กลุ่มคนที่ถูกรัฐบาลยิ่งลักษณ์ลืม!!

คุณผู้อ่านครับ ยิ่งค่าแรงสูงขึ้นเท่าใด เงินเดือนสูงขึ้นเท่าไหร่ ค่าครองชีพก็ยิ่งสูงขึ้นตาม

คนที่ได้รับค่าจ้างขึ้น แม้จะเดือดร้อนจากข้าวของแพงขึ้นราคา แต่ก็ยังถือว่าเดือดร้อนน้อยกว่ากลุ่มคนที่ถูกลืม นั่นก็คือ

1. กลุ่มผู้สูงอายุที่เกษียณอายุจากบริษัทเอกชน แถมไม่มีลูกเต้าคอยเลี้ยงดู หรือมีลูก แต่ลูกก็ไม่ได้เลี้ยง เพราะลูกเองก็ยังเอาตัวไม่ค่อยรอด

โดยเพราะผู้สูงอายุที่เป็นลูกจ้างตำแหน่งเล็กๆในบริษัทเอกชนและได้เกษียณจากบริษัทเอกชน ในรุ่นที่ยังไม่มีเงินประกันสังคมมายังชีพรายเดือน โดยมากก็จะได้บำเหน็จจากบริษัทมาไม่มากเท่าไหร่ และไม่มีบำนาญกินเหมือนข้าราชการ กลุ่มผู้สูงอายุกลุ่มนี้น่าสงสารมากๆ เพราะเงินเก็บที่หวังไว้ทานดอกเบี้ยก็ไม่พอกิน เพราะดอกเบี้ยต่ำมาก เงินต้นหายเรื่อยๆเป็นงูกินหางจนหมดตัว!!

กลุ่มผู้สูงอายุเหล่านี้ ไม่มีลูกเลี้ยงดู นับวันๆเงินทองที่เก็บมาก็ร่อยหรอ บางคนก็หมดเกลี้ยงไปนานแล้ว กลายเป็นคนแก่อนาถา ที่ต้องขอให้ญาติพี่น้องเลี้ยงดู บางคนแม้แต่ญาติพี่น้องก็ไม่มีเลี้ยง กลายเป็นคนแก่ที่ตกระกำลำบากมากๆ (ดูได้จากช่วงสกู๊ปข่าว7สี ซึ่งมีคนแก่ไม่มีใครเลี้ยงดูอยู่มากมาย)

ยิ่งค่าครองชีพสูงมากเท่าไหร่ ข้าวของแพงมากเท่าไหร่ คนแก่เหล่านี้ก็ได้แต่รอวันตายอย่างอนาถาไปวันๆ ไม่มีนักการเมืองอยากจะทำประชานิยมให้คนกลุ่มนี้ เบี้ยยังชีพผู้สูงอายุก็น้อยมาก ไม่พอยาไส้ คนแก่จนๆก็จะตายหมดไปภายใน4ปีตามที่รัฐบาลกำหนดคนจนจะหมดไป เพราะอดตายนั่นเอง

แม้รัฐบาลบอกจะเพิ่มเบี้ยยังชีพให้ เช่นอายุ60-70 ได้500บาท อายุ70-80 ได้600บาทเพิ่มขึ้น100บาท อายุ80ขึ้นไปได้1,000บาท แต่จนถึงวันนี้เบี้ยยังชีพผู้สูงอายุที่บอกว่าจะเพิ่มขึ้น ก็ยังไม่ได้เพิ่มขึนแต่อย่างใด

เบี้ยยังชีพคนแก่ที่ได้เงินเดือนละ500บาท เท่ากับวันนึงได้ไม่ถึง20บาท ถามหน่อยว่า 20บาทซื้อก๋วยเตี๋ยวกินสักชามได้มั้ยในยุคนี้???


2. เกษตรกรที่พบการนาล่ม น้ำท่วมทำลายพืชผลการเกษตร

เพราะเกษตรกรลงทุนทำนาทำไร่ทำสวนไปแล้ว แต่พอเจอน้ำท่วม อย่างเก่งรัฐก็ช่วยเหลือเงินแค่ครึ่งเดียวจากที่เสียไป และกว่าจะได้เงินก็รอเงก!! เกษตรกรขาดทุนจากผลผลิตเสียหาย นั่นแปลว่า รายได้ก็ต้องหายไปด้วย ทุนหายกำไรไม่ต้องพูดถึง เป็นหนี้จากการกู้ยืมจากร้านปุ๋ย ร้านยา มาลง เมื่อผลผลิตการเกษตรเสียหาย ก็คือเข้าเนื้อตัวเอง

เพราะเกษตรกรไม่มีรายได้จากการขายผลผลิต ก็คือไม่มีกำไร แถมขาดทุนเข้าเนื้อ ยิ่งถ้าค่าแรงขั้นต่ำแพงขึ้น ต่อไปถ้าจะลงทุนจ้างคนมาดำนาอีก ก็ต้องจ้างแพงขึ้น ลงทุนสูงขึ้น!!

ค่ายา ค่าเมล็ดพันธุ์ ค่าปุ๋ยย่อมแพงขึ้นตามค่าแรง แล้วหนี้ที่มีอยู่ก็ยังไม่มีจ่าย จะไปกู้ใหม่ก็ต้องกู้เพิ่มขึ้น แถมไม่รู้ว่า ทำไปแล้วอาจจะเจ๊งเพราะภัยธรรมชาติอีกหรือเปล่า?

ฉะนั้นถ้าค่าแรงขั้นต่ำแพงขึ้น เงินเดือนแพงขึ้น สินค้าย่อมต้องแแพงขึ้น ชาวนา ชาวไร่ที่เจ๊งจากน้ำท่วม ก็จะยิ่งอ่วมมากขึ้นครับ เพราะแม้แต่เงินจะซื้อข้าวกินยังไม่มี แถมข้าวสารกำลังจะแพงขึ้นแล้วเช่นกัน


3. คนพิการ ผู้ป่วยโรคเรื้อร้ง

คนพิการ ก็ทำมาหากินลำบากอยู่แล้ว เงินช่วยเหลือคนพิการก็น้อยนิดคือเดือนละ500บาท (ถ้าจำไม่ผิด) ผู้ป่วยโรคเรื้อรังหลายโรค อาจทำงานไม่ได้ หรือทำได้ไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย โดยมากก็คือต้องทำอาชีพอิสระ

หลายคนในกลุ่มคนพิการ และผู้ป่วยเรื้อรัง ก็อาจตกงาน ต้องพึ่งพาญาติพี่น้อง เป็นภาระให้แก่คนอื่น

คนกลุ่มนี้ก็จะยิ่งเดือดร้อนมากขึ้น ถ้าค่าครองชีพยิ่งสูงขึ้น สินค้าแพงขึ้น แต่รัฐบาลยิ่งลักษณ์ก็ยังไม่เคยพูดถึงๆคนกลุ่มเหล่านี้เลย

---------------------------------

คุณผู้อ่านครับ ความเท่าเทียมกันในสังคม โดยเฉพาะเรื่องการช่วยเหลืออย่างเท่าเทียมกันแก่ประชาชนทุกกลุ่มจากรัฐบาลไทยไม่ว่าสมัยไหนๆ จนมาถึงรัฐบาลยิ่งลักษณ์ ไม่มีจริงหรอกครับ

กลุ่มคนที่ผมยกตัวอย่างมานั้น คือตัวอย่างคนที่เสียเปรียบทุกทาง ถ้าค่าแรงแพง ข้าวของแพงครับ

---------------------

ส่งท้ายด้วย

คืนภาษีให้คนซื้อรถคันแรก รัฐสูญรายได้จากภาษีรถไปนับหมื่นล้าน แถมเพิ่มปัญหารถติดเข้าไปอีก

แต่กลับไปลดนโยบายใช้ไฟฟ้าฟรีแทน จากเคยให้คนจนใช้ฟรีไม่เกิน90หน่วย เหลือฟรีแค่50หน่วย !!

และกำลังจะทยอยขึ้นราคาแก๊สหุงต้มของชาวบ้านแทน

นี่หรือรัฐบาลยิ่งลักษณ์ที่อ้างว่าจะทำเพื่อคนจน??