มิตรภาพของนายและบ่าว138

atsuhime 138


อ่านเจ้าหญิงอัตสึที่รัก 137


ท่านหญิงมิยะกำลังเดินทางไปที่ห้องหอ

ระหว่างทางท่ามกลางแสงจันทร์สาดส่อง ท่านมิยะหยุดระหว่างทาง หันหน้ามองพระจันทร์ด้วยแววตาอาทร ก่อนที่จะค่อยๆหยิบกระจกเงา! ที่เก็บไว้ในอกเสื้อขึ้นมาส่อง แล้วใช้มือค่อยๆบรรจงลูบเส้นผมอย่างนุ่มนวลให้เข้าที่..

---------------------

"กระจก?!" ทาคิยามะถามขึ้นอย่างแปลกใจ "ถ้างั้นที่ซุกในอกเสื้อนั้นก็เพื่ือ..?"

ท่านเท็นโชอิน "ช่างน่าเอ็นดูจริงๆเลยว่ามั้ย?" / "อย่างนั้นเองเหรอเจ้าคะ"

"ข้ารู้สึกว่า ชักจะเอ็นดูนางขึ้นมาบ้างแล้วล่ะสิ"

ทาคิยามะค่อยๆก้มหัวอย่างหนัก!

"เป็นอะไรไปล่ะ?!"

"เพราะข้าไม่ตรวจสอบให้ดีเสียก่อน จึงทำให้เกิดเรื่องวุ่นวายขึ้น ไม่รู้จะขอโทษท่านเท็นโชอินอย่างไรดี"

"ก็ไม่ใช่เรื่องที่หนักหนาอะไรสักหนอย" / "ไม่เจ้าค่ะ! คราวนี้เรื่องทั้งหมดเป็นความผิดของข้าเอง จะตำหนิข้ายังไงก็ยินดีน้อมรับเจ้าค่ะ"

ท่านเท็นโชอินมองทาคิยามะอย่างชื่นชม

"ท่านนี่เป็นผู้หญิงที่ยอดมากเลยนะ" / "เจ้าคะ??"

ท่านเท็นโชอินค่อยๆนั่งลงตรงหน้าทาคิยามะ

"เพราะมีท่าน คอยสอดส่องดูแลโอโอขุทุกซอกทุกมุมเป็นอย่างดีแบบนี้ ทุกคนก็เลยอยู่อาศัยกันอย่างร่มเย็นเป็นสุข"

"อย่าพูดแบบนั้น ข้าเพียงแต่ทำงานในหน้าที่ที่ข้าสมควรจะต้องทำเท่านั้นเองเจ้าค่ะ ขอเพียงถ้าเป็นไปได้ ก็อยากจะให้กระดูกของข้าได้ฝังไว้ที่โอโอขุ.. อยู่ใกล้ๆท่าน"

"ดีใจเหลือเกิน ถ้าหากมีท่านอยู่ใกล้ๆ ข้าก็คงวางใจพอที่จะขอออกนอกกรอบได้บ้างนะ" / "อย่างนั้นไม่ได้นะเจ้าคะ!! หัวเรือใหญ่ในโอโอขุอย่างท่านเท็นโชอิน คิดจะออกจากกรอบได้อย่างไร"

ท่านเท็นโชอินหัวเราะ "ท่าทางดุๆแบบเดิมกลับมาซะทีนะ" / "ขอโทษที่เสียมารยาทเจ้าค่ะ" ทาคิยามะก้มหัวอย่างหนักอีกครั้ง

"ทาคิยามะ ว่าไง? นานๆสักครั้ง เราสองคนมา..." / "ทำแบบนั้นมัน.."

"ฉลองที่เราแก้ปัญหาเรื่องนั้นไง นิดหน่อยน่าา..นะ"

ทาคิยามะคิดอยู่ครู่ก่อนจะตอบแบบไม่เต็มปากเต็ม "นานๆครั้งออกนอกกรอบกันบ้างก็ดี"

"ใช่แล้ว ฉลองกันหน่อย.."

-----------------------

เมื่อท่านมิยะเดินทางไปถึงห้องหอ ท่านต้องแปลกใจในทันที เพราะ....?
.

.
อ่านเจ้าหญิงอัตสึที่รัก 139