคิชิโนะสุเกะ?"

"ข้าน่ะไม่อยากทำงานให้ท่านฮิสสะมิสึเลยสักนิดเดียว ไม่ว่าจะคิดในแง่ไหน และถึงแม้ท่านจะยกโทษให้ ต่อไปก็จะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีก"

แม้ทาเตวากิจะอ้างเหตุผลว่า ท่านไซโกเป็นคนเดียวเท่านั้นที่จะรวบรวมความเป็นหนึ่งเดียวของพวกซามุไรได้ แต่ท่านไซโกก็ยังปฏิเสธ และบอกว่าทาเตวากิและท่านโอคุโบะสามารถรวบรวมคนได้แน่นอน

เมื่อไม่สามารถเกลี้ยกล่อมท่านไซโกได้แล้ว ท่านโอคุโบะจึงขอท่านไซโกอยางนึงก็คือ

"ท่านคิชิโนะสุเกะ สัญญากับข้าข้อนึงได้มั้ย จะต้องไปอยู่เกาะหรือที่ไหนก็ช่าง จะต้องรักษาชีวิตไว้ ต้องอยู่รอวันที่จะกลับมาทำงานให้สัทสุมะอีกนะ"

คำพูดของท่านโอคุโบะนั้น ทำให้ท่านไซโกถึงกับร้องไห้ในน้ำใจเพื่อน ท่านไซโกเอื้อมมือไปจับมือท่านโอคุโบะ

"ข้าเข้าใจแล้ว ข้าสัญญา!" / "สัญญาแล้วก็ต้องทำตามสัญญาให้ได้นะ"

แล้วเพื่อนทั้งสองก็เข้าสวมกอดกันทั้งน้ำตาลูกผู้ชาย ทาเตวากิก็น้ำตาคลอเช่นกัน เมื่อเห็นมิตรภาพระหว่างเพื่อนที่เข้มข้นซาบซึ้งเช่นนี้